Atakuje przez cały rok, ale najbardziej zimą. Czym jest zimowa choroba żołądka?
Biegunka, chlustające wymioty czy bóle brzucha? To może być zimowa choroba żołądka. Choć występuje przez cały rok, najwięcej zachorowań zdarza się właśnie zimą. Co jest przyczyną tej choroby?

Zimowa choroba żołądka lub zimowe wymioty (ang. winter vomiting disease), to potoczne określenie nieżytu żołądka i jelit wywołanego norowirusami. Do takiego zakażenia może dojść o każdej porze roku, jednak najwięcej zachorowań ma miejsce właśnie zimą, stąd określenie "zimowe wymioty".
Czym są norowirusy?
Norowirusy należą do rodzaju wirusów Caliciviridae. Ze względu na to, że istnieje bardzo dużo podtypów antygenowych tej grupy wirusów, nie nabieramy na nie odporności. Dlatego infekcje wywołane norowirusami mogą występować wielokrotnie. Odporność na wirusa utrzymuje się zaledwie 14 tygodni od zachorowania.
Norowirusy są wirusami o bardzo wysokiej zakaźności. Są bezotoczkowe, czyli nie mają osłonki lipoproteinowej, co oznacza, że są odporne na rozpuszczalniki lipidowe i łagodne detergenty. Są również oporne na pasteryzację do 60 stopni Celsjusza. Na powierzchniach mogą przetrwać nawet do siedmiu dni, a okres wylęgania choroby trwa od 1 do 2 dni.
Norowirusy występują na całym świecie i są drugą, zaraz po rotawirusach, przyczyną występowania biegunek u całej populacji. Dotychczas nie wynaleziono szczepionki przeciw norowirusom.
Objawy zimowej choroby żołądka
Objawy zakażenia norowirusami występują zazwyczaj po 12-24 godzinach od zakażenia.
Typowymi symptomami są:
- nudności
- wodnista biegunka
- chlustające wymioty
- bóle żołądka
- gorączka
- bóle głowy
- dreszcze
- bóle mięśni
- osłabienie
Dolegliwości utrzymują się u osób dorosłych przez około 2-3 dni, natomiast u dzieci biegunka może trwać nawet tydzień. Ze względu na dużą zakaźność, osoba chora może zarażać nawet do 7 dni od ustąpienia objawów.
Zimowa choroba żołądka dotyka wszystkich grup wiekowych, lecz najbardziej niebezpieczna jest dla niemowląt, osób starszych oraz osób z osłabioną odpornością. W skrajnych przypadkach może doprowadzić do zgonu z odwodnienia.
W przypadku tej choroby stosuje się leczenie objawowe.