8 chorób, którymi możesz zarazić się od psa
Istnieje wiele osób, które nie wyobrażają sobie życia bez posiadania czworonożnego pupila. Pies nazywany jest najlepszym przyjacielem człowieka i rzeczywiście może dawać wiele radości i spełnienia. Konieczność wyjścia z nim na spacer stanowi nie raz jedyną motywację do codziennej dawki ruchu na świeżym powietrzu. Niestety, oprócz tych niewątpliwych zalet, posiadanie psa wiąże się z pewnymi zagrożeniami. Istnieją choroby, które, gdy dotkną czworonoga, mogą również przenosić się na człowieka i stanowić dla niego niebezpieczeństwo. Jakie są choroby, którymi można zarazić się od psa?
Spis treści
Choroby zakaźne i pasożytnicze, czyli wywoływane odpowiednio przez drobnoustroje takie jak bakterie i wirusy oraz przez pasożyty mogą rozprzestrzeniać się różnymi drogami. Część z nich przenosi się drogą kropelkową, czyli razem z wydychanym powietrzem, kaszlem. Inne z kolei przenoszą się z krwią, jedzeniem czy podczas stosunków płciowych. Są również choroby, którymi człowiek zaraża się od zwierząt.
Zoonozy tzw. choroby odzwierzęce to duża grupa chorób, przenoszonych przez różne zwierzęta. Część z nich na ludzi mogą rozprzestrzeniać również psy. W tym artykule opisane zostaną te najczęstsze.
Wścieklizna
Jest to choroba wirusowa atakująca układ nerwowy. Przenoszona głównie przez dzikie zwierzęta, takie jak lisy. Pies może zachorować po kontakcie z leśnym zwierzęciem. Człowiek zakaża się poprzez ugryzienie przez wściekłego psa lub przez kontakt śluzówek z jego śliną.
Choroba przez długi czas (około 4-8 tygodni, nawet kilka miesięcy) nie daje objawów. Później pojawiają się mało specyficzne symptomy takie jak:
Bardziej charakterystyczne symptomy pojawiają się później – w okolicy ugryzienia. Występują mrowienie, pieczenie, drętwienie i swędzenie. Następnie pojawiają się zaburzenia ogólne, czyli pobudzenie, niepokój, drażliwość. W dalszej kolejności dochodzi do rozwoju zapalenia mózgu i występowania drgawek, zaburzeń rytmu serca i halucynacji.
Specyficznym dla wścieklizny objawem jest wodowstręt, czyli niechęć do picia płynów. W diagnostyce próbuje się wyizolować wirusa z płynu mózgowo-rdzeniowego i stosuje się metody molekularne. W leczeniu stosuje się szczepienie i zastrzyki z przeciwciałami przeciwko wirusowi.
Bąblowica
Bąblowicę wywołuje tasiemiec bąblowiec. Człowiek jest żywicielem pośrednim i zaraża się, zjadając jaja pasożyta, które znajdują się na skażonej żywności lub brudnych rękach. Jaja pochodzą głównie od psów, które są żywicielami ostatecznymi i głównym rezerwuarem tasiemca.
Bąblowiec po wniknięciu do organizmu tworzy torbiele i lokalizuje się w różnych narządach, najczęściej w wątrobie. Rzadziej w płucach czy mózgu. Często nie daje żadnych objawów. W przypadku wniknięcia do wątroby może pojawić się dyskomfort w okolicy podżebrowej prawej i uczucie pełności, które nasila się w pozycji leżącej na prawym boku.
W diagnostyce stosuje się wykrywanie odpowiednich przeciwciał we krwi lub analizę materiału z torbieli pobranej podczas biopsji zajętego narządu. Leczenie opiera się na stosowaniu odpowiednich leków lub wycięciu torbieli.
Dipylidoza
Dipylidoza to nazwa choroby wywoływanej przez zarażenie tasiemcem psim. Tutaj również żywicielem ostatecznym jest pies, a człowiek zaraża się poprzez zjadanie jaj pasożyta wraz z pożywieniem lub przez brudne ręce. Zarażenie zazwyczaj nie daje żadnych objawów. Rzadko może pojawić się silny świąd odbytu, wynikający z wydostawania się członów tasiemca na zewnątrz z przewodu pokarmowego.
W diagnostyce pobiera się wymaz z okolicy odbytu i ogląda pod mikroskopem. W leczeniu stosuje się odpowiedni lek przeciwpasożytniczy.
Przeczytaj także: Świąd odbytu - wstydliwa dolegliwość, którą łatwo wyleczyć
Toksokaroza
Jest to najczęstsza z chorób odzwierzęcych wywoływana przez pasożyty. Choroba jest wynikiem zarażenia przez glistę psią i kocią. Głównymi żywicielami są dla niej psy i koty. Człowiek może się zarazić poprzez zjedzenie pożywienia zanieczyszczonego odchodami zwierzęcia zawierającymi jaja pasożyta (np. nieumyte owoce czy warzywa zabrudzone ziemią). Po dostaniu się do organizmu glista może wędrować po całym ciele.
