Zespół przewlekłej żałoby oficjalnie uznany za chorobę. Jakie daje objawy?

Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne (APA) dodało do kluczowego podręcznika używanego przez specjalistów ds. zdrowia psychicznego nowe zaburzenie. Chodzi o zespół przewlekłej żałoby. To otwarcie nowych dróg analizowania tego problemu – zarówno dla chorych, jak i dla ekspertów badających to zagadnienie.

Nowe zaburzenie oficjalnie uznane

APA dodało stan przewlekłej żałoby do Podręcznika diagnostycznego i statystycznego zaburzeń psychicznych, wydanie 5 (DSM-5). Zbiór informacji zawiera między innymi standardy oceny i diagnozowania chorób psychicznych. Instytucja zajmuje się jego aktualizacją i publikacją od 1952 roku.

Nowe wydanie zostało opracowane przy pomocy ponad 200 merytorycznych ekspertów. DSM-5 zawiera zaktualizowane kryteria diagnostyczne, kody ubezpieczeniowe, a także całkiem nowe zaburzenie – zespół przewlekłej żałoby.

Zespół przewlekłej żałoby został oficjalnie uznany przez Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne (APA) za stan zdrowia psychicznego. Mowa o doświadczeniu intensywnego i głębokiego poczucia żalu po stracie ukochanej osoby. W niektórych przypadkach uczucie smutku może trwać dłużej niż rok i powodować zaburzenia fizyczne, psychiczne i duchowe.

W opinii specjalistów formalne uznanie zaburzenia pomoże uzyskać odpowiednią refundację za opiekę medyczną, a naukowcom zajmujących się badaniem tego zagadnienia – w zabezpieczeniu funduszy na analizy badawcze dotyczące tego schorzenia.

Czym jest stan przewlekłej żałoby?

Żal to powszechna i całkowicie normalna ludzka reakcja na stratę. Smutek dotyka jednak każdego w inny sposób. Niektórym może utrudniać normalne funkcjonowanie, np. powodując zaburzenia koncentracji, problemy ze snem czy poczucie przytłoczenia.

Zazwyczaj smutek po stracie bliskiej osoby ustępuje w ciągu 6 miesięcy w przypadku dzieci i młodzieży oraz co najmniej 12 miesięcy w przypadku dorosłych. Reakcje związane ze stanem przewlekłej żałoby pojawiają się przez większość dnia, prawie codziennie przez co najmniej miesiąc. Eksperci podkreślają, że osoba może doświadczać klinicznie istotnego cierpienia, co może upośledzać wiele obszarów funkcjonowania.

W przypadku długotrwałej żałoby osoba pogrążona w smutku może odczuwać intensywną tęsknotę za zmarłym i silnie absorbować stratą swoje myśli.

Objawy zespołu przewlekłej żałoby

Długotrwałe zaburzenia związane z żałobą mogą w dłuższej perspektywie powodować pogorszenie zdrowia fizycznego, emocjonalnego i duchowego. Osoba mający zespół przewlekłej żałoby może odczuwać intensywną samotność, mieć poczucie, że jej życie nie ma już sensu.

Zgodnie z klasyfikacją APA, do objawów przewlekłej żałoby zalicza się:

• emocjonalne odrętwienie
• samotność
• zakłócenie tożsamości, np. poczucie, że wraz z utratą bliskiej osoby, część siebie także umarła
• wyraźne niedowierzanie śmierci osoby
• unikanie przypomnień, że dana osoba nie żyje
• intensywny ból emocjonalny (np. złość, gorycz, smutek) związany ze śmiercią
• trudności z reintegracją (np. problemy z nawiązywaniem kontaktów z przyjaciółmi, realizowaniem zainteresowań, planowaniem przyszłości).

Dodanie tego zaburzenia do podręcznika Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego jest wynikiem kilkudziesięciu lat badań nad uporczywymi trudnościami związanymi z żałobą, które przedłużone mogą znaczenie odbiegać od znormalizowanych kulturowo oczekiwań związanych ze stratą. - Włączenie przedłużonego zaburzenia żałoby do DSM-5-TR oznacza, że klinicyści zajmujący się zdrowiem psychicznym, pacjenci i rodziny będą rozumieć, jak wygląda normalna żałoba i co może wskazywać na długotrwały problem – podkreślił dyrektor generalny APA.

Znajdujesz się w trudnej sytuacji? Potrzebujesz porozmawiać z psychologiem? Zadzwoń pod bezpłatny numer 800 70 2222 całodobowego Centrum Wsparcia dla osób w kryzysie. Listę specjalistów i miejsc, gdzie możesz szukać pomocy, znajdziesz tutaj.

Patrycja Pupiec