Zdrowie psychiczne

Zdrowie psychiczne obok zdrowia fizycznego i społecznego składa się na definicję zdrowia Światowej Organizacji Zdrowia. Szczególnie w ostatnich latach coraz częściej dostrzega się jak ważną funkcję pełni zdrowie psychiczne w życiu każdego człowieka. Depresja, ale także inne zaburzenia związane ze zdrowiem psychicznym prowadzące do samobójstw, stały się najczęstszą przyczyną śmierci wśród młodych osób. Badania naukowe potwierdzają także, że osoby zmagające się z ciężkimi chorobami psychicznymi umierają przedwcześnie.

Ataki histerii corki [Porada eksperta]

Mam prawie trzyletnią córeczkę, która często dostaje ataków histerii - trwają bardzo długo. Mam jeszcze ośmiomiesięcznego syna. Córka jest o niego bardzo zazdrosna i agresywna w stosunku do niego (wspólnie opiekujemy się małym). Nie radzę sobie z atakami histerii córki. Jak mam reagować?

Bezsenność u trzylatka [Porada eksperta]

Mój trzyletni syn od urodzenia nie przespał ani jednej całej nocy. Gdy pytaliśmy się o to naszego lekarza powiedział nam, że mały musi po prostu z tego wyrosnąć, ale jak długo może to jeszcze potrwać i czy to normalne?

Bez taty [Porada eksperta]

Mam 30 lat, nie jestem w żadnym związku z mężczyzną od 8 lat. Wydaje mi się, że unikam mężczyzn, mam przed nimi jakiś lęk - ciężko mi to okreslić. Ostatnio czytałam dużo na temat dorosłych dzieci rozwodników - moi rodzice rozwiedli się, gdy miałam 5 lat. Od ok 12 roku życia nie miałam kontaktu z ojcem. Jego nowa żona postawiła mu warunek - albo ona albo my. Zawsze wydawało mi się, że jestem z tym pogodzona, ale może teraz żal swój przelewam na innych mężczyzn? Dlatego tak ciezko nawiązuję z nimi kontakt?

Jak powiedzieć dziecku o rozwodzie? [Porada eksperta]

Po 7 latach małżeństwa zdecydowaliśmy się z mężem na rozwód. Przyczyn jest wiele: ja zarzucam mężowi nadużywanie alkoholu oraz zdradę, on natomiast zarzuca mi brak dobroci i miłości do niego. Decyzja już została podjęta, ale mam problem jak wytłumaczyć 6-letniej córeczce fakt, że wyprowadziłyśmy się od tatusia, że nie będziemy już mieszkać w naszym domku. Dziecko ciągle pyta i staram się z nią dużo rozmawiać, tłumaczę, że nieraz lepiej jest żeby rodzice byli oddzielnie niż mieliby ciągle się kłócić i że mimo wszystko bardzo ją kochamy, ale ona po jakimś czasie znowu pyta o to samo. Ostatnio prosiła mnie żebym jej obiecała, że kiedyś wrócimy do domku i do tatusia. Jak powiedzieć dziecku, że decyzja o rozstaniu jest ostateczna?

Kocham duzo starszego [Porada eksperta]

Kocham mężczyznę, który ma 38 lat, a ja mam 15 lat. Czy warto w to wierzyć, że kiedyś będę z nim?

Kłótnie - dobro czy zło? [Porada eksperta]

Dzień dobry. Jestem w związku od roku i doskonale wiem, że kłótnie są nieodłącznym aspektem. Od jakiegoś czasu wraz z moim partnerem zastanawiamy się, czy one nas do siebie zbliżają, czy wręcz przeciwnie. Staramy się, aby były one przeprowadzane konstruktywnie, żeby nie była to prosta wymiana poglądów, z której nic nie wynika. Z drugiej strony czy lepiej ich unikać czy raczej traktować jako coś dobrego i oczyszczającego?

Obawa przed angażowaniem się w związek [Porada eksperta]

Jestem z chłopakiem, któremu na mnie naprawdę zależy, ale ja mam wątpliwości. Nie chcę się angazować w coś, co się okaże błędem. Rozmawiamy o wszystkim i wiem, że nasze dalsze bycie razem do czegoś zobowiązuje i tego właśnie się boję. Wiem, że ma swoje potrzeby, tak jak każdy chłopak, ale ja się obawiam, że nie dam z tym wszystkim rady. Przez to kompletnie nie mogę skupić się na nauce - uczę się, ale na drugi dzień nic nie pamiętam i jeszcze dochodzą problemy z rodzicami i ich zdanie na ten temat... Co robić?

