Psychiatria

Psychiatria to specjalizacja medyczna poświęcona diagnozie i leczeniu zaburzeń oraz chorób psychicznych. Psychiatra zajmuje się nie tylko analizą medycznego aspektu dysfunkcji, ale bada również ich uwarunkowania społeczne, rodzinne i pychologiczne. Często tylko tak holistyczne podejście do pacjenta pozwala na znalezienie rozwiązania problemu. W odróżnieniu od psychologii, psychiatria jest dyscypliną medyczną.

Zespół stresu pourazowego, w skrócie PTSD rozwijać się może po przeżyciu różnorakich traum – do takowych zaliczyć można wypadek samochodowy, śmierć bliskiej osoby, ale i uczestnictwo w działaniach wojennych. Objawy – które znacząco wpływają na funkcjonowanie pacjenta – mogą ujawniać się nawet po kilku miesiącach od wystąpienia stresującej sytuacji. Jakie więc objawy mogą pojawiać się w przebiegu PTSD? Jakie są przyczyny tej jednostki i jak przebiega jej leczenie?
Zespół zachodzącego słońca to szereg zaburzeń mogących występować u osób starszych, które pojawiają się w ściśle określonej porze dnia, to znaczy późnym popołudniem, wieczorem lub w nocy. Objawy zespołu zachodzącego słońca prowadzą do trudności dla doświadczającego ich człowieka, ale i dla zajmujących się takim seniorem opiekunów. Jakie jednak dolegliwości związane są z tym zaburzeniem i jakie są przyczyny zespołu zachodzącego słońca?
Rodzaje autyzmu zasadniczo są dwa: autyzm dziecięcy (zespół Kannera) oraz autyzm atypowy. Jeżeli jednak spojrzeć na problem autyzmu szerzej i zaliczyć do niego również i tzw. zaburzenia ze spektrum autyzmu, to jako rodzaj autyzmu traktować można by również i np. zespół Aspergera. Zapoznaj się więc z podziałem na rodzaje autyzmu.
Na przewlekły ból cierpi ok 20-30 proc. całej populacji. U połowy pacjentów z bólem przewlekłym występują objawy depresji. Co jednak było pierwsze: ból czy depresja? O szerokich możliwościach leczenia przewlekłego bólu red. Marcelina Dzięciołowska rozmawia z psychiatrą - dr Jolantą Klemens.
Trichotillomania to nazwa zaburzenia, które polega na niemożności powstrzymywania się od wyrywania sobie włosów – z głowy, brwi, rzęs. Niekiedy przymusowi wyrywania włosów towarzyszy trichofagia, czyli przymus ich zjadania. Jak powstaje to zaburzenie i czy można je leczyć?
Amy Schumer - amerykańska aktorka i stand-uperka w jednym z ostatnich wywiadów wyznała, że zmaga się z chorobą. Choć do tej pory z powodu wstydu ukrywała swoją przypadłość, teraz postanowiła otwarcie mówić o tym, z czym się boryka.
Zaburzenia psychiczne bardzo często towarzyszą chorobom tkanki łącznej, co wynika zarówno ze zmian organicznych, do których doprowadza choroba, jak i pogorszenia jakości życia będącego konsekwencją ograniczeń, jakie niesie ze sobą schorzenie. Rozpoznanie źródła tych zaburzeń jest kluczowym elementem podjęcia właściwego leczenia, a tym samym zmniejszenia dolegliwości występujących u pacjenta.
Zespół Münchhausena (inaczej zaburzenie pozorowane) to choroba, w przebiegu której osoby nią dotknięte zgłaszają fikcyjne objawy albo świadomie wywołują choroby tylko po to, by zostać uznanym za osobę chorą i móc się leczyć. Wyróżnia się także przeniesiony (zastępczy) zespół Münchhausena, który jest jeszcze groźniejszy, bo dotyka bezpośrednio najbliższych osób chorych. Sprawdź, jakie są objawy zespołu Münchhausena i jak się go leczy.
Klaustrofobia to lęk przed zamkniętymi pomieszczeniami (np. windami), ale nie tylko – objawów klaustrofobii doświadczać można również w przypadku znalezienia się w tłumie czy podczas jazdy małym samochodem. Skąd się w ogóle jednak bierze ta fobia? Części sytuacji wywołujących objawy klaustrofobii da się uniknąć, innych zdecydowanie nie – czy klaustrofobię można więc jakoś leczyć? Poznaj przyczyny i objawy klaustrofobii i dowiedz się, jak sobie radzić z lękiem przed zamkniętymi pomieszczeniami!
Naukowcy zidentyfikowali powiązanie sugerujące, że lit może zmniejszyć ryzyko rozwoju demencji. ​​Analizy dowiodły, że pacjenci, którzy przyjmowali lit, byli mniej narażeni na rozwój otępienia. Wyniki obserwacji zostały opublikowane w czasopiśmie PLoS Medicine.
Wielu z nas posiada rzeczy, które zaśmiecają przestrzeń życiową, lecz nie pozbywamy się ich „na wypadek, gdybyśmy ich potrzebowali”. Dla niektórych osób rozstanie się z dobytkiem stanowi ogromny problem, w wyniku czego może dojść do rozwoju obsesji gromadzenia.
Atak paniki następuje, gdy odczuwany lęk osiąga rozmiar psychicznego kataklizmu. Na szczęście odkryto proste i bardzo skuteczne sposoby radzenia sobie z atakiem paniki - sprawdź, co robić w takich przypadkach i jak ich uniknąć.

Diagnozowanie zaburzeń psychiatrycznych nie jest proste. Wiele schorzeń nie okazuje wyraźnych objawów lub daje o osobie znać jedynie w określonych warunkach środowiskowych. Co więcej, osoby chore często niechętnie podejmują leczenie, ponieważ są przekonane o braku problemu. W odróżnieniu od typowych chorób i urazów choroby psychiczne nierzadko modyfikują świadomość i postrzeganie otoczenia. Dlatego chory może być przekonany o tym, że nic mu nie dolega, a jego zachowania i reakcje mieszczą się w kanonie ogólnie przyjętych norm społecznych i etycznych.

Leczenie psychiatryczne może odbywać się zarówno podczas pobytu w szpitalu, w specjalistycznej klinice, np. Poradni Leczenia Uzależnień albo prywatnym gabinecie.

Do typowych chorób i zaburzeń psychicznych można zaliczyć schizofrenię, zaburzenia nastroju, parafilie, zaburzenia odżywiania (np. bulimia, anoreksja, ortoreksja), alkoholizm i zaburzenia obsesyjno-kompulsywne, czyli uporczywe powtarzanie określonych zachowań lub myśli. Objawy poszczególnych chorób mogą występować ze zmienną częstotliwością – od jednorazowych epizodów, przez remisję (ustępowanie w czasie), aż po zaburzenia utrwalone.

W psychiatrii diagnostykę chorób i zaburzeń przeprowadza się w oparciu o dwa zestawienia – DSM-5 oraz ICD-10. Leczenie zdiagnozowanych chorób może odbywać się na kilka sposobów. Najczęściej stosuje się psychoterapię, niekiedy w połączeniu z farmakoterapią. Dopiero kiedy podstawowe metody leczenia okazują się niewystarczające zaleca się sięgnięcie po bardziej inwazyjne zabiegi jak terapię elektrowstrząsową, a w ostateczności psychochirurgię. Ten ostatni zabieg polega na przerwaniu połączeń między ośrodkami ośrodkowego układu nerwowego i wymaga niezwykłej precyzji możliwej dzięki metodom stereotaktycznym.