Duloksetyna - działanie, wskazania do stosowania, możliwe działania niepożądane

Weryfikacja

Autor: Karolina Porowska

Duloksetyna to organiczny związek chemiczny, o złożonym profilu farmakologicznym i związanym z nim charakterystycznym sposobie działania. Pod względem chemicznym ciężko ją porównywać z lekami z grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI - selective serotonin reuptake inhibitor), gdyż jest pochodną jednego ze związków organicznych o nazwie tiofuran. W roku 2004 dopuszczono lek do obrotu w Stanach Zjednoczonych przez firmę Eli Lilly and Co. Tego samego roku lek wprowadziła na rynek europejska firma Lilly. Duloksetynę można zakupić na receptę w postaci tabletek dojelitowych lub kapsułek dojelitowych.

Spis treści

1. Skład duloksetyny
2. Działanie duloksetyny
3. Zastosowanie duloksetyny
4. Wskazania do stosowania duloksetyny
5. Przeciwwskazania do stosowania duloksetyny
6. Dawkowanie duloksetyny
7. Środki ostrożności
8. Działania niepożądane duloksetyny
9. Interakcje z innymi lekami oraz chorobami
10. Ciąża oraz karmienie piersią
11. Przechowywanie leku

Skład duloksetyny

Tabletka (Depratal, 30 mg) zawiera substancję czynną duloksetynę (w postaci chlorowodorku), substancje pomocnicze: cukier prasowalny (Compressuc MS), skrobia kukurydziana, magnezu stearynian, kwasu metakrylowego i etylu akrylanu kopolimer (1:1), dyspersja 30%, trietylu cytrynian, talk, tytanu dwutlenek (E171), symetykon, emulsja.

Kapsułka (Dutilox, 30 mg/60mg) zawiera substancję czynną duloksetynę (w postaci chlorowodorku). 

Substancje pomocnicze:

• 30 mg: Każda kapsułka dojelitowa, twarda zawiera ok. 59,6 – 67,8 mg sacharozy;
• 60 mg: Każda kapsułka dojelitowa, twarda zawiera ok. 119,2 – 135,6 mg sacharozy; hypromeloza, talk, tytanu dwutlenek (E 171), kwasu metakrylowego i etylu akrylanu kopolimer (1:1), dyspersja 30%, trietylu cytrynian, sacharoza ziarenkowa sacharoza, żelatyna, tytanu dwutlenek (E 171), indygotyna (E 132), woda oczyszczona.

Działanie duloksetyny

Proces działania duloksetyny polega w głównej mierze na zmniejszeniu wychwytu zwrotnego serotoniny oraz noradrenaliny. Duloksetyna wiąże się silnie z białkami transportującymi neuroprzekaźniki serotoninę i noradrenalinę, w ten sposób prowadzi do wzrostu ich poziomu w początkowym okresie leczenia.

W późniejszej fazie okazuje się jednak, że leczenie nie zmierza do trwałej zmiany podstawowego wzorca produkcji serotoniny i noradrenaliny, dzięki czemu działanie leku na te układy neuroprzekaźnikowe przypomina naturalny proces fizjologiczny.

Ponadto jest również lekiem o działaniu selektywnym pod względem działań neuroprzekaźnikowych. Nie wywiera wpływu znacząco na takie układy neuroprzekaźnikowe, jak układ muskarynowy, histaminowy lub adrenergiczny.

Zastosowanie duloksetyny

Duloksetyna znalazła zastosowanie w leczeniu depresji, zaburzeń lękowych o charakterze uogólnionym, w łagodzeniu bólu oraz mrowieniu podczas neuropatii cukrzycowej, u kobiet w zapobieganiu umiarkowanego lub ciężkiego wysiłkowego nietrzymania moczu, w leczeniu długotrwałego bólu sztywności i tkliwości mięśni, w zmęczeniu lub w trudnościach w zasypianiu.

Wskazania do stosowania duloksetyny

Zaleca się stosowanie leku w leczeniu zaburzeń psychicznych oraz w leczeniu bólów spowodowanych uszkodzeniem nerwów.

Przeciwwskazania do stosowania duloksetyny

Nie należy stosować leku w przypadku uczulenia na duloksetynę na oraz na jakikolwiek moduł wymieniany w składzie leku. Nie zaleca się stosowania leku u pacjentów w podeszłym wieku oraz u osób z zaburzeniami wątroby oraz nerek.

Dawkowanie duloksetyny

Lek należy stosować zgodnie z opisem w ulotce dla pacjenta lub według konkretnych wytycznych oraz zaleceń lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się o pomoc do lekarza lub farmaceuty.

Środki ostrożności

W czasie stosowania duloksetyny należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z:

• epizodami mani,
• napadami padaczki,
• ze zwiększonym ciśnieniem wewnątrzgałkowym lub z ryzykiem ostrej jaskry z wąskim kątem przesączania.

Podczas zażywania duloksetyny należy uważać na wystąpienie niebezpiecznego dla zdrowia zespół serotoninowego, który może wystąpić zwłaszcza w przypadku jednoczesnego stosowania innych produktów leczniczych serotoninergicznych.

Działania niepożądane duloksetyny

Duloksetyna może powodować:

• nudności,
• biegunkę,
• wymioty,
• nadmierną senność w ciągu dnia,
• bezsenność,
• nadmierną potliwość,
• kołatanie serca,
• drżenie,
• letarg,
• lęk,
• nadciśnienie tętnicze,
• niestrawność,
• niewyraźne widzenie,
• skurcze mięśni,
• wysypkę,
• wzdęcia,
• zaparcia i inne.

Interakcje z innymi lekami oraz chorobami

W celu uniknięcia niepożądanych dolegliwości należy poinformować lekarza lub farmaceutę o wszystkich lekach stosowanych aktualnie lub w ostatnim czasie, a także o lekach, które pacjent zamierza stosować.

Należy również poinformować lekarza o obecnym stanie zdrowia, o chorobach lub dodatkowych dolegliwościach chorobowych z jakimi się zmagamy.

Nie zaleca się jednoczesnego stosowania preparatów na bazie dziurawca, leków przeciwzakrzepowych oraz selektywnych, odwracalnych inhibitorów monoaminooksydazy (IMAO), takich jak moklobemid oraz substancji działających na receptory serotoninergiczne.

Ciąża oraz karmienie piersią

Przed zastosowaniem leku, należy poinformować lekarza o ciąży lub o karmieniu piersią. Przeważnie nie zaleca się stosowania duloksetyny u kobiet w ciąży oraz podczas karmienia piersią.

Przechowywanie leku

Lek należy przechowywać w odpowiednim miejscu, które jest niewidoczne oraz niedostępne dla dzieci.

Przechowywać w suchym miejscu w temperaturze poniżej 30°C, w oryginalnym opakowaniu. Nie powinno się stosować leku po upływie terminu ważności znajdującego się na opakowaniu. Termin ważności oznacza ostatni dzień danego miesiąca.

Karolina Porowska