Kłamiące dziecko [Porada eksperta]

Moja córka ma 4 lata i 9 miesięcy i bardzo kłamie. Chodzi do przedszkola i pani mówi, że jej kłamstwa są coraz gorsze np. niszczy koleżanki blok na oczach pani i twierdzi, że to nie ona tylko ktoś inny. Nigdy nie przyznaje się do błędu. W domu też kłamie okropnie. Mnie powie, że tata pozwolił, a tacie że mama, wymusza wszystko a jeśli nie dostanie tego co chce nie dostanie, to wpada w szał. Co robić?

Renato! Małe dzieci kłamią z bardzo różnych powodów. U Twojej córeczki są to zapewne dwa powody. Przykład zachowania w przedszkolu ilustruje, jak maluch, poprzez ogólnie nieakceptowane zachowanie (o czym wie), powoduje zwrócenie na siebie uwagi. Jeden przedszkolak robi to, starając się najlepiej wykonać zadanie, a inny poprzez zachowanie nietypowe, często zabronione, a więc budzące gwałtowną reakcję. Wypieranie się czynu, którego wszyscy byli świadkami, dodatkowo wzmacnia zainteresowanie otoczenia. Córka nie rozumuje w ten sposób, ale postępuje tak, gdyż już sprawdziła, że takie „dziwactwo” działa. Wszyscy skupiają na niej uwagę, a przecież o to chodzi. Nie ma znaczenia, czy chwalą, czy ganią. Tego typu zachowania u młodszych dzieci nie są rzadkością. Przypuszczalnie kłamstwa domowe spełniają podobną rolę. Są one, dodatkowo, sposobem wymuszania dla siebie jakiejś korzyści. Małe dzieci nie mają pełnej świadomości kłamstwa. Toteż nie należy dziecka surowo karać, ale także nie wolno kłamstw ignorować. Pamiętaj też, że czym innym jest kłamstwo i fantazjowanie. Gdy córka kłamie, trzeba to zauważyć i np. okazać zdziwienie albo smutek. Dziecko musi odczuć, że źle robi. Trzeba podejmować na ten temat rozmowy, opowiedzieć historyjkę o kłamcy, któremu wszyscy przestali wierzyć, w wyniku czego popadł w tarapaty, choć tym razem mówił prawdę, pokazywać złe skutki kłamstwa jak: utrata zaufania, ranienie uczuć etc. Natomiast w przypadkach wymuszania kłamstwem i awanturą powinnaś reagować stanowczo. Maluch musi się tego oduczyć. Tolerując takie zachowanie wyrządzasz mu krzywdę. Pięcioletnie dziecko musi uczyć się podstawowych zasad funkcjonowania w grupie i podporządkowywania się elementarnym wymogom współżycia. To już czas, by pozbywało się dziecięcego egoizmu i respektowało zalecenia dorosłych. Pozdrawiam. B.