Lęk przed samodzielnym spaniem u 9-latka [Porada eksperta]

Mam problem z synem, który ma 9 lat i boi się spać sam w swoim pokoju. Mówił, że boi się ufo, potem, że jego straszy brat pokazywał mu krwawą Mery itp. okropne rzeczy. Codziennie śpi albo ze mną, albo z mężem. Jest to sytuacja dla nas nie do przyjęcia. Myślałam, że jeżeli pojedzie w tym roku na kolonie, to się nauczy samodzielnego spania, ale on codziennie wieczorem dzwonił do babci, żeby godzinami z nim rozmawiała, aż zaśnie. Kładąc się do łóżka nakrywa całą głowę kołdrą. Syn dużo ogląda w internecie i gra w gry komputerowe. Nie wiem, czy to może być związane ze strachem przed spaniem samemu.

Przyczyn, przez które pani syn nie śpi sam, może być bardzo dużo. Może być to, że syn gra w gry, w których jest przemoc, może być to, że oglądał jakiś starszy i krwawy film, a może być to, że ktoś go nastraszył. Może też być tak, że syn ma lęki separacyjne, jeżeli tak jest, to proponuję jak najszybciej skontaktować się z psychologiem dziecięcym w celu ustalenia dalszej terapii.

Na początek proponuję spanie przy zaświeconej lampce. Dobrze, aby pani była przy nim do momentu, aż zaśnie. Ale proszę z nim nie leżeć w łóżku tylko usiąść sobie poza łóżkiem, odwrócić się plecami do niego, aby nie było kontaktu wzrokowego i poczytać mu na noc jakąś miłą i spokojną książkę. Codziennie powtarzać tę czynność, nawet jeżeli pani syn będzie miał atak histerii, nie dać się sprowokować czy zmanipulować, a pewnie będzie się tak działo. Jednocześnie co noc proszę o parę centymetrów oddalać się od łóżka dziecka, niedużo, ale małymi kroczkami zwiększać dystans. Jeżeli to nie pomoże, to proponuję konsultację psychologiczną. Nie poddawać się i spróbować.