Angiografia tętnic wieńcowych: inwazyjne badanie serca

Angiografia tętnic wieńcowych to badanie inwazyjne (specjalny cewnik musi dotrzeć do serca), wykonywane tylko z wyraźnych wskazań medycznych, a nie standardowo każdemu pacjentowi. Dowiedz się, jak przebiega angiografia. Jakie mogą być powikłania po angiografii tętnic wieńcowych?

Spis treści

1. Angiografia tętnic wieńcowych: czemu służy to badanie?
2. Angiografia tętnic wieńcowych: przygotowanie do badania
3. Angiografia tętnic wieńcowych: przebieg badania
4. Angiografia tętnic wieńcowych: powikłania

Angiografię tętnic wieńcowych wykonuje się rutynowo u osób przygotowywanych do operacji wymiany zastawek serca. Możesz też zostać na nią skierowana, jeśli lekarz podejrzewa u ciebie chorobę wieńcową.

Angiografia tętnic wieńcowych: czemu służy to badanie?

Badanie to pozwala m.in. określić stan tętnic wieńcowych, stopień zaawansowania zmian miażdżycowych, zlokalizować przewężenia bądź niedrożność naczyń wieńcowych, ocenić stopień uszkodzenia lewej komory serca, sprawdzić stan bypassów (czyli pomostów aortalno-wieńcowych) jeśli były wszczepione, ocenić skuteczność leczenia po tzw. balonikowaniu (czyli plastyce tętnicy wieńcowej).

Angiografia tętnic wieńcowych: przygotowanie do badania

Jeśli jesteś w ciąży lub w drugiej połowie cyklu miesiączkowego (czyli możesz być we wczesnej ciąży) nie możesz przystąpić do tego badania. Przed badaniem musisz wykonać EKG, tzw. test wysiłkowy, RTG klatki piersiowej, a także podstawową analizę krwi (z określeniem grupy i krzepliwości). Bywa też potrzebne echo serca. Nie zawsze badania te robi się w szpitalu, czasem musisz przyjść już z wynikami - skierowanie dostaniesz od lekarza pierwszego kontaktu lub kardiologa.

Powinnaś się również zaszczepić przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu B (WZW B), czyli tzw. żółtaczce wszczepiennej. Lekarza, który będzie wykonywał angiografię tętnic wieńcowych, poinformuj o ewentualnym uczuleniu na środki cieniujące (tzw. kontrast), skłonności do krwawień (czyli skazie krwotocznej), chorobach przewlekłych oraz o przyjmowanych lekach (zwłaszcza preparatach obniżających krzepliwość krwi).

Angiografia tętnic wieńcowych: przebieg badania

Angiografię tętnic wieńcowych przeprowadza się tylko w szpitalu. Musisz tam spędzić jedną, dwie doby. W dniu badania nic nie możesz jeść. Jeżeli co dzień zażywasz jakieś leki, nie musisz przerywać kuracji (chyba że lekarz wykonujący koronarografię zdecyduje inaczej).

Kładziesz się na stole, dostajesz znieczulenie miejscowe. Potem lekarz kardiolog robi ci nacięcie w pachwinie albo w zgięciu łokciowym. Wkłuwa się następnie specjalną igłą w tętnicę udową lub ramienną i wprowadza tą drogą do aorty cienki przewód-cewnik. Powoli przesuwa go do ujść lewej i prawej tętnicy wieńcowej (otaczających serce jak wieniec) i do lewej komory serca. Przez cewnik wstrzykuje tzw. kontrast. Gdy zacznie on wypełniać naczynia, wówczas kardiolog wielokrotnie cię prześwietla. Może przy tym manewrować stołem i ramieniem z aparatem RTG. Chodzi bowiem o to, by zdjęcia wykonywane były pod różnymi kątami, z różnych stron. W czasie badania musisz wykonywać polecenia lekarza, np. wciągnąć powietrze i zatrzymać je na dłuższą chwilę lub kaszlnąć.

Angiografia tętnic wieńcowych zwykle nie trwa dłużej niż pół godziny. Na zakończenie badania lekarz zakłada w miejscu wprowadzania cewnika opatrunek uciskowy. Czasem, by mieć pewność, że opatrunek dobrze uciska naciętą tętnicę, kładzie się na niego obciążające woreczki wypełnione np. piaskiem. Potem, przez 10-12 godzin, musisz leżeć niemal nieruchomo. Opatrunek nie może się przesunąć, bo doszłoby do krwotoku.

Po pięciu, sześciu godzinach ucisk zwalnia się nieco, by krew mogła swobodniej płynąć i docierać do palców stopy (lub dłoni, jeśli nacięcie wykonane było w zgięciu łokciowym). W przeciwnym razie mogłoby dojść do martwicy tkanek. Leżąc powinnaś sporo pić, żeby jak najszybciej wydalić kontrast z moczem.

Angiografia tętnic wieńcowych: powikłania

Po badaniu zdarzają się nudności, wymioty, bóle głowy, dreszcze. Czasem obniża się ciśnienie krwi. Przy uczuleniu na kontrast możesz mieć wysypkę lub rumień. Poważniejsze powikłania, np. urwanie się skrzepu w tętnicy wieńcowej, zdarzają się niezwykle rzadko.