Ból głowy z lewej strony - co może oznaczać?

Weryfikacja

Autor: lek. Patryk Jasielski

Bólu głowy z różną częstotliwościach doświadcza każda osoba. Zazwyczaj jest to niegroźna, trwają przez krótki czas dolegliwość. Może być ona zlokalizowana w różnych częściach głowy. Ból głowy z lewej strony może być jedynie chwilowy, związany np. z przemęczeniem. Bywa jednak objawem niebezpiecznej choroby. Jakie najczęstsze schorzenia objawiają się bólem głowy z lewej strony?

Spis treści

1. Migrena
2. Klasterowy ból głowy
3. Guz mózgu
4. Choroby stawu skroniowo-żuchwowego
5. Półpasiec uszny
6. Olbrzymiokomórkowe zapalenie tętnicy skroniowej
7. Zapalenie zatok przynosowych
8. Zapalenia ucha środkowego
9. Jaskra
10. Szyjnopochodne bóle głowy

Ból głowy może być jednym z objawów wielu chorób. Może być on wtórny do innych schorzeń (objawowy) lub stanowić odrębną chorobę. Jest to wtedy pierwotny (samoistny) ból głowy. W diagnozowaniu ważne jest określenie lokalizacji bólu głowy, gdyż różne schorzenia powodują ból w różnych częściach głowy. Często różny jest też jego charakter. Może to być bowiem ból ostry, przeszywający, kłujący, gniotący czy rozpierający. Czasem jest przewlekły i trudny do dokładnego zlokalizowania. Ból z lewej strony głowy występuję w wielu schorzeniach. Oto 10 chorób, w których pojawia się najczęściej.

Migrena

Migrena to jedna z najczęstszych chorób neurologicznych, dotykająca nawet do 20% populacji. Należy do samoistnych bólów głowy. Przyczyny nie są do końca znane. Prawdopodobnie ważne są skłonności rodzinne powiązane z czynnikami wywołującymi atak migreny – zmęczeniem, odwodnieniem, dużym stresem. W czasie napadu migreny pojawiają się charakterystyczne objawy. Jest to jednostronny, pulsujący ból głowy, trwający od 4 do 72 godzin.

Jest to zazwyczaj silny ból, który nasila aktywność fizyczna. Towarzyszą mu nudności i wymioty, wrażliwość na hałas, światło i określone zapachy.

Wyróżnia się migrenę z aurą i bez aury. W tej pierwszej oprócz powyższych dolegliwości, przed pojawieniem się bólu występuje aura. Są to zaburzenia wzrokowe, w postaci mroczka migocącego. Rzadziej stwierdza się zaburzenia czucia, zaburzenia mowy lub połowiczy niedowład.

Diagnozę stawia lekarz neurolog na podstawie zebranego wywiadu, badania fizykalnego oraz zleconych badań laboratoryjnych.

W leczeniu napadu stosuje się grupę leków o nazwie tryptany i leki przeciwbólowe.

W zapobieganiu napadów stosuje się leki przeciwpadaczkowe, blokery kanałów wapniowych, blokery receptorów serotoninowych oraz preparaty botuliny.

Klasterowy ból głowy

Jest to kolejny podtyp samoistnych bólów głowy. Występuje on znacznie rzadziej niż migrena, głównie u mężczyzn.

Przyczyny nie są poznane, ale prawdopodobnie jest to choroba rodzinna, ponieważ bardzo często występuję u kilku członków danej rodziny. Objawia się jednostronnym, bardzo silnym bólem, który szybko narasta. Ma on charakter kłujący lub palący. Trwa zazwyczaj od 1 do 1,5 godziny i dotyka głównie okolice ciemieniową, gałki ocznej i czoła.

Bólowi towarzyszą charakterystyczne objawy, takie jak:

• łzawienie,
• przekrwienie oczu,
• obrzęk powiek,
• uczucie zatkania lub wyciek z nosa
• i wzmożone pocenie skóry głowy.

Wszystkie te objawy zlokalizowane są po stronie bólu. Klasterowy ból głowy charakteryzuję się występowaniem średnio 3 ataków na dzień. Objawy pojawiają się często przez kilka tygodni.

Później znikają na kilka miesięcy. Okresy bólu występują średnio 3 razy na rok. Napad bólu może być wywołany przez sen lub alkohol. Diagnozę lekarz stawia na podstawie charakterystycznego przebiegu choroby.

W leczeniu podaje się donosowo tlen, tryptany oraz sterydy.

W celu zapobiegania napadom skuteczne są leki przeciwpadaczkowe.

