Psychiatria

Psychiatria to specjalizacja medyczna poświęcona diagnozie i leczeniu zaburzeń oraz chorób psychicznych. Psychiatra zajmuje się nie tylko analizą medycznego aspektu dysfunkcji, ale bada również ich uwarunkowania społeczne, rodzinne i pychologiczne. Często tylko tak holistyczne podejście do pacjenta pozwala na znalezienie rozwiązania problemu. W odróżnieniu od psychologii, psychiatria jest dyscypliną medyczną.

Od kilku lat czuję potrzebę jedzenia kredy. Od niecałego roku jem ją codziennie 1-2 czasem 3 laski. Czy to w jakiś sposób może wpłynąć na moje zdrowie teraz lub w przyszłości?
Kilka razy zdarzyło mi się pewne zjawisko a może sen? Sama nie wiem, jak to nazwać. Nad ranem, kiedy się przebudzę chyba albo jestem jeszcze na wpół w stanie snu, leżę, ale słyszę wszystko, za moją głowę wskakuje mały potworek? zwierzak? nie wiem co, bo nie mogę się poruszyć, spojrzeć na niego ani nawet krzyczeć. Słyszę, jak skacze mi za głową, tupie po poduszce, a ja nie mogę nic zrobić. Towarzyszy temu straszne uczucie, zatyka mi uszy przeraźliwa cisza, czasem trudno oddychać. W końcu znika, nie wiem jak i dlaczego, serce wali mi jak młotem, źrenice są rozszerzone a ja zmęczona jakbym przed chwilą się topiła w jakimś basenie. Nie mogę tego lepiej opisać...
Obecnie przyjmuję leki przeciwbólowe na kręgosłup (Meloksam) i przeciwhistaminowe (Allertec) oraz od czasu do czasu antybiotyki (głównie Forcid i Augmentin). Cierpię na bóle kręgosłupa, mam alergię i dość często gronkowcowe zapalenia gardła. Jednak od kilku lat coraz gorzej dzieje się z moją psychiką. Jestem samotnikiem, cierpię na depresję i mam fobię społeczną. Na konsultacji psycholog polecił mi udanie się do psychiatry. Boję się, że będę musiał brać jakieś leki na psychikę i nie wiem czy można je łączyć z w/w wymienionymi przeze mnie, które stale przyjmuję.
Szukam informacji na potwierdzenie diagnozy promiskuityzmu. Byłam zgwałcona jako małe dziecko.
Schizofrenia to choroba o złożonych przyczynach, ale wiadomo, że jedną z nich są zmiany w mózgu. W obrębie niektórych części mózgu osób ze schizofrenią dochodzi do nadmiernego wydzielania dopaminy, a jednocześnie w innych zaczyna go brakować.
Przyczyny depresji są różne. Czasem chorobę wywołuje przeżycie bardzo przykrego zdarzenia – najczęściej jest to odejście kogoś bliskiego, kochanego. Depresja może się też pojawić na skutek zaburzeń hormonalnych, leków, innych chorób. Objawów depresji nie można lekceważyć, trzeba ją leczyć.
Silny, paraliżujący strach może ogarniać cię na widok pająka lub psa. Jeśli boisz się na samą myśl o wyjściu z domu lub uprawianiu seksu – to daje o sobie znać lęk. Gdy przeradza się w fobię, może zrujnować życie. Podejmij walkę z nieuzasadnionym lękiem!
W życiu każdej kobiety, która osiągnęła wiek dojrzały, menopauza jest absolutnie naturalnym zjawiskiem. Choć nierzadko towarzyszą jej niezbyt przyjemne dolegliwości fizyczne i psychiczne, należy pamiętać,  że klimakterium nie jest ani chorobą, ani nawet wielkim wyzwaniem.
Nadpobudliwe dziecko może nie jeść i nie spać, a znajdzie siłę, żeby znów szaleć. Mimo że inteligentne i bystre, ma w szkole same kłopoty. Znamy już niektóre przyczyny zespołu nadpobudliwości psychoruchowej i zaburzeń koncentracji uwagi (ADHD). Wiemy też, jak pomóc dziecku z ADHD.

Diagnozowanie zaburzeń psychiatrycznych nie jest proste. Wiele schorzeń nie okazuje wyraźnych objawów lub daje o osobie znać jedynie w określonych warunkach środowiskowych. Co więcej, osoby chore często niechętnie podejmują leczenie, ponieważ są przekonane o braku problemu. W odróżnieniu od typowych chorób i urazów choroby psychiczne nierzadko modyfikują świadomość i postrzeganie otoczenia. Dlatego chory może być przekonany o tym, że nic mu nie dolega, a jego zachowania i reakcje mieszczą się w kanonie ogólnie przyjętych norm społecznych i etycznych.

Leczenie psychiatryczne może odbywać się zarówno podczas pobytu w szpitalu, w specjalistycznej klinice, np. Poradni Leczenia Uzależnień albo prywatnym gabinecie.

Do typowych chorób i zaburzeń psychicznych można zaliczyć schizofrenię, zaburzenia nastroju, parafilie, zaburzenia odżywiania (np. bulimia, anoreksja, ortoreksja), alkoholizm i zaburzenia obsesyjno-kompulsywne, czyli uporczywe powtarzanie określonych zachowań lub myśli. Objawy poszczególnych chorób mogą występować ze zmienną częstotliwością – od jednorazowych epizodów, przez remisję (ustępowanie w czasie), aż po zaburzenia utrwalone.

W psychiatrii diagnostykę chorób i zaburzeń przeprowadza się w oparciu o dwa zestawienia – DSM-5 oraz ICD-10. Leczenie zdiagnozowanych chorób może odbywać się na kilka sposobów. Najczęściej stosuje się psychoterapię, niekiedy w połączeniu z farmakoterapią. Dopiero kiedy podstawowe metody leczenia okazują się niewystarczające zaleca się sięgnięcie po bardziej inwazyjne zabiegi jak terapię elektrowstrząsową, a w ostateczności psychochirurgię. Ten ostatni zabieg polega na przerwaniu połączeń między ośrodkami ośrodkowego układu nerwowego i wymaga niezwykłej precyzji możliwej dzięki metodom stereotaktycznym.