500 geriatrów na cały kraj to zapowiedź kryzysu. Wkrótce 40 proc. Polaków będą stanowili seniorzy
Za 15 lat ok. 40 proc. Polaków będzie seniorami – i ta tendencja będzie się pogłębiać. Liczba stulatków wzrośnie 3-krotnie do 20 tys. Żyjemy dłużej, ale to nie znaczy, że nie chorujemy z wiekiem. Fakt, że seniorów przybywa, to olbrzymie wyzwanie. Okręgowa Izba Lekarska w Warszawie, z tą myślą zorganizowała panel „Senior 2030: zdrowie, bezpieczeństwo, szacunek”.

Za mało geriatrów, coraz więcej seniorów
Chociaż hasło „polityka senioralna” wydaje się chwytliwe, to osoby w wieku senioralnym nie są jednorodną grupą. Pacjentami geriatrycznymi są osoby w określonym stanie zdrowia, a nie w określonym wieku.
Jednak z racji, iż seniorów przybywa, należy mieć też na uwadze, że przybywać będzie tych seniorów, którzy wymagają opieki.
A obecnie (w całej Polsce!) mamy niewiele ponad 500 geriatrów. Tymczasem do opieki geriatrycznej kwalifikować się mogą osoby zarówno 60+, jak i 90+. Przy czym potrzeby tych pacjentów, jak i możliwości ich leczenia, mogą się różnić.
Plany zmian w opiece senioralnej
W panelu uczestniczyli też członkowie Lekarskiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku OIL Warszawa „NESTOR”.
– Celem tych spotkań jest uwrażliwienie społeczeństwa na potrzeby seniorów oraz zainicjowanie wielopoziomowej dyskusji na temat stworzenia przemyślanego, skoordynowanego systemu im dedykowanemu. W obliczu dynamiki zmian demograficznych staje się to wręcz koniecznością
– komentował podczas debaty prezes Okręgowej Rady Lekarskiej w Warszawie dr Artur Drobniak.
Marsz Milczenia w Warszawie. Marsz medyków przeciw przemocy
W polityce senioralnej trzeba więc uwzględniać te wszystkie aspekty: seniorów sprawnych, mniej sprawnych, całkowicie leżących. Priorytetem jest zapewnienie właściwej liczby specjalistów, adekwatnej do liczby pacjentów geriatrycznych.
- Proponuję m.in. szybką ścieżkę nabywania umiejętności geriatrycznych dla lekarzy innych specjalizacji, rozszerzenie programu studiów o dodatkowe godziny zajęć związanych z seniorami, a wreszcie – położenie nacisku na opiekę ambulatoryjną i domową, by odciążyć oddziały szpitalne
- podkreślił prof. Tomasz Targowski, konsultant krajowy w dziedzinie geriatrii.
Marzena Okła-Drewnowicz, ministra ds. polityki senioralnej, zwróciła uwagę na konieczność międzyresortowej współpracy w zakresie zadbania o sytuację seniorów.

- Chcemy maksymalnie zwiększać zakres świadczeń medyczno-pielęgnacyjnych udzielanych osobom starszym w ich domach.
Bardzo cenną inicjatywą jest też tzw. bon senioralny, będącym swoistym „odwróconym babciowym” i znaczącym wsparciem dla osób aktywnych zawodowo opiekujących się bliskim seniorem
– zauważyła ministra.
Dodała, że wśród realizowanych projektów, jest także uczenie seniorów obsługi urządzeń mobilnych, korzystania z IKP, blokowania podejrzanych połączeń telefonicznych. Nauczycielami w tej sytuacji były dzieci z 1,6 tys. polskich szkół, gdzie przeprowadzono ten pilotażowy projekt. To dodatkowy atut podjętych działań - integracja międzypokoleniowa.
Wyzwania polityki senioralnej w Polsce
Główne wyzwania polityki senioralnej – zarówno w Polsce, jak i w wielu innych krajach starzejących się demograficznie to m.in. powodowany starzeniem społeczeństwa wzrost zapotrzebowania na usługi zdrowotne, opiekuńcze i społeczne.
Malejąca liczba osób w wieku produkcyjnym dodatkowo obciąża system emerytalny i opieki społecznej. Niewystarczająca liczba geriatrów i specjalistycznych placówek opieki, a do tego brak koordynacji opieki nad osobami z wielochorobowością i niesamodzielnymi powodują ograniczony dostęp do rehabilitacji, profilaktyki i długoterminowej opieki.
Na liście problemów jest również brak wsparcia w codziennym funkcjonowaniu, zbyt mała liczba usług asystenckich, opieki domowej i dziennych domów pomocy. Istotne są również braki infrastrukturalne – niedostosowane mieszkania, brak wind, bariery architektoniczne. Już teraz mówi się o seniorach, którzy pozostają więźniami wyższych pięter.
Na liście problemów jest też niewystarczająca oferta zajęć edukacyjnych, kulturalnych i zajęć sportowych dla seniorów, a także problemy z dostępem do cyfrowych usług i kompetencji, czyli cyfrowe wykluczenie.
Ponadto problematyczna jest też samotność i izolacja społeczna, zwłaszcza wśród osób starszych mieszkających samotnie. Nie najlepiej jest, jeśli chodzi o sytuację materialną i związane z tym bezpieczeństwo seniorów.
Niskie emerytury utrudniają godne życie i dostęp do usług prywatnych. Utrzymuje się też wysokie ryzyko oszustw finansowych i przemocy domowej wobec seniorów.
Zwraca się uwagę na potrzebę budowania więzi między pokoleniami i promowania solidarności międzyludzkiej, wspieranie inicjatyw łączących młodych i starszych.