Skórzak to choroba oczu. Przyczyny, objawy i leczenie skórzaka

Skórzak to zmiana skórna, która rozwija się w obrębie oka. Swoim zasięgiem może objąć powiekę, spojówkę, rogówkę i twardówkę. Skórzak z biegiem czasu rozrasta się, doprowadzając m.in. do zapalenia spojówki czy owrzodzenia rogówki. Może być także przyczyną astygmatyzmu, zeza, a nawet niedowidzenia. Jakie są przyczyny i objawy skórzaka? Na czym polega jego leczenie?

Spis treści

1. Skórzak - przyczyny
2. Skórzak - objawy
3. Skórzak - diagnostyka
4. Skórzak - leczenie

Skórzak to łagodny guzek, który może być zlokalizowany na powiece (zwykle w okolicy jej zewnętrznego kąta), spojówce, rogówce i twardówce oka. Tego typu zmiany z biegiem czasu rozrastają się i drażnią oko, powodując stany zapalne i owrzodzenia. Skórzak może też być przyczyną niezborności rogówki (astygmatyzmu), zeza i niedowidzenia.

Skórzak - przyczyny

Skórzak to wrodzona choroba oczu, która powstaje już okresie życia płodowego. Skórzaki nie są dziedziczne (z wyjątkiem zmian występujących w zespole Goldenhara).

Skórzak - objawy

Skórzak to niebolesny, matowy, ciemnoszary lub brązowy guzek o różnych rozmiarach. Jest on zbudowany z tkanki tłuszczowej, naczyń krwionośnych, tkanki łącznej, włókien nerwowych, gruczołów łojowych i potowych, mięśni gładkich, a nawet chrząstek i mieszków włosowych, z których często wyrastają włosy. Zwykle są one skierowane w kierunku rogówki, co powoduje podrażniania oka. Objawami towarzyszącymi są różnego stopnia

• zaczerwienienie spojówek
• nadmierne łzawienie
• przymykanie szpary powiekowej

Skórzak - diagnostyka

Diagnozę stawia się zwykle na podstawie objawów i badania ostrości wzroku, ciśnienia wewnątrzgałkowego oraz badania w lampie szczelinowej. Jednak w celu ostatecznego rozpoznania i wykluczenia zamian nowotworowych wykonuje się biopsję cienkoigłową, badanie cytologiczne lub badanie patomorfologiczne.

Skórzak - leczenie

Leczenie skórzaka polega na wycięciu zmiany podczas zabiegu chirurgicznego. Skórzaki, które obejmują swoim zasięgiem nawet niewielki obszar powieki, zwykle usuwa się wraz z jej fragmentem (podobnie jak w przypadku guzów nowotworowych). W przypadku pozostawienia nawet niewielkiego fragmentu zmiany, może dochodzić do nawrotu objawów chorobowych związanych z możliwością ponownego jej rozrostu.

Dodatkowo po operacji pacjentom zaleca się przyjmowanie antybiotyków w celu uniknięcia zakażenia.

Monika Majewska