CUKRZYCA – refundacja insuliny i innych leków na cukrzycę

Cukrzyca to choroba, którą diagnozuje się u coraz większej liczby Polaków. W zmaganiach z nią pomogłyby odpowiednie leki, które zmniejszają ryzyko wystąpienia groźnych powikłań, jednak nie wszystkie z nich zostały objęte refundacją bądź są objęte refundacją częściową. Sprawdź, które leki na cukrzycę są refundowane przez NFZ od 1 maja 2015 roku.

Spis treści

1. Refundacja leków na cukrzycę w Polsce
2. Nowoczesne leki wciąż bez refundacji

Cukrzyca to choroba, z którą zmaga się coraz więcej osób. Obecnie jest ona zdiagnozowana u ponad 3 mln Polaków, z czego co roku umiera około 30 tys. z powodu powikłań (głównie chorób serca i naczyń). Mogą im zapobiec odpowiednie leki, jednak nie wszystkie są refundowane przez NFZ.

Refundacja leków na cukrzycę w Polsce

W Polsce stosuje się dwa rodzaje insulin - klasyczną (ludzką) i analogową. Tę pierwszą zwykle stosują pacjenci z cukrzycą typu 2. Insuliny analogowe, czyli poprawione insuliny klasyczne, są wskazane dla pacjentów, u których trudno utrzymać stały poziom stężenia insuliny, występują duże wahania poziomu cukru, zwłaszcza w nocy. Częściej zaleca się je chorym na cukrzycę typu 1. Insuliny analogowe są refundowane (częściowo) dopiero od 1 września 2013 roku. Do tego czasu Polska była jedynym krajem w Unii Europejskiej, który tych leków nie refundował.

Poza tym w leczeniu cukrzycy stosuje się - w różnych skojarzeniach – doustne leki cukrzycowe będące pochodnymi biguanidu (metformina), sulfonylomocznika (PSM) oraz akarbozę.

CZYTAJ TEŻ >> LECZENIE CUKRZYCY - tabletki czy INSULINA?

Zgodnie z obwieszczeniem Ministra Zdrowia z dnia 23 kwietnia 2015 r. w sprawie wykazu refundowanych leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych na dzień 1 maja 2015 r., ceny insulin pozostają bez zmian w stosunku do listy z 1 marca br. Chorzy w dalszym ciągu za insulinę analogową płacą 30 proc. wartości. Na przykład, od 1 maja 2015 roku NovoRapid Penfill kosztuje 42,73 zł, a Levemir - 79,17 zł. Eksperci obawiają się, że z powodu wysokich cen insulin analogowych pacjenci powrócą do tańszych insulin starszej generacji, czego konsekwencją mogą być częstsze niedocukrzenia, a co za tym idzie - większa ilość powikłań i częstsza hospitalizacja chorych.

Przekonują, że insulina analogowa powinna być lekiem pierwszego wyboru w leczeniu chorych na cukrzycę typu 1. Powinni mieć oni dostęp do tych leków na ryczałt (a dla wszystkich innych chorych powinny być w cenie insuliny ludzkiej). Podobne rozwiązanie stosuje się niemalże we wszystkich krajach Unii europejskiej.

Zmiany dotyczą doustnych leków cukrzycowych. W przypadku 45 preparatów zawierających metforminę wprowadzono obniżki od 0,01 do 0,88 zł.

Chorzy na cukrzycę korzystają także z pasków, które są niezbędne do mierzenia poziomu glukozy we krwi. Refundacja pasków obejmuje pacjentów z cukrzycą typu 1, pozostałymi  typami cukrzycy wymagającymi co najmniej 3 wstrzyknięć insuliny na dobę oraz korzystających z terapii cukrzycy za pomocą pompy insulinowej. W większości przypadków muszą za nie zapłacić 3,20 zł. Pozostali muszą wydać znacznie więcej.

Nowoczesne leki wciąż bez refundacji

Nie są refundowane nowoczesne leki dla cukrzyków – leki inkretynowe. Preparaty te obniżają poziom cukru dopiero wtedy, gdy zaczyna on niepokojąco wzrastać. Jeśli poziom cukru będzie prawidłowy, nie będą działać. Tym się różnią do insuliny i innych starszych leków, które obniżają cukier bez względu na to, jaki jest jego poziom we krwi.

CZYTAJ TEŻ >> Leki inkretynowe wciąż poza listą refundacyjnąDzięki takiemu działaniu leki inkretynowe zmniejszają ryzyko wystąpienia hipoglikemii (niedocukrzenia), czyli nadmiernego spadku cukru we krwi w efekcie np. przedawkowania insuliny, a co za tym idzie – zapobiegają powikłaniom, które są z tym związane (np. udar czy zaburzenia naczyniowe). Poza tym zmniejszają apetyt i wpływają na zmniejszenie masy ciała u chorych. To kolejna różnica między tymi lekami a insuliną, która może powodować przyrost masy ciała.

Za leki inkretynowe trzeba płacić od 200 do 600 zł miesięcznie. Na taki wydatek stać niewielu chorych.

Monika Majewska