Łojotokowe zapalenie skóry. Metody leczenia łojotokowego zapalenia skóry

2012-10-02 21:00

Łojotokowe zapalenie skóry, choć bardzo często pojawia się na głowie, obejmuje też inne partie ciała. Leczenie łojotokowego zapalenia skóry zależy od miejsca, w którym choroba występuje.

Łojotokowe zapalenie skóry. Metody leczenia łojotokowego zapalenia skóry
Autor: archiwum poradnikzdrowie.pl Łojotokowe zapalenie skóry leczenie

Łojotokowe zapalenie skóry najczęściej atakuje osoby cierpiące na łojotok czyli nadmierną aktywność gruczołów łojowych. Objawia się czerwonymi plamami na skórze, swędzącymi i często piekącymi, które pokrywają się tłustą żółtawą łuską.

Łojotokowe zapalenie skóry dotyka skóry głowy, ale nie tylko. Pojawia się na czole, w okolicy brwi, nosa, bruzdy nosowo-wargowej, za uszami, na dekolcie między piersiami oraz na plecach między łopatkami, a nawet w pachwinach - czyli wszędzie tam, gdzie są duże skupiska gruczołów łojowych. Leczenie łojotokowego zapalenia skóry zależy od miejsca, w którym występuje.

Leczenie łojotokowego zapalenia skóry głowy

Polega na łagodzeniu objawów stanu zapalnego oraz eliminowaniu grzyba Malassezia spp., który przyczynia się do rozwoju choroby. Lekarz dermatolog zaleci leki przeciwzapalne, przeciwbakteryjne oraz przeciwgrzybicze.

Zazwyczaj jest to przeciwzapalna i przeciwgrzybicza cyklopiroksolamina oraz działające tylko przeciwgrzybiczo ketokonazol lub ekonazol.

Jeśli objawy nie ustępują lub powracają być może niezbędne będzie przyjmowanie doustnych leków przeciwzapalnych i przeciwgrzybiczych.

Łojotokowe zapalenie skóry twarzy - leczenie

Dziś coraz częściej stosuje się leki nowej generacji, inhibitory kalcineuryny - takrolimus i primekrolimus. Skutecznie zwalczają stan zapalny i nie dają działań niepożądanych takich jak kortykosterydy, które stosowane przez dłuższy czas powodują pocienienie skóry oraz stan zapalny i alergie.

Leczenie łojotokowego zapalenia skóry na ciele

W terapii stosuje się miejscowo kortykosterydy i leki przeciwgrzybicze, np. klotrimazol, izokonazol lub mikonazol. Jeśli nie ma zadowalających rezultatów lekarz może przepisać cyklopiroksolaminę - pochodna pirydonu, działającą przeciwgrzybiczo i przeciwbakteryjnie.

Jeżeli choroba powraca wtedy potrzebna jest kuracja doustna lekami przeciwzapalnymi i przeciwgrzybiczymi. W niektórych przypadkach stosuje się również terapię promieniami UVB lub PUVA - fototerapię z użyciem psoralenów, fotouczulaczy zwiększających  wrażliwość skóry na ultrafiolet.

Warto też zażywać suplementy z kwasem gamma-linolenowym GLA, którego niedobór sprawia, że spada odporność skóry oraz linolowym, który wzmacnia cement międzykomórkowy (są w oleju z wiesiołka i ogórecznika lekarskiego) oraz witaminy B2 i PP wzmacniające funkcje skóry.