Wypadanie pochwy, pęcherza i odbytnicy. Jakie są metody leczenia tych schorzeń?

Wypadanie pochwy, obniżenie macicy czy nietrzymanie moczu to nadal tematy tabu. Kobiety obserwujące u siebie niepokojące objawy tych dolegliwości wstydzą się i rzadko mówią o tym nawet w gabinecie lekarskim. Tymczasem zaburzenia statyki kobiecych narządów można skutecznie leczyć. Ważne jednak, aby je dokładnie diagnozować i wiedzieć, której dokładnie części układu dotyczą.

Zaburzenia statyki narządu rodnego to zespół dysfunkcji wynikający z osłabienia mięśni i struktur dna miednicy mniejszej. W konsekwencji narządy nie są tak dobrze podtrzymywane i stopniowo obniżają się, a w skrajności wypadają.

Dolegliwości mogą dotyczyć zarówno pochwy jak i macicy, ale również pęcherza moczowego oraz jelita cienkiego. O problemie mówi się dość rzadko, tymczasem dotyka on nawet do 30 procent kobiet, a ryzyko wykonania operacji z tego powodu sięga ok. 7 procent w skali życia każdej z nich. Mowa więc o schorzeniu powszechnym i wymagającym uwagi. Tym bardziej, że w wyniku tego typu zaburzeń jakość życia ulega znaczącemu pogorszeniu.

Objawy dysfunkcji w dnie miednicy

Kobiety, które cierpią z powodu zaburzeń statyki narządów płciowych skarżą się na nawracające uczucie niewygodności w okolicach intymnych i znacznie obniżoną satysfakcję z życia seksualnego, a nawet ból podczas współżycia.

"Przy obniżeniu przedniej ściany pochwy wraz z pęcherzem moczowym pacjentki najczęściej narzekają na niemożność do końca oddania moczu w jednej pozycji. Poza tym może występować nietrzymanie moczu pojawiające się w czasie kaszlu, kichania, biegania, skakania lub zmiany pozycji ciała. Jeśli dysfunkcja dotyczy tylnej ściany pochwy wraz z odbytnicą efektem są zaburzenia w oddawaniu stolca. Patologie środkowego kompartymentu, czyli obniżenie szczytu pochwy, szyjki macicy i macicy mogą objawiać się bólami w podbrzuszu i okolicy krzyża lub uczuciem ciążenia w tej partii ciała. Pojawiają się też tzw. gazy pochwowe. Śluzówka pochwy staje się sucha i łatwo ulegają otarciom, co może sprzyjać częstym zakażeniom. W wyższych stopniach zaawansowania kobiety dodatkowo zaczynają wyczuwać wysuwającą się gulkę z pochwy. W skrajnych stadiach te elementy wypadają i są widoczne przed wejściem do pochwy" - opisuje objawy lek. med. Dorota Niewęgłowska, specjalista ginekologii i położnictwa z krakowskiej SCM clinic.

Przyczyny obniżania się narządów

Jako główne przyczyny zaburzeń statyki narządu rodnego wymienia się wielokrotne ciąże, porody naturalne dzieci o dużej masie urodzeniowej i nieprawidłowy styl życia. Podwyższone BMI wraz z otyłością powodują, że struktury wewnątrz miednicy są obciążone.

Także ciężka praca fizyczna może znaczącą osłabiać struktury wieszadłowe. Nie bez znaczenia są również zaburzenia hormonalne oraz spadek estrogenów w czasie menopauzy.

Diagnostyka

Podstawą do wdrożenia postępowania terapeutycznego jest diagnostyka. Zaczyna się ona od dogłębnego wywiadu z pacjentką, co pozwala na wstępną identyfikacje problemu. Następnie wykonywane jest badanie ginekologiczne we wziernikach. Niezbędne jest również USG przezkroczowe (wykonane dwa razy - z pełnym i opróżnionym pęcherzem).

Metody leczenia obniżania narządów

W niskich stadiach zaawansowania choroby możemy sięgnąć po metody małoinwazyjne, do których należy laseroterapia. Jest to zabieg wykonywany w trakcie wizyty ginekologicznej, rewitalizujący śluzówkę pochwy i struktury wieszadłowe na niewielkiej głębokości. Daje to możliwość zwiększenia napięcia pochwy, a tym samym satysfakcji seksualnej oraz samoodżywienie śluzówki pochwy i poprawienie jej kondycji. Tego typu metoda nie wiąże się z dyskomfortem i zazwyczaj wymaga powtórzenia.

W przypadku bardziej zaawansowanych zaburzeń statyki narządu rodnego pozostaje wykonanie operacji, która choć jest bardziej inwazyjna to zniweluje problem.

Obniżenie przedniej ściany pochwy i pęcherza moczowego

Gdy problem dotyczy przedniego kompartmentu, dochodzi do obniżenia pęcherza moczowego, zagięcia cewki moczowej wraz z wypadaniem przedniej ścian pochwy. Jeżeli kobieta nie była wcześniej operowana powinna mieć wykonaną przednią plastykę pochwy z podniesieniem pęcherza.

"Tego typu zabieg może uwidocznić drugą chorobę w postaci ukrytego wysiłkowego nietrzymania moczu. W momencie wyprostowania cewki moczowej w wyniku operacji, może dojść do uwidocznienia się lejka i wtedy pacjentka może po operacji zacząć tracić mocz przy kaszlu i kichaniu. W takim wypadku, w drugim kroku proponuje się jej założenie taśmy podcewkowej. W zależności od budowy stosować należy taśmę TOT albo TVT. Odpowiednia kwalifikacja pacjentki do zabiegu z ich wykorzystaniem jest kluczowa" – wyjaśnia ekspertka.

Wypadanie pochwy, szyjki macicy i macicy

Jeżeli obniżeniu i wypadaniu ulega środkowy kompartyment, czyli: szczyt pochwy, szyjka macicy, macica, konieczne jest przyczepienie obniżającego się elementu do stałych struktur organizmu. Okazuje się, że najkorzystniejszym rozwiązaniem dla kobiety jest odcięcie trzonu macicy oraz podciągnięcie szyjki macicy do góry za pomocą specjalnej taśmy.

Obniżenie tylnej ściany pochwy, odbytnicy i jelita

Ostatni rodzaj problemu dotyczy tylnego kompartmentu. W jego przypadku dochodzić może do dwóch różnych patologii. Może występować tzw. rectocele, czyli uwypuklenie jelita grubego i obniżenie tylnej ściany pochwy wraz z odbytnicą. Jeżeli pacjentka nie była operowana to proponuje się jej wówczas plastykę tylnej ściany pochwy z ewentualną plastyką krocza.

Inaczej operuje się, gdy problemem jest enterocele, czyli sytuacja kiedy to jelito cienkie obniża się, wciska między macicę i pochwę i to ono uwypukla widoczną na zewnątrz gulkę.

W takim przypadku nie ma możliwości odtworzenia podziału między jelitem cienkim, a pochwą własnymi tkankami. Należy założyć wówczas siatkę podtrzymującą jelito, również z mocowaniem do stałych elementów miednicy.