CHOROBA LOKOMOCYJNA: sprawdzone sposoby na przykre objawy

Choroba lokomocyjna (choroba morska, kinetoza) sprawia, że podróż z dzieckiem to czasem prawdziwe wyzwanie. Sprawdź, dlaczego dziecko ma chorobę lokomocyjną i czy można jakoś zapobiec jej atakowi? Co robić, gdy dziecko wymiotuje w podróży? Oto sposoby na chorobę lokomocyjną.

Choroba lokomocyjna (choroba morska, kinetoza) to częsta przypadłość u dzieci. Choroba lokomocyjna, zwana też morską lub kinetozą, to zespół objawów nadpobudliwości błędnika - narządu równowagi. Podczas jazdy samochodem, lotu samolotem lub rejsu statkiem błędnik przesyła do mózgu sygnały, że jesteśmy w ruchu, podczas gdy zmysł dotyku temu zaprzecza. Przecież siedzimy, więc nasze ciało się nie przemieszcza. Zdezorientowany mózg nie wie, jak sobie z tym poradzić. I rezultaty nie dają na siebie długo czekać.

Choroba lokomocyjna: objawy

Dziecko ziewa, jest senne, ślini się, skarży się na zawroty i bóle głowy. Zwykle towarzyszą temu nudności, wymioty, uczucie zmęczenia. Czasem występuje zaburzenie koncentracji i koordynacji ruchów, skłonność do omdleń. Choroba częściej dotyczy młodszych dzieci, ponieważ system nerwowy kształtuje się do 5. roku życia i w tym czasie błędnik jest wrażliwszy na bodźce. Bardziej narażone są dzieci nerwowe, wrażliwe, które odczuwają napięcie przed podróżą. U nich chorobę może wyzwolić nawet sprzeczka rodziców w czasie jazdy samochodem.

Choroba lokomocyjna - reakcje są różne

Nasilenie dolegliwości i to, w jakich okolicznościach występują (powtarzające się ruchy pojazdu, zmiany szybkości, zapach benzyny), zależy od indywidualnych predyspozycji. U jednych dzieci wymioty wywołuje nawet spokojna jazda po równej drodze, u innych dopiero silne kołysanie samolotu. Większość dzieci wyrasta z choroby - ich organizm przyzwyczaja się do bodźców ją wywołujących, ale nie zawsze.

Lepiej zapobiegać atakom choroby lokomocyjnej

Długotrwałe utrzymywanie się choroby może prowadzić do odwodnienia organizmu, a tym samym do zaburzeń pracy serca. Na odwodnienie szczególnie narażone są maluchy, które w takiej sytuacji zwykle odmawiają przyjmowania płynów. A ponieważ dolegliwości trudno pokonać, gdy już się pojawią, lepiej im zapobiec. Jak to zrobić:

1. Przed podróżą podaj dziecku lekki posiłek, ogranicz picie. W czasie krótkiej jazdy dziecko
   nie powinno jeść, a pić niewiele. W czasie dłuższej - może zjeść np. bułkę, orzeźwiający owoc, wypić chłodną wodę czy herbatkę. Rezygnujemy ze słodyczy i gazowanych napojów.
2. Dobrze jest robić częste przerwy w podróży, by dziecko mogło zaczerpnąć świeżego powietrza. W czasie jazdy zachęcaj malca do głębokich oddechów.
3. Zadbaj o to, by dziecko siedziało przodem do kierunku jazdy, w pozycji półleżącej, z opartą głową. To zmniejszy dezorientację ruchową.
4. Pas powinien być dobrze wyregulowany, nie napięty. Jego dolna część musi obejmować biodra, a nie brzuch malucha, natomiast górna ramię, a nie szyję.
5. Jeżeli dziecko ma skłonności do choroby lokomocyjnej, powinno siedzieć w miejscu jak najmniej narażonym na wstrząsy - środek autobusu, w pociągu blisko lokomotywy, w samolocie w okolicy skrzydeł.
6. Choroba lokomocyjna pojawi się szybciej, gdy krajobraz przelatuje przed oczami. Dlatego planując podróż z niemowlęciem albo małym dzieckiem, wybierz porę, kiedy ma zwyczaj spać.
7. W aptekach dostępne  są środki zmniejszające pobudliwość błędnika i działające przeciwwymiotnie, np. homeopatyczny Cocculine czy Avioplant (dla dzieci powyżej 6. roku życia), Aviomarin (można stosować u dzieci powyżej 5. roku życia). Niektórym pomaga ssanie cukierków imbirowych.

W podróżnej apteczce

W podróż z maluchem zabierz ze sobą m.in.:

• Termometr.
• Preparat do nawadniania (np. Gastrolit) w razie biegunki i wymiotów oraz lek z probiotykami (np. Lacidofil, Lacium).
• Środek odstraszający komary, meszki i kleszcze oraz żel łagodzący po ukąszeniach owadów.
• Jednorazowe opatrunki (gaziki, plaster).
• Środki przeciwgorączkowe i przeciwbólowe w postaci kropli lub syropu oraz czopków.