Tata czy wujek? [Porada eksperta]

Mam dziecko z pierwszego małżeństwa. Dziecko utrzymuje kontakty z biologicznym ojcem. W obecnej chwili jestem zamężna i spodziewam się drugiego dziecka. Obecnie moje dziecko z pierwszego małżeństwa zwraca się do mojego męża "wujku" jednak sygnalizuje, że jest to dla niej kłopotliwe i chciałaby mówić do niego "tato", tak jak nasze jeszcze nie narodzone dziecko. Wiem, że jej ojciec nie akceptowałby tego. Córka chciałaby, żeby jej nie narodzony brat nie wiedział o tym, że mój mąż nie jest jej ojcem. Prosi nas żeby nie mówić mu tego. Nie chce też każdemu tłumaczyć dlaczego mówi do mojego męża "wujku". Co powinniśmy w tej sytuacji zrobić?

chec do zycia [Porada eksperta]

Mam napady płaczu, nie widzę pozytywnych aspektow swojej osoby. Mam wrażenie, że nie podołam w życiu i że wszyscy radzą sobie lepiej niż ja. Mam ogromne problemy z motywacją do nauki i skupieniem, pojawiają się myśli samobójcze, bo wydaje mi się to najłatwiejszą drogą. Nie jest to stan ciągły - pojawia się 2-3 razy w tygodniu. Potem dochodzę do siebie i staram się z tym walczyć, ale to powraca. Czy to po prostu taki okres w życiu i każdy miewa takie chwile? Jak sobie pomóc, nie mogę przecież tak ciągle płakać.

Nastolatka uzależniona od chłopaka [Porada eksperta]

Moja prawie 18-letnia córka spotyka się z już studiującym chłopakiem codziennie od 1,5 roku. Zaniedbała szkołę i nic nie jest dla niej ważne oprócz tego związku. Na próby rozmowy reaguje agresywnie. Nie potrafiła nawet uczestniczyć w rozmowie miedzy mną i jej chłopakiem. W ostatniej chwili "rozmyśliła" się, a po 45 minutach wydzwaniania do niego i do mnie wpadła rozwścieczona. Zaczęłam chodzić do psychologa, ale moja córka nie chce, bo uważa, że nie ma problemu. Muszę przyznać, że dopiero teraz uczę się konsekwencji. Córka otoczona jest jakby murem. Nie mówi nigdy do mnie: pomóż mi, albo nie gniewaj się, bo... czy też przepraszam, głupio zrobiłam. Nie odzywa się lub reaguje agresją albo lekceważeniem. Czy jest jakiś skuteczny sposób postępowania?

patrzę przed siebie i nie myślę [Porada eksperta]

Czasami patrzę przed siebie i o niczym nie myślę, nawet nie odpowiadam, jak ktoś do mnie mówi. Nie poradziłam sobie z problemami, chociaż mówię sobie, że już wszystko to pokonałam. Wciąż żałuję, że mam tyle lat i na zmiany za późno.

Zrozumieć niezdecydowanego [Porada eksperta]

Jakiś czas temu poznałam fajnego chłopaka, zaczęliśmy się spotykać, dobrze mi się znim rozmawia ... Zaczęło być coraz poważniej: pierwsze pocałunki, przytulanie, ale ostatnio usłyszałam coś okropnego. Powiedział mi, że jego serce nie jest w stanie mnie pokochać (żyje ciągle swoim dawnym związkiem). A jego czyny mówią całkiem o czymś innym. Nie wiem, co mam dalej robić... Dlaczego tak mi mówi i się tak zachowuje? czy kontunuować taką dziwną znajomość? Nie chcę czuć się przedmiotowo.

Na zdrowie psychiczne składa się samopoczucie psychologiczne, społeczne i emocjonalne danego człowieka. To jak się czujemy, ma wpływ na to, jak myślimy i jak działamy. Ma także zawiązek z tym, jak radzimy sobie ze stresem, jak dokonujemy wyborów oraz odnosimy się do innych ludzi. Zdrowie psychiczne jest ważne na każdym etapie życia człowieka.

Wiele czynników ma wpływ na nasze zdrowie psychiczne. Należą do nich:

czynniki biologiczne, czyli geny i chemia mózgu,
historia rodzinna problemów ze zdrowiem psychicznym,
doświadczenia życiowe, np. trauma.

Problemy z tym aspektem zdrowia są powszechne. Choć często nadal stygmatyzowane i dyskryminowane. Jednak otrzymanie wsparcia i rozpoczęcia leczenia daje szanse na całkowite wyzdrowienie. Wiele schorzeń psychicznych można skutecznie leczyć, stosunkowo niskim kosztem.

Zdrowie psychiczne jest ważne dla każdego człowieka. Dzięki niemu możemy w pełni wykorzystać swój potencjał, lepiej radzić sobie z życiowymi trudnościami, wydajniej pracować i wnosić znaczący wkład do społeczności. Na zdrowie psychiczne ma wpływ wiele aspektów takich jak aktywność fizyczna, odpowiednia ilość snu, relacje z innymi osobami czy uzyskanie wsparcia, jeśli go potrzebujemy.

Mimo tego, jak ważne jest zdrowie psychiczne dla jednostki, ale także dla konkretnych społeczeństw, większość systemów opieki zdrowotnej na świecie zaniedbuje ten obszar zdrowia i nie zapewnia wystarczającej opieki oraz wsparcia potrzebującym. W rezultacie prowadzi to do tego, że miliony ludzi na całym świecie cierpi w milczeniu, co przekłada się na ich codzienne życie.

Więcej z działu Psychologia