Nie masz czasu na czytanie? Czasami wystarczy Dobrze Posłuchać. Sprawdź nasze podcasty z poradami!
Spis treści
Eozynofilia oznacza zwiększoną liczbę eozynofilów we krwi obwodowej - występuje wtedy, gdy ich liczba przekroczy 0,5 x 109/l. Eozynofilia może mieć różne stopnie zaawansowania. I tak wyróżniana jest:
- eozynofilia łagodna - <1,5 x 109/l
- eozynofilia umiarkowana - 1,5-5,0 x 109/l
- eozynofilia ciężka - >5,0 x 109/l
To nie jedyny podział eozynofilii. Może być też eozynofilia pierwotna i eozynofilia wtórna (reaktywna), która najczęściej występuje i obserwowana jest w wielu chorobach, takich jak np. zakażenia pasożytami, alergie, astma czy kolagenozy.
Wśród eozynofilii pierwotnej wyróżniana jest eozynofilia klonalna oraz eozynofilia idiopatyczna. Eozynofilia klonalna spowodowana jest rozrostem nowotworowym, a dokładniej mówiąc limfoproliferacją lub mieloproliferacją. W przypadku eozynofilii idiopatycznej - rozpoznaje się po wykluczeniu eozynofilii klonalnej i wtórnej.
Sprawdź:
Eozynofile (eozynocyty, EOS): normy
Jakie zadania mają eozynofile?
Jeśli chodzi o same eozynofile (inaczej granulocyty kwasochłonne) - są to komórki należące do leukocytów (białe krwinki).
Występują one we krwi obwodowej w liczbie 0,04-0,5 x 109/l, ale zwykle krótko w niej przebywają, gdyż wędrują do tkanek i narządów mających kontakt ze środowiskiem zewnętrznym.
Eozynofile posiadają charakterystyczne okularowate jądro i ceglastoczerwone ziarnistości, które zawierają m.in. główne białko zasadowe, kationowe białka eozynofilowe oraz neurotoksynę eozynofilową - związki te wykazują toksyczne działanie wobec pasożytów.
Nie dziwi zatem fakt, że główną rolą eozynofilów jest obrona organizmu przed infekcjami pasożytniczymi. Oprócz tego biorą one udział w odpowiedzi immunologicznej, a także wykazują funkcje naprawcze i remodelingowe poprzez regulację odkładania się białek macierzy.
Eozynofilia: przyczyny
Do przyczyn wtórnej eozynofilii zalicza się:
- infekcje pasożytnicze (tasiemiec, glista ludzka, bąblowiec, włośnica, węgorek jelitowy)
- infekcje niepasożytnicze (okres zdrowienia po ostrej infekcji, choroba kociego pazura, infekcje grzybicze - aspergiloza, zakażenie Cryptococcus oraz Coccidiomycosis)
- choroby alergiczne lub idiopatyczne (atopowe zapalenie skóry, pokrzywka, alergiczny nieżyt nosa, astma oskrzelowa, obrzęk naczynioruchowy Quinckego, sarkoidoza, zespół Löfflera, zespół Churga-Strauss, eozynofilowe zapalenie płuc)
- choroby tkanki łącznej (guzkowe zapalenie tętnic, eozynofilowe zapalenie powięzi, choroba posurowicza)
- zaburzenia immunologiczne (niedobór IgA, GVHD - Graft Versus Host Disease - choroba przeszczep przeciwko biorcy, zespół Wiskotta-Aldricha)
- choroby nowotworowe (choroba Hodgkina, chłoniaki T-komórkowe, ostra białaczka mielomonocytowa, białaczka eozynofilowa, przerzuty nowotworowe)
- endokrynopatie (np. choroba Addisona)
- polekowe (karbamazepina, sulfonamidy, sole złota, analogi puryn, czynniki wzrostu)
Zespół hipereozynofilowy
Na koniec warto wspomnieć o istnieniu tzw. zespołu hipereozynofilowego. Charakteryzuje się on stale zwiększoną liczbą eozynofilów (>1,5 x 109/l) przez okres powyżej 6 miesięcy przy braku określonej przyczyny oraz uszkodzeniem narządów w wyniku ich nacieku eozynofilami.
Objawy to:
- utrata masy ciała
- gorączka
- poty nocne
- świąd
- wysypka grudkowo-plamista
Oprócz tego wystąpić może:
- kardiomiopatia
- neuropatia czuciowo-ruchowa
- stany zapalne jelit
- incydenty zakrzepowo-zatorowe
Dodatkowo, w badaniu chorego można stwierdzić splenomegalię i/lub hepatomegalię.
Przeczytaj także:
Neutropenia (mała liczba neutrofilów)Limfopenia (mała liczba limfocytów)Leukopenia (mała liczba leukocytów)Trombocytopenia czyli MAŁOPŁYTKOWOŚĆ
