Gdybym mogła cofnąć czas ... [Porada eksperta]

Mam 24 lata, przez 8 lat chodziłam z jednym chłopakiem. Raz mnie rzucił, ale po 4 miesiącach chciał do mnie wrócić, wiec zostawiłam dla niego wszystko i wróciłam. W styczniu tego toku ponownie to zrobił. Nie zniosłam tego i z zemsty przespałam się z 2-3 chłopcami, których nie znam, bo nie są z mojego miasta. Zaszłam w ciążę, ale nie wiem z kim. Problem mój polega na tym, że tęsknie za nim tak bardzo, kocham go i nie chce żyć bez niego, choć od rozstania minęło już 8 miesięcy. On wie, że jestem w ciąży, podejrzewa ze to nie jego. Po 8 latach bycia razem nie rozmawia ze mną, nawet nie zapyta co słychać. Gdy się widzimy przechodzi obojętnie. Ja wiem, że mu jest ciężko, ale dlaczego przestał mnie kochać? Nie daję rady, płacze codziennie, mam ochotę umrzeć. Rodzę za 2 miesiące – nie wiem jak sobie z tym poradzę. Wszystkie moje plany i marzenia lęgły w gruzach. Topię smutki w alkoholu, nie widzę sensu życia bez Pawła. Byłam o niego zawsze zazdrosna, on miał tego dość, dlatego mnie zostawił. To moja wina, że teraz zostałam sama!!!! Mieszkam z mama ojczymem i bratem w 2 maleńkich pokoikach. Gnębią mnie, że powinnam ojca dziecka podać o alimenty. Powiedziałam ze tego nie zrobię. Większość ludzi myśli, że to Pawła dziecko. Wstyd mi przed rodziną. Byłam porządną dziewczyną i nie rozumiem co się ze mną stało. Mam wyrzuty sumienia i wstydzę się tego co zrobiłam. Gdybym mogła cofnąć czas !!!

Nie wolno Ci teraz szaleć i rozpaczać, a tym bardziej topić smutków w alkoholu. Nie da się ukryć, że "naważyłaś piwa". Ale sama przecież wiesz o tym, skoro mówisz, że gdyby dało się cofnąć czas zachowałabyś się inaczej. Teraz, gdy już się stało, trzeba pomyśleć o tym co jest. W Twoim organizmie rozwija się Twoje dziecko. Poczuj się wreszcie dorosła i odpowiedzialna. Marzyłaś o tym, żeby kochać i być kochanym. Za dwa miesiące przytulisz maleńki, najwdzięczniejszy obiekt miłości. Czy pomyślałaś o tym ? Zobacz, obecna sytuacja ma także dobre strony! I na nich teraz spróbuj się skupić. Pomyśl o przygotowaniu dla dziecka najlepszego miejsca do życia. Zawiedziona miłość czasem siedzi w człowieku długo, ale nie można dać się jej zniszczyć. Powiedz sobie: trudno, stało się. On nawet nie chce ze mną rozmawiać. Przecież nie zmuszę go do miłości. Teraz muszę przede wszystkim zająć się dzieckiem. A potem zobaczymy. Potrzebna Ci jest miłość mężczyzny. I znajdziesz ją, zobaczysz. Chodzi po świecie tylu wspaniałych, mądrych facetów. Są wśród nich także tacy, którzy do szaleństwa kochają dzieci. A więc - spokojnie. Na bok rozpacz i wyrzuty sumienia. Organizujemy nowe życie. Myślimy, jak zabezpieczyć byt, jak ułożyć stosunki z rodziną, jak zapewnić dziecku najlepszą opiekę, co trzeba przygotować dla dziecka, co wziąć ze sobą do szpitala, z kim pogadać o tym, jak to jest po porodzie. Życzę powodzenia. A na skołatane nerwy najlepsza jest herbata z melisy.