Hormony

Hormony to związki chemiczne wydzielane przez struktury układu hormonalnego – gruczoły lub tkanki. Ich główną funkcją jest regulacja poszczególnych procesów fizjologicznych. Hormony mogą oddziaływać zarówno na tkanki położone w miejscu uwolnienia substancji (tzw. hormony lokalne), jak i aktywować procesy w tkankach oddalonych od miejsca sekrecji. Są wtedy transportowane przez krew lub limfę. Prawidłowe działanie układu hormonalnego jest niezbędne do funkcjonowania praktycznie wszystkich mechanizmów obecnych w ciele człowieka od trawienia, przez …

Hormonalna terapia zastępcza (HTZ) wciąż budzi dyskusje. Z pewnością nie jest panaceum, ale w wielu sytuacjach jest niezastąpiona w łagodzeniu przykrych skutków menopauzy. Najważniejsze, że każda kobieta może wybrać coś dla siebie.
Tarczyca to niepozorny i niewidoczny gołym okiem gruczoł, znajdujący się w przednio-dolnej części szyi, który jest jednym z niewielu nieparzystych gruczołów wydzielania wewnętrznego. Dopiero gdy zaczyna szwankować zauważamy, jak wiele od niej zależy. Jak jest rola tarczycy?
Hormony roślinne (fitohormony) to substancje aktywne, które regulują wzrost i rozwój roślin. Naukowcy udowodnili, że mogą być one także dobrodziejstwem dla kobiet, zwłaszcza w okresie menopauzy.
Gdy powiesz mężczyźnie, że bez kobiecych hormonów - estrogenów - nie byłby mężczyzną, popuka się w głowę. A prawda jest taka, że gdy ich brakuje, panowie bardzo szybko się starzeją i tracą wigor. Sprawdź, jaką rolę w męskim organizmie pełnią estrogeny.
Dzięki hormonom kobiety różnią się od mężczyzn. Mamy inną sylwetkę, włosy, głos, odmienną psychikę. Inaczej rozkłada się tkanka tłuszczowa. To hormonom zawdzięczamy, że jesteśmy kobietami. Jak hormony wpływają na życie kobiety? Co sprawia, że pojawiają się zaburzenia hormonalne?
Delikatny, prawie niewidoczny puszek pod nosem kobiety to żaden problem. Ale kiedy pojawia się nadmierne owłosienie na brodzie, brzuchu czy piersiach, może to być tzw. hirsutyzm, wskazujący m.in. na nadmiar męskich hormonów. To zaburzenie hormonalne, które trzeba leczyć.
Jestem w 13 tygodniu ciąży po teście PAPP-A, który niestety nie przyniósł dla mnie dobrych informacji. Badanie ultrasonograficzne wyszło prawidłowo: FHR 161 ud/min, CRL 72,mm NT, 1,7 mm, Ductus Venosus 1,09 kość nosowa obecna. Niestety wyniki biochemiczne wyszły następujące: Wolne beta hCG - 123,70 IU/I - 4,239 MoM PAPPA 2,389 IU/I - 0,738 MoM. Ryzyko skorygowane trisomii 21 1:192 Jakie są normy/wyniki prawidłowe dla PAPPA i po drugie czy tak wysoki wynik wolnego beta HCG może mieć związek z moim bardzo niskim wynikiem TSH 0,02 uIU/ml? Dodam, że wyniki fT3 i fT4 prawidłowe. Jestem po wizycie u endokrynologa, który stwierdził, że w przypadku niektórych kobiet w ciąży ten wynik TSH jest taki niski. Na amniopunkcję się nie zdecyduję, w tym tygodniu wykonam test Harmony.
Córka dostała pierwszą miesiączkę w wieku 14 lat. Miała 2 czy 3 krwawienia i na tym się skończyło. Teraz ma już prawie 18 lat, była u 5 ginekologów, endokrynologa, zrobiła badania hormonów, krwi, moczu i niby wszystko w normie, ale mam wrażenie, że coś jest nie tak. Jeden lekarz każe czekać, drugi przepisał hormony, których boimy się stosować, jeszcze inny odesłał do endokrynologa, a ten z powrotem do ginekologa. Powoli tracę wiarę w lekarzy, a to nie jest chyba jakiś bardzo dziwny przypadek. Sama zaczęłam szukać i dużo objawów się pokrywa z tymi w przypadku nadczynności tarczycy. Czy to dobry kierunek.Córka ma problemy ze stresem, trudności z zasypianiem, zdarzały się ataki paniki, nietolerancja wysokich temperatur, omdlenia, przesuszona skóra, alergia kontaktowa na nikiel, stolec co 3-4 dni.
Biorę leki na niedoczynność tarczycy - Euthyrox N25, a jestem w ciąży w 13 tygodniu. Czy to zagraża mojemu dziecku? Czy ma wpływ na badania o wykrywanie zespołu Dawna?
Mam 28 lat. Od ponad 3 miesięcy ćwiczę intensywnie na siłowni 3 x w tygodniu, ponieważ chciałem zredukować zbędną tkankę tłuszczową i poprawić wygląd sylwetki. Wagę udało się zredukować o 11 kg. Robiłem badania hormonalne przed rozpoczęciem treningów i teraz. Proszę o interpretację tych, bo wydają mi się niepokojące. 3 miesiące temu: testosteron 455ng/dl, prolaktyna - 8,8ng/ml, estradiol 26,20 pg/ml. Teraz: testosteron - 2,51ng/ml, prolaktyna - 13,38ng/ml, estradiol - 34,42 pg/ml. Z tego, co się orientuję, to podczas ciężkich treningów ciężarowych i redukcji tkanki tłuszczowej testosteron powinien mieć wyższy poziom, a estradiol odpowiednio niższy, a u mnie wygląda to wręcz odwrotnie, testosteron spadł poniżej normy.
Po zrobieniu badań krwi wyszedł mi wysoki poziom prolaktyny - 24,89, przy normie max 15,2. Jaka może być przyczyna?
Mam 26 lat i problem z bardzo niskim testosteronem. Ogólne zmęczenie, brak ochoty na seks, problemy z erekcją, senność, rozkojarzenie. W 2012 roku operacja usunięcia żylaków powrózka nasiennego. Wyniki badań testosteronu robione z krwi: 27.07.2012 - wynik 3,34 [2,6-15,9], 04.10.2017 - wynik 283,73 [142,39-923,14]. Po otrzymaniu wyników ponowna wizyta u endokrynologa. Przepisany lek Pregnyl 5000J (x 3 zastrzyki). Ostatni zastrzyk podany 05.01.2018 i ponowne badanie testosteronu 10.01.2018 wynik - 305,11 [142,39-923,14]. Prowadzę dość mało aktywny tryb życia, praca siedząca. Czym może być spowodowany tak niski poziom testosteronu?

