Otyłość pośladkowo-udowa, czyli otyłość typu gruszka

2014-04-25 11:16

Otyłość tzw. pośladkowo-udowa, znana także jako otyłość typu gruszka, to rodzaj otyłości, który najczęściej dotyczy kobiet. Otyłość pośladkowo-udowa nie jest tak niebezpieczna dla zdrowia, jak otyłość tzw. brzuszna, jednak znacznie trudniej jej się pozbyć.

Otyłość pośladkowo-udowa, czyli otyłość typu gruszka
Autor: thinkstockphotos.com Otyłość pośladkowo-udowa, znana także jako  otyłość typu gruszka , to rodzaj otyłości, który najczęściej dotyczy kobiet.

Otyłość tzw. pośladkowo-udowa (znana także jako otyłość gynoidalna lub otyłość typu gruszka) to typ otyłości, który najczęściej dotyczy kobiet. Otyłość pośladkowo-udowa charakteryzuje się występowaniem nadmiaru tkanki tłuszczowej w dolnej części ciała, czyli na biodrach, pośladkach i udach. Sylwetka osób z tym rodzajem otyłości charakteryzuje się szerokimi i zaokrąglonymi biodrami, dość dużą pupą, która czasami opada i jakby zlewa się z pełnymi udami, oraz rozbudowanymi łydkami i niezbyt długimi nogami. Z kolei górna partia ciała jest szczupła, tzn. brzuch jest zwykle płaski, talia średnio lub bardzo wcięta i nisko umiejscowiona, a ramiona wąskie i czasami lekko opadające. U kobiet dodatkowo występuje mały biust (miseczka A lub B).

Gadaj Zdrów: Prof. Tarnowski: "Ludzie nie rozumieją, że skoro otyłość jest śmiertelna, to i leczenie nie jest lekkie"

Otyłość pośladkowo-udowa wg kryterium WHR

Otyłość pośladkowo-udową można zdiagnozować, obliczając stosunek obwodu talii do obwodu bioder za pomocą wskaźnika talia/biodro, czyli współczynnika WHR (waist to hip circumference ratio):

WHR = obwód talii : obwód bioder

Kalkulator ten stosuje się tylko u osób, których BMI jest większe niż 25, czyli chorych na nadwagę lub otyłość. Jeśli BMI mieści się w normie, nie należy stosować tego kalkulatora, ponieważ uzyskane wyniki będą błędne. Dotyczy to również kobiet w ciąży.

Jak obliczyć WHR? U kobiet wystarczy zmierzyć talię w połowie odległości między dolnym łukiem żeber a górnym brzegiem grzebienia kości biodrowej, a obwód bioder prowadząc miarkę przez największą wypukłość mięśni pośladkowych. U mężczyzn obwód talii mierzy się na linii pępka, a obwód bioder na linii górnego końca kości udowej.

Jeśli u kobiet WHR jest mniejszy niż 0,85, a u mężczyzn mniejszy niż 1,0, można mówić o otyłości pośladkowo-udowej. Jeśli jednak WHR jest większy bądź równy 0,85 u kobiet lub większy bądź równy 1,0 u mężczyzn, oznacza to otyłość brzuszną. Należy jednak pamiętać, że wartość WHR zależy od zawartości żołądka i jelit oraz od szerokości miednicy kostnej, co należy wziąć pod uwagę, rozpatrując wartości graniczne.

Otyłość pośladkowo-udowa - czy jest groźna dla zdrowia?

Otyłość pośladkowo-udowa nie jest tak niebezpieczna dla zdrowia, jak otyłość tzw. brzuszna, ponieważ nie zwiększa ryzyka wystąpienia chorób metabolicznych, np. cukrzycy. Z badań naukowców wynika, że w przypadku tego typu otyłości ryzyko wystąpienia chorób układu sercowo-naczyniowego jest 3-krotnie mniejsze niż w przypadku otyłości brzusznej. Niestety, otyłość pośladkowo-udowa często wiąże się z występowaniem żylaków podudzi, zwyrodnień układu kostno-stawowego kończyn dolnych oraz schorzeń dróg żółciowych.

Otyłość pośladkowo-udowa - dieta

Osoby, u których tkanka tłuszczowa odkłada się w dolnych partiach ciała powinny stosować dietę opartą na produktach o niskim indeksie glikemicznym. W związku z tym w jadłospisie powinny dominować produkty, takie jak kasze, drób, świeże lub gotowane na parze warzywa. Niewskazane są białe pieczywo, makarony, ryż, banany, czerwone mięso, słodycze oraz gotowane ziemniaki czy marchewka (ich indeks glikemiczny jest znacznie wyższy niż w postaci surowej). Należy wykluczyć także alkohol, który sprzyja otyłości.

Otyłość pośladkowo-udowa - ćwiczenia

Osoby z otyłością pośladkowo-udową powinny skupić się na ćwiczeniach, których celem jest zmniejszenie dysproporcji pomiędzy szczupłą górą a obszernym dołem. Elementem codziennej gimnastyki powinny być zarówno ćwiczenia wyszczuplające masywne uda i biodra, jaki i ćwiczenia na mięśnie górnej części ciała, których celem jest wzmocnienie mięśni barków i klatki piersiowej. W związku z tym dolna strefa ciała wymaga treningu aerobowego, który pomoże spalić tkankę tłuszczową, czyli spacery, rowerowe wycieczki czy ćwiczenia na maszynie eliptycznej). Natomiast górna część powinna zostać poddana ćwiczeniom siłowym. Niewskazane są natomiast intensywne ćwiczenia dolnych partii ciała, bo gdy biodra i uda będą mocno umięśnione, dysproporcje ciała staną się jeszcze wyraźniejsze.

Czytaj też: Ćwiczenia dla kobiet o figurze gruszki [plan treningowy]

Ważne

Poradnikzdrowie.pl wspiera bezpieczne leczenie i godne życie osób chorych na otyłość. Ten artykuł nie zawiera treści dyskryminujących i stygmatyzujących osoby chore na otyłość.