Węgorczyca – groźna choroba pasożytnicza. Ma wiele różnych objawów

Węgorek jelitowy jest nicieniem pasożytującym w jelicie cienkim człowieka. Wywołuje chorobę nazywaną węgorczycą lub strongyloidozą. Jak można się zarazić węgorkiem jelitowym? Jakie są objawy węgorczycy i jak przebiega jej leczenie?

Spis treści

1. Węgorek jelitowy: budowa
2. Węgorek jelitowy: cykl życiowy
3. Węgorek jelitowy: drogi zakażenia
4. Węgorek jelitowy: objawy węgorczycy
5. Węgorczyca (strongyloidoza): badania
6. Węgorczyca (strongyloidoza): leczenie
7. Węgorczyca (strongyloidoza): zapobieganie

Węgorek jelitowy (łac. Strongyloides stercoralis) jest pasożytem występującym na całym świecie, nie tylko u ludzi, ale także u psów, kotów i małp.

Zdecydowanie najwięcej zakażeń obserwuje się na terenie krajów o wilgotnym i gorącym klimacie (Azja, Afryka, Ameryka Południowa), rzadziej w umiarkowanej strefie klimatycznej (Europa Wschodnia i Południowa).

Węgorek jelitowy: budowa

Dorosły pasożyt osiąga niewielkie rozmiary, samice mają około 2-3 mm długości, a samce są mniejsze, mierzą około 0,9 mm.

Węgorek jelitowy: cykl życiowy

Samica węgorka jelitowego bytująca w nabłonku jelita cienkiego wytwarza jaja, z których jeszcze w jelicie rozwijają się larwy pierwszego stadium.

Wraz z kałem dostają się one do środowiska zewnętrznego i po kilku dniach przekształcają się w larwy inwazyjne (trzeciego stadium).

Warto jednak zaznaczyć, że jest to pasożyt o ogromnych możliwościach skażenia danego środowiska , ponieważ jego cechą charakterystyczną jest umiejętność rozwijania się w postaci dorosłe nie tylko w organizmie żywiciela, ale także w środowisku zewnętrznym. Larwy trzeciego stadium w wilgotnym środowisku mogą przeżyć około 2-3 tygodnie.

Człowiek zarażany jest przez larwy inwazyjne, które dostają się organizmu przez nieuszkodzoną skórę podobnie jak larwy tęgoryjców. Dostają się do naczyń krwionośnych, a następnie do płuc.

W płucach larwy węgorka przechodzą z naczyń włosowatych do pęcherzyków płucnych, po czym kierują się w stronę tchawicy i gardła. Inwazyjna larwa, która pokonała wędrówkę z pęcherzyków płucnych do gardła, zostaje połknięta i dostaje się do przewodu pokarmowego.

W jelicie cienkim osiąga dorosłą postać i dojrzałość płciową.

Przeczytaj także: GLISTA LUDZKA - objawy i leczenie glistnicy. Jak uniknąć zakażenia glistą ludzką?  

Węgorek jelitowy: drogi zakażenia

Człowiek zaraża się węgorkiem jelitowym przede wszystkim poprzez chodzenie bez obuwia po zanieczyszczonym podłożu. Ponadto istnieje możliwość przeniesienia larw pasożyta na dziecko karmione piersią wraz z mlekiem matki, jak również możliwość samozarażenia.

Zdarza się, że larwy pierwszego stadium przekształcają się w larwy inwazyjne (trzeciego stadium) w trakcie pasażu jelitowego i przenikają do krwioobiegu przez śluzówkę jelita grubego.

Węgorek jelitowy: objawy węgorczycy

Objawy kliniczne towarzyszące zakażeniu węgorkiem jelitowym obejmują:

1. zmiany skórne:

• zaczerwienienie
• bolesność
• świąd
• obrzęk w miejscu wniknięcia larwy

2. dolegliwości ze strony układu oddechowego w postaci:

• silnego kaszlu
• zapalenia płuc

3. dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego w postaci między innymi:

• zapalenia jelit
• ból brzucha
• obecność biegunek z domieszką krwi
• nudności czy wymiotów

Węgorczyca (strongyloidoza): badania

Rozpoznanie zakażenia węgorkiem jelitowym ustala się na podstawie obecności larw pasożyta w bezpośrednich rozmazach kału lub w treści pokarmowej pobranej bezpośrednio z dwunastnicy, jak również przy pomocy testów serologicznych badających obecność swoistych przeciwciał skierowanych przeciwko antygenom pasożyta.

Przeczytaj także: Bąblowica - choroba, którą zakażasz się, jedząc niemyte jagody

Węgorczyca (strongyloidoza): leczenie

Zazwyczaj w terapii stosowane są leki przeciwpasożytnicze - mebendazol, albendazol oraz iwermektyna (lek pierwszego rzutu).

Oto pasożyty przewodu pokarmowego!  

Zobacz galerię 8 zdjęć

Węgorczyca (strongyloidoza): zapobieganie

Metody zapobiegania zakażeniom węgorkiem jelitowym są podobne jak w przypadku tęgoryjców. Należy przestrzegać zasad higieny osobistej oraz zwrócić szczególną uwagę na właściwe usuwanie ścieków i fekaliów.

Nie powinno się także zapominać o konieczności noszenia odpowiedniego obuwia ochronnego, nie należy chodzić boso ani spać bezpośrednio na ziemi.

Jaka to choroba?

Pytanie 1 z 12

Co dolega temu dziecku?

Atypowe zapalenie skóry

Atopowe zapalenie skóry

Atypiczne zapalenie skóry

Dalej