Mechanizm działania układu hormonalnego opiera się o tzw. ujemne sprzężenie zwrotne. Oznacza to, że wydzielanie jednych związków jest hamowane przez inne. Jednocześnie spadek stężenia poniżej określonego punktu granicznego wyłącza działanie inhibitora, a poziom hamowanego hormonu zaczyna wzrastać. Ta pętla jet nieodłącznym elementem homeostazy i warunkuje prawidłowy przebieg procesów metabolicznych.

W ciele człowieka funkcjonuje kilkanaście gruczołów dokrewnych wśród których można wymienić m.in. szyszynkę, tarczycę, wątrobę i trzustkę. Na cały układ hormonalny składa się kilkadziesiąt różnych hormonów, które pozostają ze sobą w stałej równowadze.

Układ hormonalny może jednak ulec zachwianiu wskutek działania wewnętrznych i zewnętrznych czynników. Powodami zaburzeń w wydzielaniu poszczególnych hormonów może być wiek, choroby współistniejące, stosowanie używek i brak aktywności lub nadwaga. O wielu chorobach decydują również czynniki genetyczne oraz przyjmowane lekarstwa. Objawy niedoboru lub nadmiaru poszczególnych związków są silnie osobnicze, dlatego diagnoza zaburzeń hormonalnych jest trudna i często wymaga pogłębionej, wielomiesięcznej diagnostyki. Funkcjonowaniem i zaburzeniami układu hormonalnego zajmuje się endokrynologia.

Do typowych zaburzeń hormonalnych można zaliczyć m.in. chorobę Cushinga, PCOS, choroba Hashimoto oraz niedoczynność lub nadczynność tarczycy. Każdą z tych jednostek leczy się inaczej, w zależności od ogólnego stanu zdrowia pacjenta.