Rumień zakaźny (łac. erythema infectiosum, ang. fifth disease, choroba piąta) to choroba, którą wywołuje parwowirus B19, rozprzestrzeniającego się droga kropelkową. Najczęściej atakuje dzieci, ale może również pojawić się u osoby dorosłej. Nie zawsze chory odczuwa objawy choroby, ale zawsze zaraża innych.
Należy pamiętać, że chory jest najbardziej zakaźny przed wystąpieniem wysypki. Duża część chorych przechodzi rumień zakaźny bezobjawowo.
Kobieta w ciąży, która miała kontakt z osobą chorą na rumień zakaźny, powinna skonsultować się z ginekologiem, nawet jeśli nie wystąpiły u niej żadne objawy zakażenia. To dlatego, że zakażenie parwowirusem B19 może doprowadzić do niedokrwistości wewnątrzmacicznej u dziecka i poronienia.
Trzeba też pamiętać, że zakażenie parwowirusem B19 u części pacjentów prowadzi do chwilowego zmniejszenia stężenia hemoglobiny. W rzadkich przypadkach może dojść do przełomu aplastycznego. To powikłanie, polegające na zahamowaniu rozwoju krwinek czerwonych.
Rumień zakaźny: objawy
Pierwsze objawy rumienia zakaźnego przypominają objawy grypy. Sprawa staje się jasna, gdy pojawia się charakterystyczna, czerwono-fioletowa wysypka na policzkach, rozprzestrzeniająca się na ręce i nogi, niekiedy na całe ciało. Wysypka na twarzy, w przypadku rumienia zakaźnego, przybiera charakterystyczny kształt motyla. Wysypce towarzyszy świerzbienie skóry.
Charakterystyczne jest też to, że wysypka zwykle omija tułów i błony śluzowe - rozprzestrzenia się za to na kończynach. Do tego utrzymuje się stosunkowo długo, bo do dwóch tygodni, może znikać i pojawiać się ponownie np. pod wpływem zmian temperatury.
Dorośli przechodzą rumień zakaźny zwykle ciężej niż dzieci, jednak nie mają wysypki - do wymienionych objawów dołączają:
- obrzęk i ból stawów
- gorączka
- uczucie zmęczenia
Lekarz stawia diagnozę na podstawie objawów, w razie wątpliwości może zlecić badania krwi. Jedyną pewną metodą potwierdzenia rumienia zakaźnego jest badanie na obecność przeciwciał przeciw wirusowi klasy IgM i IgG.
Rumień zakaźny: leczenie
Rumień zakaźny, jak większość chorób wirusowych, nie wymaga szczególnego leczenia. Zwykle stosuje się jedynie leki łagodzące objawy choroby.
W przypadku rumienia zakaźnego nie ma szczepionki, ale raz przebyty rumień zakaźny uodparnia na całe życie.
Rumień zakaźny w ciąży
Rumień zakaźny szczególnie niebezpieczny jest dla kobiet w ciąży: może dojść do zakażenia, a w efekcie do poronienia bądź obumarcia płodu. Ryzyko przeniesienia infekcji na dziecko wynosi około 5 procent.
Gdy infekcja płodu spowoduje ciężką anemię, można przeprowadzić transfuzję krwi w macicy. Ze względu na prawdopodobieństwo zarażenia płodu rumieniem kobiety spodziewające się dziecka powinny unikać miejsc, w których może dojść do zarażenia infekcją.
Przeczytaj też:
