Problemy wzorowego ucznia [Porada eksperta]

Oczywiście, że nie jest to miłe, kiedy nikt nie docenia włożonego w pracę czy naukę wysiłku. Jednakże Pani rolą w tej sytuacji jest wytłumaczenie synowi, że przecież nie dla żadnej nagrody ani pochwały uczy się i stara. Nie jest Pani w stanie zmienić cąłego świata i dopasować wszystkich do poczynań Pani i jej synka. Musicie zatem zacząć sobie radzić w otoczeniu takim, jakie ono jest. Czy faktycznie nie ma żadnego nauczyciela, który chwaliłby syna? Czy rzeczywiście nie ma żadnego kolegi, który by go lubił i uczył się też tak samo dobrze? Może trochę się Pani zafiksowała na swoim zdaniu i wyławia tylko te aspekty rzeczywistości, które je potwierdzają? Proszę to sprawdzić. Trudno także radzić Pani coś konkretnego, bo nie powiedziała Pani w jakim wieku jest syn. Inaczej oczywiście powinien postępować zarówno nauczyciel jak i pani, jeśli syn ma lat osiem, a inaczej jeśli dwanaście. To są już rozwojowo zupełnie inne dzieci. Proszę także przyjrzeć się zachowaniu syna - rzadko bywa tak, że prymusi tylko dlatego nie są lubiani, że dobrze się uczą. Może jest coś innego, co zniechęca grupę do niego, a jego do grupy. Być może tkwi tu inny problem, nie tylko związany z doskonałym przygotowaniem. Chociaż pewnie z Pani perpektywy tak to właśnie wygląda. Może jest coś, czego syn Pani nie mówi - to także powinna Pani sprawdzić. Inna sprawa jest taka, że dzieciństwo tak na prawdę tylko z perspektywy dorosłego wygląda beztrosko. Zazwyczaj faktycznie jest to trudna szkoła życia i nie na wszystkie sytuacje jest Pani w stanie przygotować syna ani go przed wszystkim ochronić. Chociaż zgadzam się z tym, że patrzenie na dorastanie swoich dzieci czasem boli, a rodziców niepokoi bardziej niż ich własne dorastające dzieci. Jeśli sytuacja jest według Pani bardzo poważna, proszę pójść z synem do dziecięcego psychologa, który pomoże mu znaleźć jego własne sposoby na radzenie sobie z tym stresem szkolnym. Pozdrawiam Tatiana Ostaszewska-Mosak