Reklamacja u dentysty [Porada eksperta]

Pani stomatolog robiła mi zęba kanałowo 3-4 lata temu. Z tego co zaobserwowałam nie robiła żadnych notatek w karcie pacjenta. W sumie to nawet chyba ich nie miała. Teraz na zdjęciu zęba wyszło, że ząb jest w połowie zrobiony kanałowo dlatego boli. Za ponowne leczenie (pod mikroskopem) u innego stomatologa muszę zapłacić 600zł. Sądzę, że powinnam złożyć reklamację, aby ta pani oddała pieniądze, które jej zapłaciłam za leczenie, a może i nawet zarządać sfinansowania leczenia pod mikroskopem, jeśli ona faktycznie nie zapisywała takich rzeczy. Jak moge dochodzić swoich racji? Proszę o pomoc. Jestem studentką i nie mam 600zł na leczenie tym bardziej, że trzeba to rozegrać dość szybko, bo inaczej będę musiała wyrwać tego zęba, gdyż są już jakieś zmiany.

W powyższym przypadku istnieje możliwość dochodzenia roszczeń na drodze sądowej. Zgodnie z art. 415 kodeku cywilnego, w przypadku lekarza stomatologa, który dopuścił się niewłaściwego leczenia istnieje przesłanka winy i zadośćuczynienia pacjentowi za szkodę powstałą w wyniku niewłaściwego leczenia. Przepis ten daje pretekst do formułowania bardzo szerokiej definicji czynu niedozwolonego, a więc do obejmowania tym pojęciem nie tylko zawinionych zachowań lekarza, ale także zachowań przezeń niezawinionych lub zdarzeń niezależnych od woli. Czyn lekarza może polegać zarówno na działaniu, jak i zaniechaniu, przy czym działanie najczęściej przybiera postać czynności faktycznej, ale nie jest wykluczone wyrządzenie szkody także przez czynność prawną. Czyn własny lekarza, aby stał się niedozwolony, musi być bezprawny i zawiniony. Jako pierwsza musi być badana przesłanka bezprawności, gdyż ustalenie jej braku czyni bezprzedmiotowym rozważanie winy. Dominuje przekonanie, że bezprawność oznacza sprzeczność z prawem lub z zasadami współżycia społecznego. Według innego stanowiska za bezprawność należy uważać jedynie sprzeczność z przepisami prawa, gdyż nie ma podstawy prawnej, która umożliwiałaby tutaj dokonywanie ocen z punktu widzenia reguł moralnych. Poszczególne typy czynów niedozwolonych oparte są na jednej z czterech zasad odpowiedzialności: winie lekarza, bezprawności jego działania, ryzyku podjęcia leczenia albo słuszności co do formy leczenia. Przez zasadę należy rozumieć podstawowe założenie odpowiedzialności odszkodowawczej ustanowionej w danym przepisie. Poszczególne zasady wyróżnia się ze względu na ich stosunek do wartości, które leżą u podłoża obowiązku naprawienia szkody. Zasada winy czyni podstawą odpowiedzialności możność postawienia zarzutu bezprawnego zachowania się. Zasada bezprawności opiera odpowiedzialność na samej tylko sprzeczności z przepisami lub z zasadami współżycia społecznego.

Podstawa prawna: Ustawa kodeks cywilny ( Dz.U z 1964 Nr 16 poz. 93 ze zm.)