Test Rorschacha: na czym polega test plam atramentowych?

2019-11-19 12:11

Test Rorschacha (test plam atramentowych) jest testem osobowości, który na stałe wszedł do popkultury. To znane kleksy motyli, ludzkich twarzy, zwierząt czy przedmiotów, które każdy z nas interpretuje na swój sposób. Przeczytaj, na czym dokładnie polega test Rorschacha!

Test Rorschacha: na czym polega test plam atramentowych?
Autor: gettyimages.com Test Rorschacha jest równie znany, co kontrowersyjny

Spis treści

  1. Test Rorschacha (test plam atramentowych): na czym polega?
  2. Test Rorschacha (test plam atramentowych): jak przebiega?
  3. Test Rorschacha: kontrowersje

Test Rorschacha widzieliście pewnie w niejednym amerykańskim filmie lub czytaliście o nim w którymś z artykułów w Internecie. Należy jednak podkreślić, że współcześnie zrezygnowano z jego stosowania jako narzędzia badawczego. Przeczytajcie, na czym konkretnie polega test Rorschacha!

Test Rorschacha (test plam atramentowych): na czym polega?

Test Rorschacha to tzw. test projekcyjny, który został stworzony około 100 lat temu przez szwajcarskiego psychoanalityka i malarza Hermanna Rorschacha. Test ma za zadanie zbadać cechy osobowości, ukryte myśli, dewiacje oraz zaburzenia psychiczne badanego.

Test składa się z 10 tablic z plamami atramentowymi, w tym 5 tablic szaroczarnych, 2 szaroczerwonych, a 3 kolorowych. Tablice są kolejno prezentowane badanej osobie, która opowiada, co na nich widzi.

W czasie badania mierzony jest czas odpowiedzi, a następnie na ich podstawie tworzony jest tzw. psychogram badanego. Psychogram ma za zadanie ukazać najistotniejsze, a zarazem nieświadome obszary osobowości badanego. Należy podkreślić, że użyteczność tego testu jest negowana przez większość psychoanalityków.

Test Rorschacha (test plam atramentowych): jak przebiega?

Przyjrzyjcie się poniższym 10 kartom psychodiagnostycznych. Udzielajcie swobodnych odpowiedzi, z czym wam się kojarzą poszczególne?

Karta I

Karta I
Autor: LjL/Wikimedia Commons

Widząc kartę I badani często podają skojarzone odpowiedzi jako: nietoperz, motyl, ćma. Tablica ta jest stosunkowo prosta, dostarcza informacji o tym, jak badany rozwiązuje nowe lub stresujące zadania.

Karta II

Karta II
Autor: LjL/Wikimedia Commons

Widząc kartę II badani często odpowiadają: dwoje ludzi, czworonożne zwierzę np. psa, słonia lub niedźwiedzia, zaś czerwone elementy są interpretowane jako krew. Czasami padają odpowiedzi związane ze skojarzeniami seksualnymi. Karta ta ma za zadanie podać odpowiedź na pytanie, jak badany radzi sobie z uczuciami gniewu lub urazu fizycznego.

Karta III

Karta III
Autor: LjL/Wikimedia Commons

Przy karcie III najczęstsze skojarzenia badanych to: człowiek, dwoje ludzi, jakieś sylwetki, przy czym te dwoje ludzi wchodzi między sobą w jakąś interakcję. Karta ta może dać odpowiedź na pytanie, jak badany odnosi się do innych ludzi. Jeżeli odpowiedź jest długa, wymaga przemyśleń, może świadczyć o trudności w kontaktach społecznych.

Karta IV

Karta IV
Autor: LjL/Wikimedia Commons

Karta IV to tzw. „Karta Ojca”, ponieważ wskazuje na postawy wobec ludzi i autorytetów. Może być problematyczna dla osób z depresjami. Najczęściej kojarzona jest z ukrytym zwierzęciem, zwierzęcą skórą, dywanem (skórzanym) lub z człowiekiem: groźnym czy patrzącym z góry. Obiekt znajdujący się na karcie najczęściej kojarzony jest z rodzajem męskim, z samcem, a rzadziej z samicą.

