Amiodaron - skład, dawkowanie, skutki uboczne

2021-09-21 16:08

Amiodaron to organiczny związek chemiczny. Należy do III grupy leków antyarytmicznych (pochodna benzofuranu bogata w jod). Lek został zsyntetyzowany w 1961 r. w belgijskiej firmie farmaceutycznej Labaz Group, jako wynik poszukiwań nowych leków przeciwko dusznicy bolesnej. Lek można zakupić na receptę w postaci roztworu do wstrzykiwań oraz tabletek powlekanych.

Amiodaron
Autor: GettyImages

Skład amiodaronu

Tabletka ( 200 mg) zawiera:

  • substancje czynną: amiodaron chlorowodorku (Amiodaroni hydrochloridum);
  • substancje pomocnicze: skrobia kukurydziana, laktoza jednowodna 200 mesh, magnezu stearynian, powidon K90 F, krzemionka koloidalna bezwodna.

Działanie amiodaronu

Lek wykazuje wielokierunkowe działanie na układ krążenia. Przede wszystkim zmniejsza wpływ jonów potasu z komórek, wydłuża trzecią fazę potencjału czynnościowego (repolaryzacji), przyczynia się do obniżenia automatyzmu węzła zatokowego (fizjologiczny rozrusznik serca).

Zwalnia przewodzenie na poziomie węzła zatokowo-przedsionkowego, przedsionków oraz węzła przedsionkowo-komorowego bez wywierania wpływu na przewodzenie śródkomorowe.

Ponadto powoduje obniżenie ciśnienia tętniczego, odciąża jednocześnie pracę mięśnia sercowego oraz blokuje receptory α- i β- adrenergiczne.

Co jeść, by umysł pozostał sprawny

Zastosowanie amiodaronu

Amiodaron znalazł zastosowanie w utrzymaniu prawidłowego bicia serca u osób z zagrażającym życiu zaburzeniem rytmu serca komór (dolnych komór serca, które umożliwiają odpływ krwi z serca).

Wskazania do stosowania amiodaronu

Zaleca się stosowanie leku w:

Przeciwwskazania do stosowania amiodaronu

Nie należy stosować leku w przypadku uczulenia na amiodaron oraz na jakikolwiek moduł wymieniany w składzie leku. Przeciwskazaniem do stosowania leku jest:

  • choroby tarczycy,
  • bradykardia zatokowa,
  • blok zatokowo-przedsionkowy,
  • zespół chorego węzła zatokowego,
  • z wyjątkiem osób z wszczepionym stymulatorem (ryzyko zahamowania czynności węzła),
  • blok przedsionkowo-komorowy II lub III stopnia, z wyjątkiem osób z wszczepionym stymulatorem.

Dawkowanie amiodaronu

Lek należy stosować zgodnie z opisem w ulotce dla pacjenta lub według konkretnych wytycznych oraz zaleceń lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się o pomoc do lekarza lub farmaceuty.

Środki ostrożności

Przed rozpoczęciem stosowania amiodaronu zaleca się wykonanie badań EKG, sprawdzenie stężenia hormonu TSH oraz stężenia potasu w surowicy.

Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z:

  • zaburzeniami czynności serca,
  • zaburzeniami czynności tarczycy,
  • zaburzeniami układu oddechowego,
  • zaburzeniami czynności wątroby,
  • zaburzeniami nerwowo-mięśniowym
  • i lub problemami ze wzrokiem.

Działania niepożądane amiodaronu

Amiodaron może powodować przede wszystkim:

  • nudności,
  • nadwrażliwość na światło,
  • zaburzenia smaku,
  • wzrost aktywności enzymów wątrobowych w surowicy krwi,
  • wymioty,
  • zaburzenia widzenia
  • oraz szare zabarwienie skóry.

Interakcja z innymi lekami oraz chorobami

W celu uniknięcia niepożądanych dolegliwości należy poinformować lekarza lub farmaceutę o wszystkich lekach stosowanych aktualnie lub w ostatnim czasie, a także o lekach, które pacjent zamierza stosować.

Należy również poinformować lekarza o obecnym stanie zdrowia, o chorobach lub dodatkowych dolegliwościach chorobowych z jakimi się zmagamy.

Ciąża oraz karmienie piersią

Przed zastosowaniem leku, należy poinformować lekarza o ciąży lub o karmieniu piersią. Przeważnie nie zaleca się stosowania amiodaronu u kobiet w ciąży oraz podczas karmienia piersią.

Przechowywanie leku

Lek należy przechowywać w odpowiednim miejscu, które jest niewidoczne oraz niedostępne dla dzieci. Przechowywać w suchym miejscu w temperaturze poniżej 30°C, w oryginalnym opakowaniu. Nie powinno się stosować leku po upływie terminu ważności znajdującego się na opakowaniu. Termin ważności oznacza ostatni dzień danego miesiąca.