Rodzaje bólu głowy

Zobacz galerię 9 zdjęć

Guz mózgu

Guzy mózgu to szeroka grupa chorób nowotworowych o różnej lokalizacji i szybkości wzrastania. Ich objawy mogą być różne, w zależności, gdzie się pojawiają. Jednak najczęstszych, bo występującym u ponad połowy chorych jest ból głowy.

Jest to ból jednostronny, chyba że guz osiągnie duże rozmiary, wówczas pojawia się ból po obu stronach głowy. Ma charakter rozpierający i z czasem narasta. Zazwyczaj pojawia się rano i towarzyszą mu nudności i wymioty.

Co charakterystyczne, wymioty zmniejszają ból. Oprócz tych objawów pojawiają się zaburzenia czucia, niedowłady mięśni w obrębie kończyn i zmiany osobowości. Diagnozę stawia się na podstawie wykonanej tomografii komputerowej głowy lub rezonansu magnetycznego. W leczeniu znaczenie ma chirurgiczne wycięcie guza i radioterapia.

Choroby stawu skroniowo-żuchwowego

Staw skroniowo-żuchwowy to bardzo ważny staw dla prawidłowego procesu żucia. Odpowiedzialny jest za poruszanie żuchwą. Jego samoistne zapalenie lub w przebiegu chorób reumatycznych może prowadzić do bólu z lewej strony głowy. Dolegliwość najpierw pojawia się w okolicy tego stawu, podczas żucia.

W bardziej zaawansowanym stanie zapalnym ma tendencję do promieniowania w kierunku ucha, skroni, karku i potylicy, czasem do szczytu głowy. Na ogół ma tępy charakter. Najsilniejszy jest podczas maksymalnego otwarcia ust i ruchów na boki żuchwy. Oprócz tego, słyszalne są trzaski w stawie i ograniczenia ruchomości.

Stwierdza się wzmożone napięcie mięśni w okolicy i szumy w uszach. Diagnozę stawia się na podstawie badania przez lekarza i badań obrazowych, takich jak RTG.

Leczenie polega na stosowaniu protez oraz leków przeciwbólowych.

Półpasiec uszny

Jest to choroba wirusowa wywoływana przez wirusa ospy wietrznej i półpaśca. W przebiegu tej choroby powstają charakterystyczne pęcherzyki wypełnione przeźroczystą treścią, które pękają i tworzą się strupy. Zmiany te lokalizują się zazwyczaj na brzuchu, plecach i klatce piersiowej, zawsze po jednej stronie ciała i nie przechodzą na drugą stronę.

Rzadką odmianą jest półpasiec uszny. Zmiany skórne rozwijają się wówczas na małżowinie usznej, w przewodzie słuchowym zewnętrznym i na błonie bębenkowej. Towarzyszy im silny jednostronny ból. Ma on charakter ostry, kłujący.

Groźnym powikłaniem jest porażenie nerwu twarzowego. Objawia się to niedowładem mięśni połowy twarzy, niemożnością zaciśnięcia powieki. Diagnozę stawia się na podstawie charakterystycznych zmian skórnych. W leczeniu podaje się leki przeciwwirusowe.

Olbrzymiokomórkowe zapalenie tętnicy skroniowej

Jest to jedno ze schorzeń reumatycznych, należące do układowych zapaleń naczyń. Występuję zazwyczaj u osób po 50. roku życia.

Nie określono do tej pory czynnika wywołującego chorobę. Objawia się bólem, zazwyczaj obustronnym, chociaż może być również jednostronny. Towarzyszy mu przeczulica skóry głowy oraz obrzęk i bolesność w przebiegu tętnicy skroniowej.

Oprócz bólu pojawiają się objawy ogólne, takie jak stany podgorączkowe, nocne poty, brak łaknienia, ubytek masy ciała i osłabienie.

Może pojawić się nagła ślepota, jeżeli choroba zajmie tętnice w oku. Diagnozę stawia się na podstawie objawów oraz wykonanych badań laboratoryjnych, w których widać cechy ostrego stanu zapalnego.

Poza tym wykonuje się badania obrazowe, głównie USG oraz biopsję tętnicy skroniowej, celem oceny pod mikroskopem. Leczenie prowadzi się w szpitalu i podaje duże dawki sterydów.

Zapalenie zatok przynosowych

Zatoki oboczne nosa to powietrzne jamy zlokalizowane wewnątrz kości czaszki. Człowiek posiada 4 pary zatok: szczękowe, czołowe, sitowe i klinowe. Zapalenie wywołują zazwyczaj wirusy, rzadziej bakterie. Objawy są zależne od tego, która z zatok uległa zakażeniu. Pojawia się ból w obrębie szczęki, przyśrodkowej części oka, w nosie i środku czaszki lub w potylicy.

