Pierwsza pomoc przy krwotoku wewnętrznym to jedynie próba ograniczenia skutków krwotoku, głównie poprzez odpowiednie ułożenie chorego i monitorowanie jego czynności życiowych. Osoby, które pomagają poszkodowanemu, nie mają bowiem możliwości powstrzymania krwotoku.
Charakterystycznymi objawami krwotoku wewnętrznego są bladość skóry, ogólne osłabienie, przyspieszone i ledwo wyczuwalne tętno (tętno nitkowate), znaczne obniżenie ciśnienia krwi, mroczki przed oczami, niepokój, szum w uszach, zimny pot, w części przypadków utrata przytomności. W przypadku krwotoku wewnątrzczaszkowego charakterystyczne będą nierówne źrenice, a w przypadku krwotoku w górnej części układu pokarmowego fusowate wymioty. Z kolei pienista i krwawa plwocina wskazuje na krwotok płucny.
Krwotok wewnętrzny - pierwsza pomoc
W pierwszej kolejności należy wezwać pogotowie. Następnie należy rozluźnić lub zdjąć ubranie poszkodowanego, by ułatwić mu oddychanie. Potem, o ile to możliwe, należy określić miejsce krwotoku i obłożyć je lodem, np. w postaci zmoczonego w wodzie ręcznika lub worka z lodem.
W następnej kolejności należy ułożyć poszkodowanego w odpowiedniej pozycji: przeciwwstrząsowej (chorego układa się płasko z lekko uniesionymi nogami ponad poziom klatki piersiowej) lub z ugięciem biodrowo-kolanowym (w przypadku krwotoku w obrębie jamy brzusznej) albo w pozycji siedzącej (przy krwotoku płucnym).
Jeśli poszkodowany jest nieprzytomny, należy go ułożyć w pozycji bocznej ustalonej i okryć (np. kocem lub kurtką).
Ponadto należy cały czas monitorować oddech i tętno chorego. Jeśli dojdzie do zatrzymania krążenia, tętno stanie się niewyczuwalne, a chory przestanie oddychać, należy rozpocząć resuscytację krążeniowo-oddechową (masaż serca i sztuczne oddychanie).
Nie wolno przenosić poszkodowanego, podawać mu czegokolwiek do jedzenia i picia. W przypadku krwotoku z przewodu pokarmowego można jedynie nawilżyć usta poszkodowanego wodą lub podać mu do ssać kostki lodu (oczywiście tylko wtedy, gdy jest przytomny).
Porady eksperta
