Dzień Pracownika Socjalnego: praca dla silnych i empatycznych

Pomoc społeczna to jeden z ważnych aspektów polityki państwa związany ściśle z ochroną zdrowia. O ile jednak na temat samego systemu wsparcia socjalnego, jego działania i finansowania mówi się sporo, o tyle ginie w tej dyskusji sam pracownik socjalny. - Nasza praca jest niełatwa i może być niebezpieczna - przypominają pracownicy placówek opieki społecznej, którzy 21 listopada obchodzą swoje święto: Dzień Pracownika Socjalnego.

Prawdziwa służba

Kiedy myślimy o pracownikach ośrodków pomocy społecznej, widzimy ludzi, którzy codziennie rozpatrują prośby i wnioski, doradzają, starają się pomóc tym, którym żyje się trudniej. Nie zawsze jednak mamy świadomość, że jest to bardzo trudna i wymagająca praca. Przede wszystkim, aby ją wykonywać, trzeba spełnić szereg określonych ustawą wymagań – posiadać specjalistyczne wykształcenie oraz dwustopniową specjalizację zawodową.

Jednak, niezwykle istotne, być może ważniejsze, są właściwe predyspozycje. Codziennie trzeba stykać się z ludzkimi problemami, ubóstwem, cierpieniem. Wymaga to na pewno ogromnej empatii i wyjątkowego hartu ducha, by każdego dnia stawić czoła ogromowi ludzkiego nieszczęścia. Pracownik socjalny pełni regularną służbę publiczną. Jak policjant, żołnierz, strażak czy ratownik. Każdego dnia staje na straży, by pomóc ludziom. Niejednokrotnie narażając swoje zdrowie, a nawet życie.

Praca wysokiego ryzyka

Trudno wyobrazić sobie, że praca pracowników socjalnych może być niebezpieczna. Jednakże z informacji podanych przez Polskie Forum Związkowe Pracowników Socjalnych i Pomocy Społecznej wynika, że tylko na przestrzeni ostatniego miesiąca doszło do groźnych zdarzeń, w których dokonano napaści lub miały miejsce sytuacje zagrażające życiu bądź zdrowiu pracowników pomocy społecznej m.in. w Radomsku, Zabrzu, Lublinie, Kaliszu, a także w Złotoryi, gdzie młody mężczyzna groził, że zabije pracownika socjalnego miejscowego ośrodka.

Groźby kierowane pod adresem pracowników pomocy społecznej mogą zostać spełnione. Tak zdarzyło się w 2014 r. w Gminnym Ośrodku Pomocy Społecznej w Makowie. Małgorzata Kowalczyk wraz z koleżanką Renatą Białkowską przebywały w jednym z pokoi GOPS, kiedy do ośrodka wszedł jeden z podopiecznych. Nikt nie mógł się spodziewać tego, co wydarzyło się kilka minut później. A tym bardziej tego, że dwie osoby stracą życie.

Te dramatyczne wydarzenia wspomina Tomek Kowalczyk, 16-letni syn Małgorzaty: - Pamiętam telefon z informacją, że do poradni rodzinnej w naszym Makowie wpadł jakiś człowiek, oblał moją Mamę benzyną i podpalił. Pamiętam strach oczekiwania na wieści ze szpitala, do którego trafiła poparzona Mama. I pamiętam ogromny ból, który poczułem, gdy usłyszałem, że Mama nie żyje.

Małgorzata Kowalczyk została pośmiertnie odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi. O tragedii w Makowie informowały media w całym kraju. Tomek wraz z bratem słyszeli, że zginęła pracownica socjalna, dzielna kobieta, przyjaciółka, znajoma, bohaterka. Ale dla nich zginął ktoś najważniejszy w życiu - Mama.

Tomek Kowalczyk jest jednym z bohaterów kampanii społecznej „Dorosnąć do nowego życia” realizowanej przez Fundację Dorastaj z Nami. Celem akcji jest zwrócenie uwagi na problemy, z jakimi borykają się dzieci pracowników służb publicznych, m.in. strażaków, ratowników, policjantów, a także pracowników socjalnych, którzy zginęli lub stali się niepełnosprawni podczas wypełniania obowiązków zawodowych. Więcej: www.dorastajznami.org