Aseksualizm - czwarta orientacja seksualna

Aseksualizm coraz częściej uznawany jest za czwartą orientację na równi z hetero-, homo- i biseksualizmem. Osoby aseksualne nie uprawiają seksu, ponieważ nie odczuwają w ogóle popędu płciowego. Jak rozpoznać aseksualizm i czy osoba aseksualna może zbudować normalny związek?

Spis treści

1. Aseksualizm - co to znaczy? 
2. Aseksualizm: flaga - co symbolizuje?
3. Czym nie jest aseksualizm?
4. Czy osoba aseksualna może się zakochać?
5. Jak rozpoznać aseksualizm?

Aseksualizm - co to znaczy? 

Aseksualizm to trwałe nieodczuwanie pociągu seksualnego wobec innych osób, a także podmiotów lub przedmiotów. Z aseksualizmem ludzie się rodzą – tak samo jak niektórzy rodzą się z orientacją homo- lub biseksualną. Oznacza to, że osoba, która dotąd prowadziła udane życie seksualne i nagle, z niewiadomych przyczyn straciła zainteresowanie tą sferą życia, nie powinna podejrzewać u siebie aseksualizmu tylko zaburzenia popędu.

Aseksualizmu nie należy mylić z celibatem. Osoba w celibacie odczuwa popęd, ale świadomie powstrzymuje się do seksu. Osoba aseksualna nie musi się powstrzymywać, bo nie czuje w ogóle potrzeby odbywania stosunków płciowych z kimkolwiek.

Równie częstą pomyłką jest utożsamianie aseksualizmu z impotencją i zaburzeniami libido. Istnieje różnica między wrodzonym brakiem popędu a nagłym jego zniknięciem z przyczyn fizjologicznych lub psychologicznych. Nie można nazwać aseksualnym kogoś, kto nie uprawia seksu ze względu na chorobę (np. zaburzenia hormonalne) albo ma awersję do seksu spowodowaną jakimś traumatycznym doświadczeniem.

W takich przypadkach zaburzenia libido nie są stanem trwałym i zazwyczaj można je wyleczyć. Z kolei osoby aseksualne w ogóle nie wymagają leczenia, ponieważ dla nich brak seksu nie jest stanem patologicznym.

Aseksualizm: flaga - co symbolizuje?

Aseksualizm uznaje się za czwartą orientację lub brak orientacji seksualnej. Szacuje się, że dotyczy ok. 1% populacji. Aseksualni mają nawet swoje logo – jest to odwrócony trójkąt, którego górny bok odwzorowuje skalę Kinseya (uwzględnia ona 3 podstawowe orientacje seksualne), a wierzchołek skierowany w dół symbolizuje brak orientacji.

W Internecie prężnie działa społeczność osób aseksualnych o nazwie AVEN (The Asexual Visibility and Education Network – Sieć Widoczności i Edukacji Aseksualnej), której celem jest inicjowanie publicznej dyskusji nt. aseksualizmu oraz popularyzowanie wiedzy na jego temat. Aseksualni chcą być też widoczni w świecie realnym – od kilku lat w dużych miastach Europy zachodniej i USA organizują swoje manifestacje na wzór parad równości.

Czy osoba aseksualna może się zakochać?

Pomimo nieodczuwania popędu seksualnego, osoba aseksualna może się zakochać i chcieć stworzyć z kimś związek. Wówczas jej upodobania zależą od tzw. orientacji romantycznej. Jest to określenie na pociąg romantyczny (platoniczny) do osób danej płci. Istnieje kilka głównych typów aseksualizmu:

• heteroromantyczność – pociąg romantyczny do osób przeciwnej płci,
• homoromantyczność – pociąg romantyczny do osób tej samej płci,
• biromantyczność – pociąg romantyczny do obu płci,
• aromantyczność – brak jakiegokolwiek, także romantycznego, pociągu do innych osób.

Bardziej szczegółowe klasyfikacje wyróżniają jeszcze transromantyczność (pociąg do osób o nieustalonej tożsamości płciowej), panromantyczność (pociąg do osób każdej płci) czy demiromantyczność (pociąg romantyczny do osób, z którymi nawiązało się bardzo głęboką więź).

Czytaj też: Białe małżeństwo - na czym polega związek bez seksu?

Wbrew pozorom, aseksualista może stworzyć udany związek z osobą odczuwającą pociąg seksualny. Istnieją ludzie, którzy naturalnie mają małe potrzeby w tej sferze i wtedy taki układ jest bardzo korzystny dla obu stron. Warto przy tym zaznaczyć, że bycie aseksualnym nie oznacza całkowitej rezygnacji z seksu. Bardzo często aseksualiści pozostający w związkach odbywają stosunki ze swoimi partnerami. Robią to jednak nie z własnej potrzeby, lecz po to, aby zaspokoić drugą osobę.

Jak rozpoznać aseksualizm?

Osoby aseksualne zazwyczaj od najmłodszych lat nie wykazują zainteresowania seksem. Jeśli ktoś do tej pory prowadził udane życie seksualne i nagle stracił pociąg do innych osób, z dużym prawdopodobieństwem można założyć, że nie jest aseksualny. Taka zmiana najczęściej wynika z zaburzeń zdrowotnych lub psychicznych. Dlatego jeśli zauważymy u siebie lub partnera gwałtowny spadek libido, w pierwszej kolejności powinniśmy zasięgnąć rady lekarza i wykonać potrzebne badania.

Podejrzenie w kierunku aseksualizmu ma sens tylko wówczas, jeśli dana osoba w żadnym ze swoich związków nie wykazywała potrzeb seksualnych i tendencja ta utrzymuje się u niej od rozpoczęcia życia uczuciowego.