Audiometria tonalna (PTA) - badanie słuchu

Audiometria tonalna jest to metoda badania słuchu, służąca do oceny progu słyszenia. To badanie słuchu pozwala określić rodzaj i głębokość upośledzenia tego zmysłu - określa stopień ubytku słuchu w zależności od częstotliwości dźwięku i pozwala ustalić, czy mamy niedosłuch odbiorczy czy przewodzeniowy. Jak przebiega takie badanie audiologiczne?

Spis treści

1. Audiometria tonalna: wskazania do badania
2. Audiometria tonalna: przebieg badania
3. Audiometria tonalna: interpretacja wyniku
4. Audiometria tonalna: przeciwwskazania

Audiometria tonalna to badanie słuchu, dzięki któremu można dowiedzieć się, czy przyczyna niedosłuchu jest zlokalizowana w uchu środkowym, wewnętrznym, czy dalszych odcinkach drogi słuchowej. Możesz je także zrobić, jeśli w pracy jesteś narażona na czynniki uszkadzające narząd słuchu (hałas, wibracje, związki chemiczne).

Audiometria określa próg słyszenia tonów o różnej częstotliwości oraz bada cechy słyszenia nadprogowego, takie jak: zmęczenie słuchowe, zdolność rozróżniania przyrostów natężeń, rozróżniania niewielkich zmian częstotliwości itd.

Audiometria tonalna: wskazania do badania

Najczęstsze wskazania do wykonania tego badania słuchu to:

• podejrzenie niedosłuchu przewodzeniowego
• podejrzenie niedosłuchu odbiorczego
• urazy głowy
• zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych
• guzy mózgu
• stwardnienie rozsiane
• choroby naczyń mózgowych, np. tętniaki

Audiometria tonalna: przebieg badania

Przeprowadza się ją w specjalnie izolowanym i wytłumionym pomieszczeniu (tzw. kabinie ciszy). Trzeba odpowiadać po każdorazowym usłyszeniu dźwięku, który jest generowany z audiometru do specjalnych słuchawek. Odpowiedzi mierzy się w w poszczególnych częstotliwościach i natężeniach dźwięku. Wynik podawany jest w postaci krzywych, tzw. audiogramów, obrazujących schorzenia narządu słuchu i wielkość upośledzenia słuchu. Na ich podstawie dobiera się też ewentualnie aparat słuchowy.

Audiometria tonalna: interpretacja wyniku

Po badaniu otrzymuje się audiogram, który w formie wykresów przedstawia funkcję zależności natężenia dźwięku (mierzonego w decybelach) od jego częstotliwości. Położenie i kształt krzywych zależy od rodzaju niedosłuchu.

• obie krzywe leżą blisko siebie - ze słuchem nie dzieje się nic złego, kości przewodzą dźwięki tak samo dobrze jak przewód słuchowy i kosteczki w uchu środkowym
• gdy krzywa kostna leży prawidłowo, a próg słyszenia przez powietrze jest dużo wyższy – można z dużą dozą prawdopodobieństwa podejrzewać choroby ucha zewnętrznego i środkowego, np. otosklerozę, czyli nadmierne kostnienie kosteczek słuchowych - jest to tzw. niedosłuch przewodzeniowy
• gdy krzywe są blisko siebie, ale obie mają wysoki próg słyszenia, problem tkwi w uchu wewnętrznym lub głębiej w mózgu – jest to niedosłuch odbiorczy

Audiogram może wskazać dokładnie także wielkość ubytku słuchu dla konkretnych częstotliwości.

Audiometria tonalna: przeciwwskazania

Przeciwwskazaniami do badania audiometrycznego mogą być:

• klaustrofobia – kabina audiometryczna jest ciasna i szczelnie zamykana
• brak współpracy chorego – badanie opiera się na zgłaszaniu usłyszenia dźwięku

Czy wiesz, jakie to badanie?

Pytanie 1 z 10

densytometria

badanie USG jamy brzusznej

nieinwazyjny pomiar gęstości kości za pomocą promieni RTG

przegląd stomatologiczny jamy ustnej

Następne pytanie