Podbiał pospolity: właściwości prozdrowotne

2020-03-27 17:53

Podbiał pospolity (Tussilago farfara L.) wspomaga leczenie chorób górnych dróg oddechowych, takich jak mokry kaszel z zalegająca wydzieliną, przewlekły suchy kaszel, ból gardła, czy zapalenie krtani. Ta powszechnie występująca w naszym kraju roślina stosowana jest od wieków w medycynie ludowej. Jakie jeszcze właściwości prozdrowotne ma podbiał pospolity?

Podbiał pospolity: właściwości prozdrowotne
Autor: thinkstockphotos.com Podbiał pospolity działa wykrztuśnie, przeciwzapalnie, przeciwskurczowo, przeciwbakteryjnie i osłonowo.

Spis treści

  1. Kiedy stosować podbiał pospolity?
  2. Jak przygotować podbiał pospolity?
  3. Przeciwwskazania do stosowania podbiału

Podbiał pospolity (Tussilago farfara L., białkuch, ośla stopa, końskie kopyto, boże liczko, kniat, kaczyniec, grzybień, białodrzew, gęsie łebki, kwiat szczupaczy) lubi wilgotne i gliniaste podłoże, dlatego dobrze rośnie przy brzegach rzek i jezior, na łąkach, polach, przydrożnych rowach, nadmorskich klifach, gdzie jednocześnie ma dostęp do słońca. Nie jest rośliną zbyt okazałą – osiąga maksymalnie ok. 30 cm wysokości, ma drobną łodygę, żółte kwiatostany i dość duże charakterystyczne liście. To właśnie przede wszystkim liście stosuje się w ziołolecznictwie, bo zawierają wiele cennych składników, m.in.:

  • flawonoidy,
  • garbniki,
  • karotenoidy,
  • związki śluzowe i mineralne,
  • kwasy fenolowe,
  • olejek eteryczny.

Podbiał pospolity właśnie dzięki tym składnikom wykazuje działanie:

  • wykrztuśne,
  • przeciwzapalne,
  • przeciwbakteryjne,
  • przeciwskurczowe,
  • osłonowe.

Ponieważ podbiał pospolity jest rośliną kwitnącą bardzo wcześnie, trzeba zwrócić uwagę, by zebrać go w odpowiednim czasie. W celach leczniczych wykorzystuje się młode liście bez ogonka, a czasem również koszyczki podbiału – jedne i drugie trzeba dobrze wysuszyć, by nie wdała się w nie wilgoć.

Kiedy stosować podbiał pospolity?

Wskazania do stosowania podbiału pospolitego obejmują przede wszystkim zapalenia górnych dróg oddechowych. Kwiatów podbiału można też użyć do kąpieli - wtedy poza złagodzeniem stanów zapalnych skóry, uzyskamy dodatkowy efekt - wyciszający i relaksujący.

Dzięki właściwościom wykrztuśnym świetnie sprawdza się w infekcjach przebiegających z kaszlem z zalegającą wydzieliną. Ułatwia odkrztuszanie, bo pobudza ruchy rzęsek nabłonka oddechowego. Jednocześnie jednak ma działanie rozkurczowe, dlatego pomocniczo stosuje się go przy zapaleniach oskrzeli, astmie czy rozedmie płuc.

Dodatkowo dzięki właściwościom osłaniającym i dezynfekującym stosuje się go również przy bólach gardła, zapaleniu krtani oraz przy przewlekłym suchym kaszlu, który występuje przy infekcjach, ale też u osób palących papierosy.

Z kolei kwiaty podbiału wykorzystuje się głównie zewnętrznie do odkażania i łagodzenia zmian skórnych. Najpierw przygotowuje się odwar, którym można przemywać wszelkiego rodzaju wypryski, czyraki, wrzody, ropnie, odciski, siniaki.

Jak przygotować podbiał pospolity?

Podbiał pospolity można przygotować na kilka sposobów. Do naparu trzeba użyć jednej łyżki mieszanki, którą zalewamy szklanką wrzącej wody i zaparzamy pod przykryciem ok. 10 minut. Po schłodzeniu należy przecedzić i pić dwa razy dziennie po nie więcej niż pół szklanki naparu. Z kolei do przygotowania odwaru należy użyć jednej łyżki ziół, który zalewa się wodą, a następnie gotuje ok. 10-15 minut. Po przecedzeniu i przestudzeniu odwaru dawkuje się go tak samo jak w przypadku naparu. Jeśli natomiast chcemy użyć kwiatów podbiału do kąpieli to jedną, dwie łyżki zioła należy zalać półtora litra wody i gotować ok. pół godziny. Następnie mieszankę trzymamy pod przykryciem 20-30 minut i po przecedzeniu wlewamy do wanny. Kąpiel nie powinna trwać dłużej niż kwadrans.

Przeciwwskazania do stosowania podbiału

Podbiał pospolity należy stosować z rozwagą, bo poza prozdrowotnymi składnikami, zawiera też niewielkie ilości toksycznych związków. Właśnie dlatego nie należy go stosować dłużej niż 6 tygodni w ciągu całego roku. Podbiału pospolitego nie należy podawać dzieciom do 12 roku życia, nie zaleca się go też kobietom w ciąży i karmiących piersią.