8 miesiąc ciąży: dziecku robi się ciasno

Ósmy miesiąc ciąży to czas, gdy dziecko jest już ukształtowane i dobrze rozwinięte, ale wciąż rośnie, przez co ma coraz mniej miejsca na zamaszyste ruchy. Zamiast więc kopać - wierci się i rozpycha.

Ósmy miesiąc życia płodowego - ciało dziecka jest całkowicie uformowane. Dojrzały jest też centralny układ nerwowy, niemal w pełni rozwinięte są płuca i przewód trawienny. Nerki pracują pełną parą: każdego dnia dziecko wydala do wód płodowych około pół litra moczu.

Ósmy miesiąc ciąży: rozwój systemu immunologicznego

Pod koniec 8. miesiąca zaczyna się budowa systemu immunologicznego dziecka. Odbywa się to w ten sposób, że łożysko pobiera przeciwciała z krwi matki i uwalnia je do krążenia dziecka. Nienarodzone dziecko "pożycza" więc sobie odporność od matki - dzięki temu zaraz po urodzeniu ma zapewnioną ochronę przed wieloma bakteriami i wirusami - dopóki nie wytworzy własnej odporności, która pojawia się po 5-6 miesiącach życia.

Ósmy miesiąc ciąży: mały wiercipięta

Dziecko stale rośnie - mierzy ok. 33 cm (plus nóżki) i waży ponad 2 kg. W macicy zaczyna być coraz bardziej ciasno, dlatego mniej teraz kopie i szturcha, za to więcej wierci się, przeciąga i rozpycha. Na brzuchu mamy często można zobaczyć przesuwające się pod skórą wypukłości - to łokieć, pięta lub pupa małego wiercipięty.

Już na tym etapie życia w znacznej mierze ukształtowany jest temperament dziecka: jeśli dziecko nieustannie się wierci, można się spodziewać, że będzie energicznym i żywiołowym człowiekiem, a jeśli jest w brzuszku spokojne, to podobnie będzie się zachowywać także po przyjściu na świat.

Jak dziecko spędza czas?

Tylko 2-3 godziny na dobę trwa tzw. aktywna jawa, gdy dziecko jest ruchliwe. Co wtedy robi? Oprócz "dokuczania" mamie rozpychaniem się łokciami lubi bawić się pępowiną - gdy mocno ją chwyci, odczuwa wielką przyjemność. Prawdopodobnie dlatego, że towarzyszy temu wyrzut adrenaliny, stanowiący namiastkę silnych emocji.

Najczęściej jednak dziecko śpi: prawie 20 godzin z każdej doby zajmuje mu sen. W tym czasie ma zamknięte oczy, a w pewnej fazie snu podobno nawet śni. O czym? Prawdopodobnie o tym, co robił w okresie aktywności, czyli np. o ruszaniu nóżką lub rączką, zabawach pępowiną czy swojej reakcji na głośny dźwięk. W ten sposób dziecku "układa się" w głowie zdobyta wiedza, wszystkie wrażenia i doświadczenia z danego dnia, a to służy dojrzewaniu mózgu.

Co dziecko słyszy i czuje?

Kiedyś uważano, że nienarodzone dziecko aż do chwili porodu istnieje jakby poza naszym światem, bo jest od niego zupełnie odizolowane, brak z nim kontaktu. W podręcznikach medycyny jeszcze 30-40 lat temu pisano, że płód niczego nie słyszy, nie widzi i nie czuje - nawet bólu. Dziś wiemy, że to nieprawda. Z wielu przeprowadzonych badań wynika, że już w życiu płodowym dziecko ma całkiem nieźle rozwinięte zmysły, zwłaszcza słuch.

Do jego uszu docierają różne dźwięki, i bynajmniej nie są to tylko odgłosy z ciała matki (bicie jej serca, odgłosy trawienia). Dziecko bardzo dobrze słyszy dźwięki głośne, o dużym natężeniu - stwierdzono, że reaguje na nie przyspieszonym biciem serca. W zaawansowanej ciąży doskonale słyszy też normalną rozmowę czy głośne czytanie. Podobno dziecko przyswaja także podstawowy wzorzec języka swojej matki, a nawet zapamiętuje muzykę i teksty, które często słyszał w macicy. Niektórzy badacze idą jeszcze dalej i utrzymują, że dziecko rozumie, co matka chce mu przekazać, a odbywa się to zarówno za pomocą słów, jak i na poziomie pozawerbalnym. Dowodami na to mają być przypadki, gdy płód zmienia położenie z pośladkowego na główkowe pod wpływem maminych namów i próśb.

Dziecko - dzieło skończone

Po 33 tygodniach spędzonych w macicy dziecko jest tak rozwinięte, że gdyby się teraz urodziło, raczej nie miałoby już kłopotów z samodzielnym oddychaniem. Aż 95 proc. wcześniaków przychodzących na świat w tym terminie przeżywa bez żadnego problemu.