Charakterystyczne jest uczucie rozpierania albo ból przeszywających, świdrujący. Ból nasila się przy pochylaniu i przy opukiwaniu chorej zatoki. Oprócz tego pojawia się katar, wodnisty a później gęsty. Często stwierdza się gorączkę. Czasem chory zgłasza zaburzenia węchu. Diagnozę lekarz stawia na podstawie charakterystycznych objawów.

Leczenie polega w przypadku mało nasilonych objawów na stosowaniu inhalacji, leków przeciwbólowych i przeciwzapalnych oraz piciu dużej ilości płynów. J

eżeli objawy są nasilone, występuję wysoka gorączka, to wskazuje to na zakażenie bakteryjne. Podaje się wówczas odpowiedni antybiotyk.

Zapalenia ucha środkowego

Kolejną przyczyną bólu głowy jest zapalenie ucha środkowego. Jest to choroba infekcyjna, spowodowana często przez wirusy, rzadziej przez bakterie przechodzące z nosa. Objawy to silny, pulsujący ból ucha i głowy, nasilający się przy opukiwanie wyrostka sutkowatego.

Oprócz tego stwierdza się szumy uszne i upośledzenie słuchu. Może pojawić się gorączka, dochodząca niekiedy nawet do 39 stopni Celsjusza. U dzieci współobecny jest często niepokój, wymioty czy biegunka.

Lekarz diagnozuję chorobę na podstawie oglądania błony bębenkowej przy pomocy otoskopu.

Widoczne jest tam wówczas zaczerwienienie, obrzęk i często ropa. W leczeniu stosuję się leki przeciwbólowe i przeciwzapalne, a w przypadku podejrzenia infekcji bakteryjnej odpowiedni antybiotyk. Przy nasilonych objawach i ryzyku pęknięcia błony bębenkowej lekarz może ją naciąć.

Jaskra

Jaskra to jedna z częstych chorób oczu. Jest wynikiem zwiększonego ciśnienie wewnątrz gałki ocznej. Prowadzi do postępującego zaniku nerwu wzrokowego i utraty wzroku.

Zazwyczaj choroba przez długi czas nie daje objawów. Jeżeli jednak dojdzie do zamknięcia tzw. kąta przesączania, przez który przepływa ciecz wodnista w obrębie oka. Mamy wówczas do czynienia z ostrym napadem jaskry wąskokątowej z bardzo wysokim ciśnieniem w oku.

Objawia się ona silnym jednostronnym bólem. Najpierw w obrębie oka, później rozprzestrzenia się na górny kwadrant głowy i promieniuje aż do ucha, czoła i skroni. Towarzyszą mu nudności i wymioty. Pojawia się nadwrażliwość na światło, łzawienie i nieostre widzenie. Źrenica jest szeroka, nie reaguje na światło.

Diagnozę stawia się na podstawie badania okulistycznego ciśnienia w oku. Leczenie wymaga szybkiej interwencji lekarza w warunkach szpitalnych. Choremu podaje się krople obniżające ciśnienie i zwężające źrenicę. Oprócz tego, leki zmniejszające produkcje cieczy w oku.

Szyjnopochodne bóle głowy

Ostatnią z omawianych częstych przyczyn jednostronnych bólów głowy są dolegliwości szyjnopochodne. Wynikają one ze zmian nerwowych w obrębie szyjnego odcinka kręgosłupa. Występują nawet u 18% populacji.

Objawiają się jednostronnym bólem, rozpoczynającym w kręgosłupie szyjnym i przechodzącym dalej, do okolicy skroniowej, czoła i do oczodołu. Jest to umiarkowany ból, niepulsujący.

Towarzyszą mu inne dolegliwości, takie jak mdłości i wymioty, zawroty głowy, nietolerancja dźwięków i światła. Diagnozę stawia się na podstawie charakterystycznego obrazu choroby. W leczeniu stosuję się blokady farmakologiczne nerwów oraz leczenie operacyjne.

Wiele chorób może powodować ból głowy po lewej stronie. Są to schorzenia wywodzące się z ucha, nosa, jamy ustnej, ale także szyi. Mogą być leczone przez neurologa, laryngologa czy ortopedę. W przypadku pojawienia się długotrwałego lub nagłego, silnego bólu i objawów towarzyszących, wskazana jest konsultacja z lekarzem.

Boli cię głowa? Sprawdź, czy to migrena

Pytanie 1 z 6

Gdzie zlokalizowany jest ból głowy?

ból często jest jednostronny

obustronny

jednostronny wokół lub za okiem

Następne pytanie

lek. Patryk Jasielski