Ten czynnik przyspiesza starzenie się. Ty też jesteś narażony

Krótkoterminowo stres może być pomocny – na przykład w osiągnięciu motywacji. Kiedy jednak stres utrzymuje się przez długi czas, efekty zdrowotne zaczynają się kumulować, co może wpływać na przyspieszenie procesów starzenia się - tak wynika z nowego artykułu sporządzonego przez naukowców z Yale University.

Naukowcy w nowym badaniu przyjrzeli się biologicznej i psychologicznej „odporności” ludzi.

„Nasze społeczeństwo doświadcza większego stresu niż kiedykolwiek wcześniej, co prowadzi do negatywnych skutków psychicznych i fizycznych” –  wyjaśniają naukowcy z Yale University w swoim nowym artykule.

„Przewlekły stres wiąże się z negatywnymi długoterminowymi konsekwencjami zdrowotnymi, co zwiększa prawdopodobieństwo, że stres jest związany z przyspieszonym starzeniem się”. 

Zespół skoncentrował swoje wysiłki na "zegarach epigenetycznych"  – zestawie markerów metylacji DNA, które są w stanie zapewnić dość dokładne oszacowanie wieku biologicznego.

Zespół odkrył, że skumulowany stres był powiązany ze zmianą metylacji, co oznacza, że osoby, które doświadczyły długotrwałego narażenia na stres, miały „starsze” komórki niż powinny. Co ciekawe, stres powiązano również z wrażliwością nadnerczy i insulinoopornością. Nie wszyscy spośród badanych, którzy mieli chroniczny poziom stresu, mieli te same problemy. Osoby, które dobrze radziły sobie z regulowaniem emocji i samokontrolą – wydawali się mieć mniej tych negatywnych skutków.

„Wyniki te potwierdzają popularne przekonanie, że stres sprawia, że ​​starzejemy się szybciej” – powiedział w oświadczeniu jeden z naukowców, badacz psychiatrii z Yale, Zachary Harvanek.

Naukowcy doszli do zgodnego wniosku, że wzmocnienie umiejętności radzenia sobie z trudnymi emocjami oraz sytuacjami stresogennymi, może pomóc w zahamowaniu procesu starzenia się komórek.

Samokontrola i regulacja emocji nie są umiejętnościami łatwymi do rozwinięcia, ale z czasem można ich nauczyć. Praca nad sobą może okazać sie skutecznym sposobem na ograniczenie negatywnych skutków zdrowotnych.

Marcelina Dzięciołowska