Karta V

Karta V
Autor: LjL/Wikimedia Commons

Widząc kartę V badani po serii wyzwań poprzednich tablic, często odczuwają już pewną ulgę. Karta jest stosunkowo prosta do interpretacji. Badani wskazują: nietoperza, motyla, ćmę.

Karta VI

Karta VI
Autor: LjL/Wikimedia Commons

Przechodzimy do tzw. „sekskarty”, a to z uwagi na jej teksturę, która budzi skojarzenia bliskości. Po za tym badani często dopatrują się ukrytego zwierzęcia lub jego skóry, dywanu (oczywiście skórzanego).

Karta VII

Karta VII
Autor: LjL/Wikimedia Commons

Karta VII to „Karta Matki” i jest przez badanych interpretowana jako ludzkie głowy lub twarze, może być też jedna głowa; głowy kobiet lub dzieci. Co ciekawe, czasami centralny szczegół interpretowany jest jako pochwa. Karta ma ta za zadanie odpowiedź na pytanie, jakie badany posiada obawy dotyczące obecności kobiet w jego życiu i jest silnie związana z seksualnością człowieka.

Karta VIII

Karta VIII
Autor: LjL/Wikimedia Commons

Pierwsza wielokolorowa karta, która budzi poczucie ulgi i daje oddech, z drugiej strony tak wielobarwna tablica może nastręczać pewnych problemów przy interpretacji. Najczęstsze skojarzenia badanych to: czworonożne zwierzę, przykładowo pies. W karcie tej zbadamy sposób przetwarzania złożonych sytuacji i nowych bodźców emocjonalnych.

Karta IX

Karta IX
Autor: LjL/Wikimedia Commons

Karta X to rozproszone kolory, które powodują niejasność w odczycie. Badani często wskazują na postać człowieka, może być w kolorze pomarańczowym. Tablica ta mówi nam o problemach z radzeniem sobie z nieuporządkowanymi danymi.

Karta X

Karta X
Autor: LjL/Wikimedia Commons

Ostatnia karta powoduje już rozluźnienie i ostateczne pobudzenie fantazji, z drugiej strony mnogość bodźców może powodować pewne problemy z interpretacją. Badani karcie często widzą kraba, homara, pająki, króliczą głowę, gąsienice, robaki lub węże.

Test Rorschacha: kontrowersje

Test Rorschacha od zawsze budził wiele skrajnych emocji, nazywany jest nawet jako pseudonaukowy, nieobiektywny i niemiarodajny.

Większość z tych kart jest często nieokreślona w interpretacji. To od konkretnej osoby zależy, jak potraktuje wyniki testu, a jeżeli szuka właściwych odpowiedzi, najlepiej, by zwróciła się do odpowiedniego specjalisty - psychologa lub psychiatry. Działanie ludzkiej psychiki to bowiem nie zabawa w odczytywanie plam atramentu.

O autorce
Katarzyna Płuska
Katarzyna Płuska-Skoczylas
Specjalistka ds. komunikacji społecznej oraz zarządzania zasobami ludzkimi, autorka strony „Miękko o kompetencjach” www.katarzynapluska.pl oraz twórczyni wielu eksperckich publikacji: artykułów, e-booków, kursów online umiejętności społecznych i zawodowych; menadżer oświaty, nieczynny zawodowo specjalista działu sprzedaży. Absolwentka studiów mgr “Komunikacja społeczna i samorządność” (Uniwersytet im. Adama Mickiewicza) oraz studiów podyplomowych “Zarządzanie zasobami ludzkimi” (Politechnika Łódzka). Twórczyni publikacji “System oceny pracownika”, wydawnictwa “Problemy zarządzania zasobami ludzkimi w organizacji XXI wieku” – praca zbiorowa pod redakcją Józefa Penca (Łódź 2007). Typ pracowitego ekstrawertyka; miłośnik kompetencji miękkich – soft skills oraz human resources.