Audiometria tonalna (PTA) - badanie słuchu

Audiometria tonalna jest to metoda badania słuchu, służąca do oceny progu słyszenia. To badanie słuchu pozwala określić rodzaj i głębokość upośledzenia tego zmysłu - określa stopień ubytku słuchu w zależności od częstotliwości dźwięku i pozwala ustalić, czy mamy niedosłuch odbiorczy czy przewodzeniowy. Jak przebiega takie badanie audiologiczne?

Audiometria tonalna (PTA) - badanie słuchu
Autor: Getty Images

Spis treści

  1. Audiometria tonalna: wskazania do badania
  2. Audiometria tonalna: przebieg badania
  3. Audiometria tonalna: interpretacja wyniku
  4. Audiometria tonalna: przeciwwskazania

Audiometria tonalna to badanie słuchu, dzięki któremu można dowiedzieć się, czy przyczyna niedosłuchu jest zlokalizowana w uchu środkowym, wewnętrznym, czy dalszych odcinkach drogi słuchowej. Możesz je także zrobić, jeśli w pracy jesteś narażona na czynniki uszkadzające narząd słuchu (hałas, wibracje, związki chemiczne).

Audiometria określa próg słyszenia tonów o różnej częstotliwości oraz bada cechy słyszenia nadprogowego, takie jak: zmęczenie słuchowe, zdolność rozróżniania przyrostów natężeń, rozróżniania niewielkich zmian częstotliwości itd.

Audiometria tonalna: wskazania do badania

Najczęstsze wskazania do wykonania tego badania słuchu to:

  • podejrzenie niedosłuchu przewodzeniowego
  • podejrzenie niedosłuchu odbiorczego
  • urazy głowy
  • zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych
  • guzy mózgu
  • stwardnienie rozsiane
  • choroby naczyń mózgowych, np. tętniaki

Audiometria tonalna: przebieg badania

Przeprowadza się ją w specjalnie izolowanym i wytłumionym pomieszczeniu (tzw. kabinie ciszy). Trzeba odpowiadać po każdorazowym usłyszeniu dźwięku, który jest generowany z audiometru do specjalnych słuchawek. Odpowiedzi mierzy się w w poszczególnych częstotliwościach i natężeniach dźwięku. Wynik podawany jest w postaci krzywych, tzw. audiogramów, obrazujących schorzenia narządu słuchu i wielkość upośledzenia słuchu. Na ich podstawie dobiera się też ewentualnie aparat słuchowy.

Audiometria tonalna: interpretacja wyniku

Po badaniu otrzymuje się audiogram, który w formie wykresów przedstawia funkcję zależności natężenia dźwięku (mierzonego w decybelach) od jego częstotliwości. Położenie i kształt krzywych zależy od rodzaju niedosłuchu.

  • obie krzywe leżą blisko siebie - ze słuchem nie dzieje się nic złego, kości przewodzą dźwięki tak samo dobrze jak przewód słuchowy i kosteczki w uchu środkowym
  • gdy krzywa kostna leży prawidłowo, a próg słyszenia przez powietrze jest dużo wyższy – można z dużą dozą prawdopodobieństwa podejrzewać choroby ucha zewnętrznego i środkowego, np. otosklerozę, czyli nadmierne kostnienie kosteczek słuchowych - jest to tzw. niedosłuch przewodzeniowy
  • gdy krzywe są blisko siebie, ale obie mają wysoki próg słyszenia, problem tkwi w uchu wewnętrznym lub głębiej w mózgu – jest to niedosłuch odbiorczy

Audiogram może wskazać dokładnie także wielkość ubytku słuchu dla konkretnych częstotliwości.

Audiometria tonalna: przeciwwskazania

Przeciwwskazaniami do badania audiometrycznego mogą być:

  • klaustrofobia – kabina audiometryczna jest ciasna i szczelnie zamykana
  • brak współpracy chorego – badanie opiera się na zgłaszaniu usłyszenia dźwięku
Ważne

Audiometr to przyrząd służący do badania słuchu, wytwarzający dźwięki o różnym natężeniu i częstotliwości. Po przyłożeniu do kości czaszki audiometr mierzy wrażliwość ucha na dźwięki, ustala tzw. próg słyszalności dźwięków. Zapis wyników badania audiometrycznego nazywa się audiogramem.

Czy wiesz, jakie to badanie?

Pytanie 1 z 10
densytometria
jakie to badanie