Wirusowe zapalenie wątroby typu D. WHO nie ma wątpliwości: to schorzenie jest rakotwórcze
Chyba wszyscy słyszeli o wirusowym zapaleniu wątroby typu A, B i C. O zapaleniu typu D i E mówi się zdecydowanie mniej, a tymczasem, jak alarmuje Światowa Organizacja Zdrowia, WZW D to choroba, która znacząco potęguje ryzyko zachorowania na raka wątroby. Kto jest na nią szczególnie narażony i jak się chronić? Lepiej to wiedzieć.

- Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) alarmuje: wirusowe zapalenie wątroby typu D (WZW D) zostało oficjalnie uznane za czynnik rakotwórczy.
- WZW D zawsze występuje w połączeniu z WZW B, znacząco zwiększając ryzyko marskości i raka wątroby. Słabo znany problem dotyczy ok. 15 mln ludzi na świecie.
- Sprawdź, jakie są kluczowe objawy i metody diagnostyki tej choroby, a także dlaczego warto się zaszczepić.
WHO: Wirusowe zapalenie wątroby typu D jest rakotwórcze
Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) oficjalnie oficjalnie zakwalifikowała WZW D jako czynnik rakotwórczy. Wywołujący je HDV to mało znany, ale niezwykle groźny wirus, który zawsze występuje wespół z WZW B i może prowadzić do poważnych uszkodzeń wątroby, a nawet raka.
Co 30 sekund ktoś umiera z powodu ciężkiej choroby wątroby lub raka wątroby związanej z zapaleniem wątroby. Mamy jednak narzędzia, aby to powstrzymać
– podkreśla dr Tedros Adhanom Ghebreyesus, dyrektor generalny WHO.
WHO wzywa do podjęcia natychmiastowych działań w celu wyeliminowania wirusowego zapalenia wątroby jako globalnego zagrożenia dla zdrowia publicznego.
WZW typu D – dlaczego jest tak groźne?
Wirusowe zapalenie wątroby typu D, zwane również "żółtaczką D", to choroba zakaźna, która zawsze występuje w połączeniu z wirusowym zapaleniem wątroby typu B (WZW B). Wywołuje ją HDV, czyli mały, kolisty wirus RNA, który sam nie jest w stanie się namnażać. Oznacza to, że aby doszło do zakażenia WZW D, pacjent musi być już nosicielem WZW B.
Do takiej sytuacji dochodzi u ok. 5 proc. zakażonych. Ocenia się, że WZW B to problem, często niezdiagnozowany, ok. 300 mln ludzi. W przypadku WZD D możemy więc mówić o ok. 15 milionach.
WZW D przyspiesza uszkodzenie wątroby u osób zakażonych WZW B i znacząco zwiększa ryzyko marskości i raka wątroby.
W przypadku WZW D ryzyko zachorowania na raka jest nawet 2 do 6 razy wyższe niż w przypadku samego WZW B.
U nosicieli WZW B nadkażenie HDV może skutkować ostrzejszym przebiegiem choroby, prowadząc nawet do ciężkiej niewydolności wątroby i śmierci.
4 błędy, których wątroba nie wybacza
HDV - drogi zakażenia
Wirus HDV, zwany również wirusem delta, jest przenoszony przez krew i podczas kontaktów seksualnych. Do zakażeń dochodzi też podczas porodu - z matki na dziecko.
Do głównych czynników ryzyka należą:
- ciąża i poród
- zabiegi kosmetyczne i stomatologiczne
- kontakty seksualne bez zabezpieczenia
- badania i zabiegi z naruszeniem ciągłości skóry
Zakażenia wirusem HDV zdarzają się na całym świecie, ale najwięcej przypadków stwierdza się w krajach basenu Morza Śródziemnego, południowych Włoszech, Egipcie, Kenii, Senegalu, Rumunii, azjatyckich republikach byłego ZSRR, Mongolii, Tajwanie, Chinach, Wenezueli i Kolumbii.

Objawy WZW D
Objawy WZW D są podobne do objawów WZW B i mogą obejmować:
- ból brzucha, mięśni i stawów
- brak apetytu
- ciemny mocz
- przewlekłą gorączkę
- uczucie zmęczenia
- nudności i wymioty
- żółtaczkę (zażółcenie skóry i oczu)
Diagnostyka i leczenie WZW D
W przypadku podejrzenia WZW D, lekarz zleca zestaw badań typowych dla pacjentów z WZW B, pokazujących, jak kontrolowana jest choroba, ale kontrolę przeciwciał anty-HDV w klasie IgG i IgM.
Leczenie WZW D zależy od postaci zakażenia. W przypadku ostrego zakażenia zaleca się odpoczynek, odpowiednią dietę i unikanie alkoholu. Leczenie przewlekłego WZW D wymaga farmakoterapii, w tym leków łagodzących objawy i przeciwwirusowych.
Profilaktyka WZW D – czy można uchronić się przed zakażeniem
Jeśli nie zakazisz się WZW B, wirus typu D również cię nie dopadnie. Zatem najlepszym sposobem zapobiegania WZW D jest szczepienie przeciwko WZW B. Należy przestrzegać wszystkich zasad dotyczących profilaktyki zakażeń tego wirusa.
Jeśli już masz zdiagnozowane zakażenie HBV, zapytaj lekarza o HBV, jeśli nie poinformował cię jeszcze o zagrożeniu związanym z tym wirusem.