Przyłuszczyca – rodzaje, rozpoznanie, leczenie

Przyłuszczyca to choroba o nieznanej etiologii. Wbrew pozorom, nie jest związana z łuszczycą. Dowiedz się, czym charakteryzuje się to niejasne dermatologiczne schorzenie.

Spis treści

1. Przyłuszczyca - rodzaje
2. Przyłuszczyca - porównanie odmiany drobnoogniskowej i wielkoogniskowej
3. Przyłuszczyca - diagnostyka różnicowa
4. Przyłuszczyca - rozpoznanie
5. Przyłuszczyca - leczenie

Przyłuszczyca to choroba, która nie ma związku z łuszczycą. Wyróżniamy kilka jej rodzajów i w zależności od występujących zmian stosowane jest inne leczenie. Czym charakteryzuje się przyłuszczyca? Czy jest groźna? 

Przyłuszczyca - rodzaje

• Przyłuszczyca plackowata drobnoogniskowa (palczasta)

Jest to przewlekła choroba skóry, w której występują rumieniowate ogniska na tułowiu i kończynach o podłużnym (palczastym) kształcie. Zmiany charakteryzują się wyraźnym odgraniczeniem i utrzymują się wiele lat. Choroba nie wymaga leczenia, występuje poprawa po naświetlaniu słonecznym lub PUVA, jednak nie jest ona stała.

• Przyłuszczyca plackowata wieloogniskowa (typu zapalnego)

Charakteryzuje się rozległymi ogniskamu rumieniowatymi, złuszczającymi, dobrze odgraniczonymi od otoczenia. Zmiany częściej występują u mężczyzn w średnim wieku, umiejscowione są na tułowiu i kończynach. W ich obrębie mogą rozwijać się ziarniniaki grzybicze. Kiedy tak się dzieje, pojawiają się głębsze nacieki i świąd.

• Przyłuszczyca plackowata wieloogniskowa (typu poikilodermicznego)

Swoiste dla tego typu przyłuszczycy są przebarwienia, teleangiektazje, bibułkowaty zanik skóry. Zmiany często przechodzą w złośliwe nowotwory. Kiedy dochodzi do transformacji nowotworowej, świąd ulega nasileniu.

Przyłuszczyca - porównanie odmiany drobnoogniskowej i wielkoogniskowej

Przyłuszczyca - diagnostyka różnicowa

Postać ostra może przypominać choroby, w których przebiegu występują pęcherze, na przykład infekcje wirusowe, czy reakcję po ukąszeniu owadów. Postać przewlekłą różnicować można na przykład z liszajem płaskim. W schorzeniu tym zmiany pojawiają się nagle, są to wieloboczne grudki z tendencją do zlewania, którym towarzyszy świąd.

Przyłuszczyca - rozpoznanie

Lekarz stawia rozpoznanie na podstawie objawów klinicznych pacjenta. Ważnym badaniem diagnostycznym jest badanie histopatologiczne. Jego obraz jest różny, zależny od etapu choroby oraz wielkości wykwitów. Początkowo można zaobserwować naciek limfocytarny z poszerzonymi powierzchownymi naczyniami krwionośnymi.

Przyłuszczyca - leczenie

Głównym sposobem leczenia jest fototerapia. Wygląd zmian może ulegać poprawie, najczęściej chwilowej, dzięki naświetlaniom słonecznym lub PUVA. W przypadku przyłuszczycy typu poikilodermicznego stosuje się leczenie miejscowe, maściami obojętnymi lub glikokortykosteroidowymi.

Bardzo ważne jest, aby pacjenci byli pod stałą opieką dermatologa. Przyłuszczyca wielkoogniskowa może prowadzić do ziarniniaka grzybiastego, choć jest to długotrwały proces.

O autorze

Natalia Młyńska

Studentka kierunku lekarskiego na Uniwersytecie Medycznym w Łodzi. Jej największą pasją jest medycyna. Uwielbia też sport, głównie bieganie i taniec. Chciałaby swoich przyszłych pacjentów leczyć tak, aby widzieć w nich człowieka, nie tylko chorobę.

Czytaj więcej tekstów tej autorki

Natalia Młyńska