Retikulocyty: norma, zbyt niskie i zbyt wysokie
Retikulocyty to bezjądrzaste komórki krwi będące prekursorami erytrocytów (czerwonych krwinek), które posiadają zdolność syntezy hemoglobiny. Jakie są normy retikulocytów dla noworodków, niemowląt, dzieci i dorosłych? O czym świadczą zbyt niskie lub zbyt wysokie wartości retikulocytów?
Spis treści
- Retikulocyty: normy
- Retikulocyty poniżej normy
- Retikulocyty powyżej normy
- Co może fałszować wyniki?
- Przygotuj się do badania krwi [#TOWIDEO]
Retikulocyty przez dwa pierwsze dni od chwili dostania się do krwiobiegu zawierają charakterystyczne resztki organelli komórkowych i RNA (tzw. substantia reticulogranulofilamentosa), dzięki którym można je rozpoznać przy użyciu odpowiedniego barwienia. Co ciekawe, krążą one we krwi krócej niż 48 godzin.
Warto wiedzieć, że fizjologicznie podwyższona retikulocytoza występuje u osób, które przebywały w wysokich górach przez okres dłuższy niż 6 tygodni.
Określenie liczby retikulocytów stanowi podstawę oceny aktywności erytropoetycznej szpiku. Ma to szczególne znaczenie w określaniu erytropoezy przy niedokrwistościach hemolitycznych i niedokrwistościach aplastycznych, ale również w kontroli leczenia preparatami żelaza niedokrwistości z niedoboru żelaza czy kontroli leczenia folianami i witaminą B12.
Retikulocyty: normy
Liczba retikulocytów wyrażana jest w promilach lub procentach całkowitej liczby erytrocytów. Ich wartości referencyjne przedstawiają się następująco:
- noworodki: 2,5-6,5%
- niemowlęta: 0,5-3,1%
- dzieci i dorośli: 0,5-2,0%
Materiałem do badania jest 1-2ml krwi żylnej pobranej do próbówki z EDTA lub 50μl krwi kapilarnej.
Retikulocyty oznaczać można metodą klasyczną (mikroskopowo) lub metodą automatyczną. W klasycznej metodzie określa się pod mikroskopem liczbę retikulocytów przypadającą na 1000 erytrocytów. W metodzie automatycznej wykorzystuje się natomiast cytometrię przepływową.
Retikulocyty poniżej normy
- niedokrwistość aplastyczna
- niedokrwistość złośliwa
- niedokrwistość z niedoboru żelaza
- niewydolność szpiku
- niedobór erytropoetyny
- radioterapia
- niedoczynność przedniego płata przysadki
- niedoczynność kory nadnerczy
- nowotwory złośliwe
- chemioterapia przy użyciu cytostatyków
- alkoholizm
Retikulocyty powyżej normy
- niedokrwistość hemolityczna
- niedokrwistość sierpowatokrwinkowa
- stan po krwawieniach lub krwotokach
- choroba hemolityczna noworodków
- białaczki
- stan po splenektomii
- przełom retikulocytowy podczas leczenia substytucyjnego niedokrwistości z niedoboru żelaza, witaminy B12 lub kwasu foliowego
- ciąża
- przewlekła hipoksja
Co może fałszować wyniki?
Warto pamiętać o występowaniu fałszywie wysokich wartości retikulocytów. Ma to miejsce w razie obecności ciałek Heinza, ciałek Howella i Jolly’ego oraz pierwotniaków Plasmodium, które trudno odróżnić od zawartej w retikulocytach substantia reticulogranulofilamentosa.
Również limfocytoza może być przyczyną zaburzeń przy pomiarze automatycznym liczby retikulocytów - małe limfocyty mogą zostać rozpoznane jako retikulocyty.
Polecany artykuł:
Przygotuj się do badania krwi [#TOWIDEO]
Porady eksperta
