Recepta transgraniczna - co to jest? Wzór, zasady wydawania i realizacji

Recepta transgraniczna to duże ułatwienie dla osób, które podróżują po krajach Unii Europejskiej lub pracują w którymś z państw należących do wspólnoty. Można ją bowiem zrealizować w innym kraju niż ten, w którym została wystawiona. Jak wygląda recepta transgraniczna, kto i komu może ją wystawić, jakie są zasady jej realizacji?

Spis treści

1. Recepta transgraniczna - co to jest?
2. Recepta transgraniczna - jak wygląda?
3. Recepta transgraniczna - zasady realizacji
4. Recepta transgraniczna - odpłatność za leki

Recepta transgraniczna - co to jest?

Recepta transgraniczna to recepta, która pozwala pacjentowi wykupienie leku na terenie całej Unii Europejskiej niezależnie od tego, w którym z państw wspólnoty mieszka lub przebywa. Oznacza to np. że ktoś, komu polski lekarz wystawił receptę, może ją zrealizować np. w trakcie wakacji w Hiszpanii, a osoba, która na stałe mieszka we Włoszech czy w Chorwacji, może wykupić lek w Polsce.

Warto jednak wiedzieć, że nie każdy lek można wykupić w ten sposób - na recepcie transgranicznej lekarz nie może przepisać leku z kategorii "Rpw", a więc zawierającego substancje psychotropowe lub środki odurzające.

Recepta transgraniczna - jak wygląda?

Recepta transgraniczna wygląda zupełnie inaczej, niż wydruk, jaki otrzymamy w polskiej przychodni. Jej wygląd i formę, a także dane, jakie bezwzględnie muszą się na niej znaleźć, określa bowiem prawo unijne.

Recepta transgraniczna musi zawierać:

• imię lub imiona i nazwisko pacjenta
• datę urodzenia pacjenta
• imię lub imiona i nazwisko osoby, która wystawia receptę
• tytuł zawodowy osoby, która wystawia receptę
• dane do bezpośredniego kontaktu z osobą wystawiającą receptę (e-mail, numer telefonu lub faksu wraz z prefiksem międzynarodowym)
• dane miejsca udzielania świadczenia zdrowotnego wraz z dokładnym adresem. Jeśli lekarz wystawiający receptę prowadzi praktykę lekarską wyłącznie w miejscu wezwania – adres miejsca przyjmowania wezwań i miejsca przechowywania dokumentacji medycznej oraz oznaczenie „Polska” albo skrót „PL”
• nazwę powszechnie stosowaną (międzynarodową) lub nazwę handlową produktu leczniczego
• postać leku
• dawkę (moc)
• ilość
• sposób dawkowania
• datę wystawienia recepty
• własnoręczny podpis osoby, która ją wystawia (na awersie)

Na recepcie nie musi być natomiast pieczątki lekarza (jeśli jego dane są nadrukowane), numeru REGON ani kodów kreskowych.

Póki co recepta transgraniczna ma formę papierową - w niektórych państwach wdrażane są już cyfrowe recepty transgraniczne.

Recepta transgraniczna - zasady realizacji

Recepta transgraniczna jest ważna przez 30 dni od chwili wystawienia - po tym czasie nie uda się wykupić leków na jej podstawie.  

Można ją zrealizować w każdej aptece na terenie kraju Unii Europejskiej, również w państwie, w którym została ona wystawiona (a więc np. już w Polsce, po powrocie z urlopu).  Nie trzeba przy tym okazywać dowodu czy paszportu ani podawać żadnych danych prócz imienia, nazwiska i adresu.

Recepta transgraniczna - odpłatność za leki

Leki przepisane na recepcie transgranicznej można wykupić wyłącznie za pełną odpłatnością i  jest to niezależne od zniżek przysługujących pacjentowi w Polsce. Realizując taką receptę za granicą (lub w Polsce) zapłacisz więc 100 proc. wartości leków.

Jeśli przysługują ci stosowne uprawnienia,  możesz starać się o refundację, składając w tym celu wniosek do oddziału Narodowego Funduszu Zdrowia (właściwego dla miejsca zamieszkania). W takim wniosku należy podać określone dane.

Wniosek o refundację recepty transgranicznej musi zawierać:

• imię i nazwisko oraz datę urodzenia, 
• numer PESEL,
• adres miejsca zamieszkania i ewentualnie  adres do korespondencji,
• oryginał lub kopię recepty transgranicznej
• termin wykupienia leków oraz państwo, w którym zrealizowano receptę
• wnioskowaną kwotę zwrotu 

Można wystąpić o zwrot kosztów do poziomu przysługującej refundacji (a więc całkowity zwrot, jeśli w Polsce przysługuje ci bezpłatnie, a także do kwoty ryczałtu, 30 % lub 50 %, w zależności od wysokości limitu dla leku).

Zwrotu nie uzyskają natomiast te osoby, które wykupią za granicą lek, który w Polsce refundowany jest wyłącznie w ramach programu lekowego. Jak wyjaśnia Ministerstwo Zdrowia, sam zakup leków nie jest bowiem świadczeniem gwarantowanym - świadczenie to w ramach programu lekowego jest dużo szersze i obejmuje badania kwalifikujące do programu, podanie leku, opiekę nad pacjentem bezpośrednio związaną z podaniem leku a także stałe monitorowanie postępów leczenia.

Katarzyna Hubicz