Europa wstrzymuje oddech po śmierci pacjenta. Co wiadomo o nowym wirusie?
Z jednego z popularnych europejskich krajów napłynęły niepokojące informacje. Władze potwierdziły pierwszy zgon wywołany przez groźnego wirusa, który może łatwo się rozprzestrzeniać. Eksperci apelują o ostrożność i analizują ryzyko dalszych zakażeń.

Groźna choroba wirusowa w Grecji
72-letni hodowca bydła zaraził się krymsko-kongijską gorączką krwotoczną na skutek ukąszenia przez kleszcza. W efekcie trafił do szpitala w Larissie, gdzie chorobę zdiagnozowano również u lekarza, który opiekował się pacjentem.
25 osób poddano kwarantannie, wśród nich był personel medyczny oraz najbliżsi krewni hodowcy, którzy w ostatnim czasie mieli z nim kontakt. Uznano, że spośród nich 10 ludzi można zakwalifikować do grupy wysokiego ryzyka zakażenia.
W Grecji zmarł 72-letni mężczyzna z powodu gorączki krwotocznej, rzadkiej wirusowej choroby przenoszonej przez kleszcze
- poinformował "Euronews".

Co to jest krymsko-kongijska gorączka krwotoczna?
Krymsko-kongijska gorączka krwotoczna to wirusowa choroba zakaźna należąca do grupy gorączek krwotocznych, wywoływana przez arbowirusa z rodziny Buynaviridae. Ma wysoki wskaźnik śmiertelności, występuje endemicznie w Azji, Afryce, Bliskim Wschodzie i południowo‑wschodniej Europie. Rezerwuarem wirusa są zwierzęta gospodarskie i dzikie, u których choroba przebiega bezobjawowo.
Głównym źródłem zakażenia dla ludzi są kleszcze z rodzaju Hyalomma, ale również krew lub mięso chorych zwierząt. Niebezpieczny jest również kontakt z krwią, wydzielinami lub płynami ustrojowymi zakażonych ludzi.
Okres inkubacji choroby zależy od drogi zakażenia, w przypadku ukąszenia kleszcza wynosi zwykle 1-3 dni (maksymalnie 9 dni), natomiast po ekspozycji na zakażone tkanki lub płyny ustrojowe 5-6 dni (maksymalnie 13 dni).
Objawy krymsko-kongijskiej gorączki krwotocznej
Obraz kliniczny gorączki krwotocznej ma przebieg czteroetapowy:
- fazę inkubacji,
- fazę zwiastunową,
- fazę krwotoczną,
- fazę rekonwalescencji.
Początkowo pojawiają się objawy grypopodobne:
- wysoka gorączka,
- silne bóle mięśniowe,
- bóle głowy, karku i pleców,
- nudności,
- wymioty,
- biegunka,
- światłowstręt.
Następnie dochodzi do zaburzeń orientacji, zmian nastroju i zachowań agresywnych. Po 3-5 dniach rozwija się faza krwotoczna, charakteryzująca się wybroczynami na skórze i błonach śluzowych, krwawieniami z nosa, dziąseł, przewodu pokarmowego czy dróg rodnych.
W ciężkich przypadkach dochodzi do rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego (DIC), wstrząsu hipowolemicznego i niewydolności wielonarządowej. Śmiertelność waha się od 10 do 40 proc., zgon następuje między 5. a 14. dniem choroby.
Leczenie ma charakter objawowy i wspomagający, obejmuje wyrównywanie zaburzeń elektrolitowych, podaż produktów krwiopochodnych, leczenie wstrząsu oraz niewydolności narządowej. Obecnie nie istnieje skuteczna i ogólnodostępna szczepionka dla ludzi, choć trwają prace nad jej stworzeniem. Profilaktyka opiera się na ochronie przed ukąszeniami kleszczy (stosowanie repelentów, odzieży ochronnej) oraz ograniczaniu kontaktu z krwią i tkankami zwierząt.