Ten objaw zapowiada, że śmierć jest blisko. Rodzinie często trudno w to uwierzyć

Chory niespodziewanie czuje się lepiej. Rozpoznaje bliskich, odzyskuje wspomnienia, wydaje się taki pełen życia. Jak przyjąć do wiadomości, że to pożegnanie? Niestety, często właśnie tak jest.

Specjaliści taki stan nazywają przebłyskiem. Bywa szczególnie spektakularny, zauważalny dla otoczenia, w stanach demencyjnych. Osoba, która jeszcze wczoraj wydawała się być w "swoim świecie", nagle żartuje, jest znowu sobą.

Oczywiście, cuda się zdarzają, ale nie tak często, jak byśmy chcieli. Szacuje się, że 43 proc. osób, które doświadczają zaskakującego powrotu świadomości, umiera w ciągu 24 godzin, a 84 proc. w ciągu tygodnia. 

Czy na Alzheimera się umiera?

Choroba Alzheimera to ciężka, postępująca choroba neurodegeneracyjna, którą kojarzymy przede wszystkim z utratą funkcji poznawczych. Chociaż często nie jest traktowana jako choroba śmiertelna, konsekwentnie wyniszcza organizm i prowadzi do śmierci.

Zazwyczaj nieuchronne następuje po kilku, kilkunastu latach mierzenia się z chorobą. Alzheimer ma różne fazy. Ostatnia, terminalna, przebiega w sposób charakterystyczny. Zazwyczaj otoczenie jest przygotowywane na zbliżającą się śmierć i widzi, że z bliskim jest już naprawdę bardzo źle.

Niespodziewany przebłysk może jednak wzbudzić wątpliwości i nadzieję. Warto wiedzieć, że prawdopodobnie oznacza nadchodzący koniec, by oszczędzić sobie rozczarowania i umożliwić choremu optymalnie komfortowe, także w wymiarze emocjonalnym, warunki na tym etapie choroby. Skoro na chwilę może znowu z nami być, my również spróbujmy być z nim.

Jak wygląda faza terminalna w demencji

Fazy terminalna to okres nieodwracalnego pogorszenia funkcjonowania chorego, poprzedzający śmierć. U pacjenta pojawiają się charakterystyczne, liczne objawy.

Kończyny, ale też nos czy uszy, są nienaturalnie wychłodzone, pojawiają się na nich cętki, plamy. Ciśnienie tętnicze obniża się, utrzymują obrzęki, puls staje się słaby, szybki, bądź nieregularny. Zmienia się też oddech: staje się zbyt szybki lub wolny, płytki, nieregularny.

Chory może tracić czucie w skórze, a ta robi się sucha, bardziej podatna na podrażnienia. Kolejno wyłączają się funkcje zmysłowe, pojawia nietolerancja dotyku, usta i jama ustna są przesuszone.

Skraca się czas czuwania, wielu chorych wydaje się nie odczuwać bólu. Ich mocz przybiera kolor herbaty, wydziela nieprzyjemną woń.Pacjenci przestają odczuwać głód, zanika odruch połykania a także odkrztuszania. Mogą występować skurcze kończyn.

Charakterystyczne zmiany dotyczą wzroku – oczy mogą być szkliste i otwarte, bez reakcji na bodźce z otoczenia.

Przebłysk oznacza bliski koniec

Pojawienie się takich objawów jest czytelne dla lekarza, ale zwykle też dla bliskich. Kiedy jednak to regularne gaśnięcie przerywa przebłysk, czasem trudno się dziwić budzącej się wraz z nim nadziei.

Warto jednak po prostu optymalnie wykorzystać tę chwilę i zapamiętać bliską osobę tak, jak zapewne chciałaby być zapamiętana.

Eliza Dolecka