Ból pleców może zwiastować chorobę jelit. W Polsce najczęściej chorują osoby przed 30-tką
Z danych Ministerstwa Zdrowia wynika, że choroba Leśniowskiego-Crohna w Polsce dotyka głównie młodych ludzi. Najczęściej diagnozę słyszą pacjenci jeszcze przed 30. rokiem życia, a nieco starsi zajmują drugie miejsce. Naukowcy wskazują, że tego rodzaju przypadłość może dawać sygnały poza jelitowe. Dlatego warto zwrócić uwagę na bóle pleców.
Do nieswoistych zapalnych chorób jelit zaliczamy wrzodziejące zapalenie jelita grubego oraz chorobę Leśniowskiego-Crohna. Z najnowszej meta-analizy 52 badań opublikowanej na łamach National Library of Medicine wynika, że powinniśmy zwracać uwagę na dolegliwości zlokalizowane w obrębie kręgosłupa.
Choroba Leśniowskiego-Crohna. Objawy pozajelitowe
Autorzy publikacji pt. “Prevalence of Extraintestinal Manifestations in Inflammatory Bowel Disease: A Systematic Review and Meta-analysis” wskazują, że z ustaleń wynika, że nawet 35% pacjentów z chorobą Leśniowskiego-Crohna zgłaszało co najmniej jeden objaw o charakterze pozajelitowym.
Dzięki przeprowadzonej meta-analizie zauważono, że enteropatyczne zapalenie stawów to najczęściej występujący symptom choroby Leśniowskiego-Crohna, z grupy objawów pozajelitowych. Co więcej, zdaniem naukowców zależność tę zauważono aż w 20% przypadków stwierdzenia tego typu nieswoistej choroby zapalnej jelit.
Choć nie poznano dokładnego mechanizmu, który odpowiada za występowanie bólu pleców w przypadku choroby Leśniowskiego-Crohna, to jednak naukowcy zwracają uwagę na takie czynniki jak:
- dysbioza jelitowa,
- predyspozycje genetyczne (dziedziczenie genów kodujących białko HLA-B27),
- migracja komórek odpornościowych pomiędzy jelitami a tkanką stawową
Wśród osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna obserwuje się spondyloartropatię osiową, czyli rodzaj przewlekłego zapalenia stawów, obejmujący głównie lędźwiowy odcinek kręgosłupa. Niemniej stan zapalny może pojawiać się także w stawach krzyżowo-biodrowych i wpływać na inne części ciała.
Jak bolą plecy w chorobie Leśniowskiego-Crohna?
Naukowcy wskazują, że w kontekście diagnozowania choroby Leśniowskiego-Crohna należy zwrócić uwagę na to, czy pacjent nie uskarża się na bóle placów. Ten typ objawów o charakterze pozajelitowym związany jest z dolegliwościami w dolnej części pleców, a także bioder.
Pacjent poza bólem może doświadczać również sztywności. Objawy te mogą mieć zarówno łagodny jak i ciężki charakter. Co więcej, niektórym towarzyszą na stałe, a u innych pojawiają się i znikają. Kolejną kwestią, na którą należy zwrócić uwagę, jest fakt, że wspomniane dolegliwości zazwyczaj nasilają się podczas odpoczynku, a ustępują, lub zmniejszają natężenie podczas ruchu.
Nie należy lekceważyć tego rodzaju objawów, ponieważ jak wskazuje Amerykańska Akademia Reumatologii, wielu pacjentów, u których zdiagnozowano osiowe zapalenie stawów, z czasem schorzenie to przekształciło się w zesztywniające zapalenie stawów. A to z kolei może prowadzić zrostu kręgów w kręgosłupie.
Kiedy udać się do lekarza? Zwróć uwagę na te objawy
Specjaliści wskazują, że bez względu na to, czy dokuczają nam inne objawy, czy też nie, to już sam uporczywy ból pleców jest powodem do konsultacji medycznej. Zwłaszcza jeżeli nie znamy jego przyczyn, a dolegliwość ta uniemożliwia wykonywanie codziennych czynności.
Kolejnym sygnałem, który powinien skłonić nas do rozszerzenia diagnostyki, są zaburzenia ze strony układu pokarmowego. A zatem jeśli poza bólem pleców towarzyszy nam biegunka, oraz bóle brzucha to należy udać się po skierowanie do poradni gastroenterologicznej.
W kontekście podejrzenia choroby Leśniowskiego-Crohna pod kątem bólu pleców warto zwrócić uwagę na trzy następujące sygnały:
- występuje po wypadku lub urazie,
- pojawia się nagle lub jest silny,
- występuje z osłabieniem lub drętwieniem nóg
Jeżeli w wyniku stawiania diagnozy okaże się, że pacjent ma chorobę Leśniowskiego-Crohna wdrażane jest leczenie, którego celem jest łagodzenie bólu kręgosłupa, zapobieganiu nasilania się objawów oraz poprawy jakości życia. W tym celu stosuje się inhibitory TNF-alfa. Ten rodzaj leków biologicznych hamuje określoną ścieżkę stanu zapalnego.