Choroba Dercuma: przyczyny, objawy i leczenie podskórnych tłuszczaków

Choroba Dercuma (łac. adipositas dolorosa, adiposis dolorosa) to typ rzadkiej choroby skóry opisanej przez Francisa Xaviera Dercuma w roku 1892. Charakteryzuje się występowaniem licznych, bolesnych tłuszczaków podskórnych. Dotyka najczęściej kobiety w wieku pomenopauzalnym.

Spis treści

1. Choroba Dercuma: objawy
2. Choroba Dercuma: rozpoznanie
3. Choroba Dercuma: leczenie

Choroba Dercuma to rzadko występujące i rozpoznawalne w praktyce klinicznej przewlekła, postępująca choroba skóry o nieznanym pochodzeniu. Choroba najczęściej występuje wśród otyłych kobiet w wieku pomenopauzalnym. W przypadku mężczyzn choroba Dercuma występuje zdecydowanie rzadziej, bo u około 16 proc. w wieku dorosłym.

Choroba Dercuma: objawy

Cechą charakterystyczną choroby Dercuma jest obecność mnogich bolesnych tłuszczaków w tkance podskórnej różnych okolic ciała, najczęściej tułowia i kończyn. Tłuszczaki wrzecionowato komórkowe pojawiają się w okolicach karku, pleców, barków oraz ramion, w okolicach pachowych, pachwinowych oraz udach. Sylwetka chorego może przyjmować zdeformowany kształt, np. pseudoatlety. Guzy podskórne mogą być różnej wielkości, pokryte są niezmienioną skórą. Ich struktura jest miękka i można je przesuwać względem podłoża. Zmiany guzowate wywołują ucisk, co powoduje znaczne dolegliwości bólowe. W patogenezie  choroby Dercuma bardzo ważne są cytokiny zapalne, a zwłaszcza czynnik martwicy nowotworów α (tumour necrosis factor – TNF-α). Przyczyną dolegliwości bólowych są zaburzeniami autonomicznego układu nerwowego.

Choroba Dercuma: rozpoznanie

Rozpoznanie choroby Dercuma wg Brodovskiego ma miejsce w momencie zaistnienia czterech cech klinicznych:

• bolesnych tłuszczaków, których ilość i rozmiar zwiększa się wraz z upływem czasu,
• uogólnionej otyłości,
• osłabienia, wzmożonej męczliwości,
• zaburzeń emocjonalnych w postaci depresji, niestabilności emocjonalnej lub zaburzeń neurologicznych np. padaczki, otępienia.

Zgodnie z aktualnymi kryteriami diagnostycznymi wg definicji WHO do rozpoznania choroby Dercuma wystarcza obecność tłuszczaków, których ucisk powoduje ból i uczucie osłabienia.

Choroba Dercuma: leczenie

W przypadku bolesnych zmian prowadzi się leczenie chirurgiczne – wycięcie. Niekiedy charakter guza pozwala na wykonanie niewielkiego nacięcia i wyciśnięcie tłuszczaka palcami. Niektórzy lekarze stosują metodę liposukcji tłuszczaka. Po usunięciu dużych guzów konieczne jest przeprowadzenie operacji modelujących sylwetkę.