Toksokaroza może dawać różne objawy w zależności, gdzie przemieści się pasożyt. Mogą pojawiać się objawy ogólnoustrojowe, takie jak:
- wysoka gorączka,
- dreszcze,
- osłabienie,
- brak apetytu,
- utrata masy ciała.
Glista może lokalizować się w oku, powodując jego ból i osłabione widzenie oraz w mózgu, wywołując padaczkę. W diagnostyce bada się obecność specyficznych przeciwciał we krwi, wykonuje się morfologię oraz badania RTG i USG. W terapii stosuje się odpowiedni lek przez 5-10 dni.
Świerzbowiec psi
Świerzbowiec psi to pajęczak będący przede wszystkim pasożytem dla psów. Człowiek może zarazić się przez bezpośredni kontakt z chorym zwierzęciem. Może także poprzez używanie przedmiotów, takich jak ubrania, ręczniki czy pościel, z którymi miał wcześniej kontakt czworonóg. Świerzbowiec wnika do skóry i wywołuje silny świąd miejscowy. Pojawia się także wysypka i zaczerwienienie.
Diagnostyka opiera się na badaniu widocznych zmian. W leczeniu stosuje się maść siarkową lub permetrynę aplikowane na chorą skórę.
Przeczytaj także: Pranie ręczników i pościeli: jak często to robić? Mikrobiolog wyjaśnia
Giardioza
Choroba wywoływana przez pierwotniaka o nazwie Giardia Lamblia, bytującego w dwunastnicy i jelicie cienkim. Człowiek zaraża się pasożytem pochodzącym od psa lub innego człowieka, głównie przez brudne ręce, ale także przez skażoną wodę lub żywność. Giardioza objawia się wodnistą biegunką oraz bólem w nadbrzuszu. Mogą pojawiać się osłabienie, wzdęcia brzucha, utrata apetytu i masy ciała. W przewlekłym zarażeniu występuje biegunka bogata w tłuszcz (tzw. biegunka tłuszczowa), niedobory składników odżywczych, a nawet depresja. Czasem pojawiają się nietypowe objawy – pokrzywka czy reakcje alergiczne.
Aby wykryć pasożyta, wykonuje się badanie kału, próbuje się wykryć jego DNA lub przeciwciała. Można także pobrać treść pokarmową z jelita lub fragment ściany dwunastnicy. Aby pozbyć się pierwotniaka, podaje się antybiotyki – tynidazol lub metronidazol.
Leptospiroza
To kolejna choroba przenoszona przez psy. Wywołują ją bakterie, wydalane z organizmu zwierzęcia przez mocz. Człowiek zakazić się może poprzez bezpośredni kontakt z moczem. Częściej natomiast zakaża się w sposób pośredni – przez kontakt z zanieczyszczoną wodą lub glebą. Choroba na początku objawia się wysoką gorączką (do 40 stopni Celsjusza), dreszczami, kaszlem, bólem brzucha i gardła, nudnościami i wymiotami.
Dla leptospirozy bardzo charakterystycznym objawem jest nasilony ból ud i łydek, a także wylewy krwi do spojówek. Później może dojść do powiększenia wątroby i rozwoju żółtaczki. Ustalenie diagnozy opiera się na wykryciu DNA lub cząsteczek bakterii we krwi. Stosuje się również wykrywanie specyficznych przeciwciał. W leczeniu zastosowanie mają odpowiednie antybiotyki.
Przeczytaj także: Objawem jakiej choroby może być nietypowy zapach moczu?
Grzybica skóry
Jest to grupa chorób wywoływana przez różne gatunki mikroskopijnych grzybów (najczęściej microsporum canis) pochodzenia zwierzęcego, m.in. od psa. Zarazić się można przez bezpośredni kontakt skóry z sierścią, gdzie rozwija się grzybica (np. podczas głaskania czworonoga). Najczęściej choroba rozwija się u dzieci, ponieważ zazwyczaj utrzymują one długie kontakty ze zwierzętami domowymi.
Objawy obejmują pojawienie się czerwonych okręgów na skórze, pieczenie i świąd. Obserwuje się zapalne grudki, a włosy w obrębie zmian ulegają wypadnięciu. Diagnozę stawia się na podstawie badania pod mikroskopem zeskrobiny z chorobowo zmienionej skóry. Aby wyleczyć grzybicę skóry, stosuje się miejscowo kremy lub maści z lekami przeciwgrzybiczymi.c
Porady eksperta
Polecany artykuł:
![Stan przedcukrzycowy dotyczy nawet 5 mln Polaków. Ciebie też? Sprawdź to [TEST]](https://cdn.galleries.smcloud.net/t/galleries/gf-TRZ7-kaJ1-ptSh_cukrzyca-pomiar-cukru-320x213.jpg)
