Córka Demi Moore przyznała, że cierpi na dermatillomanię. Co to za schorzenie?

Zdarza ci się skubać skórę, zwłaszcza, gdy pojawiają się na niej niedoskonałości? O ile niewielka ingerencja w powłokę skóry od czasu do czasu nie jest niczym groźnym, o tyle kompulsywne drapanie i skubanie jej może stanowić już poważny problem. Czym jest dermatillomania? Jak przejawia się w sferze fizycznej i psychicznej oraz czy da się ją wyleczyć?

Dermatillomania to inaczej drapanie neurotyczne skóry lub patologiczne skubanie skóry. Należy do grona zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych, które polega na ciągłym skubaniu własnej skóry twarzy. Według International OCD Foundation dermatillomania dotyka nawet 1 na 20 osób i występuje częściej u kobiet niż u mężczyzn.

Córka Demi Moore walczy z dermatillomanią

Na dermatillomanię cierpi również córka Demi Moore, Tallulah Willis. Postanowiła podzielić się swoją historią na Instagramie. Tallulah nie wstydzi się opowiadać o swoich problemach skórnych i tych dotyczących zdrowia psychicznego. Oprócz tego, że Tallulah jest ilustratorką i projektantką mody, jest też czynną działaczką na rzecz zdrowia psychicznego. Publiczne pokazywanie dermatillomanii ma na celu uświadamianie społeczeństwa na temat istoty problemu oraz pokazanie, jak sobie z nim radzić.

„Cześć – oto ja, czerwona i pokryta strupami” - pisze pod dodanym selfie bez makijażu. Tallulah podzieliła się swoją historią, przyznając, że czuła totalny brak kontroli. Dlatego zaczęła drapać swoją skórę, by tę kontrolę odzyskać. Jednak po konsultacji z psychologiem i lekarzem dermatologiem, rozpoczęła terapię, która powoli owocuje procesem gojenia.

Dermatillomania to poważne zaburzenie - podkreślają eksperci

"Wszyscy czasami skubiemy skórę, jednak osobom cierpiącym na dermatillomanię może być bardzo trudno przestać" – wyjaśnia dr Lisa Zakhary, dyrektor medyczna Massachusetts General Hospital (MGH), Center for OCD and Related Disorders (CORD) oraz współzałożycielka MGH Comprehensive Skin Management Clinic.

Skubanie dotyczy najczęściej tych części ciała: twarzy, pleców, ramion, nóg, dłoni lub stóp i odbywa się za pomocą paznokci. O kompulsywności takiego zachowania można mówić wtedy, gdy czujemy ogromną potrzebę skubania, a wszelkie próby zaprzestania wywołują negatywne emocje i cierpienie psychiczne.

"Dermatillomania należy do kategorii powtarzających się zachowań skoncentrowanych na ciele, w skład której wchodzą również takie zaburzenia jak obgryzanie paznokci, skubanie ust oraz trichotillomania (wyrywanie włosów)" - podkreśla psycholożka dr Jenny Yip, założycielka Renewed Freedom Center.

Tego typu zachowania klasyfikowane są jako część zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych, jednak tak naprawdę do końca nimi nie są.

Konsekwencje dermatillomanii

Ciągłe skubanie i drapanie naskórka może nieść za sobą negatywne konsekwencje i z pewnością nie jest obojętne dla naszej skóry. W wyniku tego zaburzenia dochodzi do powstawania zadrapań, nadżerek, wrzodów lub strupów. Im więcej takich zmian, tym większa pokusa ich rozdrapywania, co stanowi błędne koło i utrudnia opanowanie złych nawyków osoby cierpiącej na to zaburzenie. W konsekwencji wydłużony jest też proces gojenia się tych zmian.

"Chroniczne skubanie skóry może prowadzić do niekończącego się cyklu swędzenia/drapania, infekcji oraz wielu problemów natury estetycznej, takich jak hiperpigmentacja, reaktywne grubienie skóry oraz gruzełki" – wyjaśnia Evan Rieder, dermatolog pracujący dla NYU Langone.

Jednak osoba zmagająca się z dermatillomanią nie potrafi opanować swojego zachowania, mimo nawracających infekcji i pogorszenia stanu skóry.

"Gdy widzą jakąś niedoskonałość, czują silną potrzebę, by zacząć ją skubać" – wyjaśnia psycholożka Yip.

Oprócz konsekwencji fizycznych, dermatillomania ma również ogromny wpływ na psychikę. Osoby, które bezustannie skubią swoją skórę, jednocześnie wstydzą się tego problemu przed swoją rodziną czy przyjaciółmi. Zmagają się ze wstydem i poczuciem winy.

"Gdy ich skóra zaczyna krwawić, pojawia się ogromne zakłopotanie, wstyd i poczucie winy. To jak zaklęty krąg, ponieważ czując wstyd, zakłopotanie i winę, stresujesz się tym, a stres wyzwala potrzebę skubania skóry. Poziom stresu wzrasta, a sprawdzoną odpowiedzią na stres jest skubanie" - tłumaczy psycholożka.

Jak poradzić sobie z kompulsywnym skubaniem skóry?

"Zrozumienie, co u danej osoby wyzwala potrzebę skubania, może pomóc w wyborze odpowiedniego leczenia" – wyjaśnia Zakhary

Skubanie i drapanie zmian skórnych może wynikać zarówno z w występowania trądziku, jak i być sposobem na odreagowanie negatywnych emocji i smutku. W przypadku problemów skórnych warto skorzystać z pomocy dermatologa. Jeśli natomiast dermatillomania ma podłoże emocjonalne, należy udać się do psychologa, który znajdzie przyczynę rozładowywania napięcia w ten sposób.

Gdy przyczyna skubania skóry zostanie zdiagnozowana, należy wdrożyć odpowiednie kroki, które pomogą zaprzestać tego typu działaniom.

"Gdy ludzie skubią skórę, mówią, że wpadają w stan podobny do transu" - podkreśla Yip.W takim przypadku eksperci zalecają terapię poznawczo-behawioralną. Warto również wdrożyć pewne kroki, które odwrócą naszą uwagę lub uniemożliwią drapanie skóry: należy obcinać paznokcie na krótko, nosić rękawiczki lub zajmować dłonie zabawkami antystresowymi.

Weronika Rumińska