Edukator diabetologiczny (w cukrzycy) - czym się zajmuje?
Edukator diabetologiczny to osoba, z pomocy której mogą skorzystać osoby chore na cukrzycę. To choroba, która leczona niewłaściwie doprowadza do groźnych powikłań. Aby ich uniknąć, nie wystarczy tylko opieka lekarska. Trzeba edukować pacjentów i ich rodziny, jak radzić sobie z chorobą w życiu codziennym, bo oni także są współodpowiedzialni za efekty terapii. Sprawdź, czym dokładnie zajmuje się edukator diabetologiczny i kto może nim zostać.
Spis treści
- Edukator diabetologiczny (w cukrzycy) - kto może nim zostać?
- Edukator diabetologiczny (w cukrzycy) będzie na NFZ
Edukator diabetologiczny to osoba, z pomocy której mogą skorzystać osoby chore na cukrzycę. Cukrzyca to choroba, z którą obecnie zmaga się w Polsce 3 mln osób. Jednak 1 mln z nich nie jest świadoma choroby, żyje bez rozpoznania.
A nierozpoznana lub źle leczona cukrzyca może doprowadzić do licznych powikłań, takich jak uszkodzenie wzroku (15 mln ludzi niewidomych utraciło wzrok w wyniku powikłań cukrzycy), choroby układu krążenia, uszkodzenia nerwów obwodowych, nerek, zespół stopy cukrzycowej (rocznie wykonuje się 13 tys. amputacji z tego powodu) czy udar mózgu.
Niezwykle niebezpiecznym, ostrym powikłaniem cukrzycy jest hipoglikemia, (niski poziom glukozy we krwi), który może doprowadzić nawet do śpiączki.
Co 6 sekund ktoś umiera z powodu powikłań cukrzycy
Rocznie odnotowuje się 220 tys. epizodów hipoglikemii. Aby zapobiec powikłaniom, potrzebne są nie tylko regularne wizyty lekarskie.
Trzeba edukować pacjentów i ich rodziny, jak radzić sobie z chorobą w życiu codziennym, bo oni także są współodpowiedzialni za efekty terapii - powiedział prof. Maciej T. Małecki, prezes Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego. - Edukacja jest integralnym elementem leczenia cukrzycy - podkreślił specjalista.
Edukator diabetologiczny (w cukrzycy) - kto może nim zostać?
To, kto może zostać edukatorem diabetologicznym, szczegółowo opisuje Rozporządzenie Ministra Zdrowia z 20 lipca 2011 roku w sprawie kwalifikacji wymaganych od pracowników na poszczególnych rodzajach stanowisk pracy w podmiotach leczniczych niebędących przedsiębiorcami.
Wszystko zależy od wykształcenia bazowego oraz doświadczenia w pracy z osobami chorującymi na cukrzycę.
Osoba, która posiada tytuł magistra na kierunku pielęgniarstwo i tytuł specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa diabetologicznego lub licencjat pielęgniarstwa i tytuł specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa diabetologicznego może zostać edukatorem diabetologicznym, jeśli posiada 2-letni staż w zawodzie.
A co z pielęgniarkami lub położnymi, która nie posiadają tytułu specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa diabetologicznego? Muszą one skończyć tzw. kurs specjalistyczny w dziedzinie edukator w cukrzycy, który trwa trzy miesiące.
Dodatkowo po jego ukończeniu muszą zdobyć doświadczenie w ośrodku o profilu diabetologicznym. Dopiero wtedy mogą podjąć pracę na stanowisku edukatora.
Dla osób mających tytuł magistra wymagany staż w ośrodku trwa rok, dla osób mających licencjat lub wykształcenie średnie – 2 lata.
Edukatorem diabetologicznym można też zostać bez wykształcenia medycznego. W takich wypadku należy odbyć 5-letni staż pracy w ośrodku o profilu diabetologicznym i uzupełnić swoje kwalifikacje. Tutaj najlepszym rozwiązaniem jest ukończenie kursu kwalifikacyjnego w dziedzinie pielęgniarstwa diabetologicznego, który trwa pół roku.
Edukator ds. diabetologii i społeczny edukator w cukrzycy to nie to samo
Edukator ds. diabetologii to pielęgniarka lub położna, która przez dwa lata robiła specjalizację diabetologiczną lub doświadczona osoba, pracująca od lat w ośrodku o profilu diabetologicznym. Z kolei edukator społeczny to osoba, która ukończyła krótki, kilkudniowy kurs.
Edukator diabetologiczny (w cukrzycy) będzie na NFZ
Obecnie w Polsce jest 1882 edukatorów ds. diabetologii (dane na na koniec 2014 roku), z czego 280 spełnia wszelkie wymogi pozwalające im pełnić rolę edukatora diabetologicznego.
Jak wyjaśniła Beata Stepanow - prezes Stowarzyszenia Edukacji Diabetologicznej - edukatorzy diabetologiczni to grupa profesjonalistów, którzy są przygotowani do tego, by edukować nie tylko z zakresu żywienia i elementów motywacji do aktywności fizycznej. Edukatorzy w cukrzycy potrafią także nauczyć osobę z cukrzycą i jego rodzinę, jak radzić sobie z chorobą w życiu codziennym.
W Polsce refundowane przez NFZ są nowoczesne insuliny długo i krótko działające oraz pompy insulinowe. Niestety, NFZ w leczeniu cukrzycy nie refunduje się leków z grupy inkretyn. Pod tym względem jesteśmy jedynym krajem w Europie.
CZYTAJ TEŻ>>Leki inkretynowe wciąż poza listą refundacyjną
Cukrzyca jest chorobą, która wymaga opieki interdyscyplinarnej - zaznacza Beata Stepanow
Wiedza przekazywana przez edukatorów diabetologicznych jest równie ważna co wypisywanie przez lekarza odpowiednich leków.
To właśnie dzięki właściwej wiedzy na temat cukrzycy chory jest w stanie uniknąć groźnych powikłań.
Gdy zmniejszy się ilość powikłań cukrzycowych, zmniejszy się ilość pobytów w szpitalach, a także rent z powodu niezdolności do pracy, niepełnosprawności (cukrzyca znajduje się w grupie pierwszych 10 przyczyn niepełnoprawności ludzi na całym świecie).
Obecnie w przeliczeniu na złotówki cukrzyca kosztuje polskie społeczeństwo około 7 miliardów złotych rocznie, z czego bezpośrednie koszty powikłań to prawie 2,1 miliarda złotych, a pośrednie - prawie 1,5 miliarda złotych.
Jednak obecnie diabetologiczna porada edukacyjna nie jest refundowana przez Narodowy Fundusz Zdrowia. To ma się zmienić w przyszłości.
Jak zapewnia Lidia Gądek (PO), przewodnicząca parlamentarnego zespołu ds. podstawowej opieki zdrowotnej i profilaktyki, po przedstawieniu wyceny tego świadczenia przez Agencję Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji zaczną działać odrębne gabinety edukacji diabetologicznej, niezależne od wizyty lekarskiej.
W Polsce nie istnieje żaden system opieki diabetologicznej w przypadku cukrzycy typu 2. Można jedynie mówić o pewnych szczątkowych modelach. Specjaliści chcą to zmienić. Oto lista zaleceń dla Polski, które dają szansę udoskonalić opiekę diabetologiczną:
- poprawa trybu życia ludności
- raportowanie zakresu procedur, takich jak regularne wizyty kontrolne
- zwiększenie liczby pacjentów przechodzących coroczne badania kontrolne
- stworzenie narodowego rejestru pasków testowych i pomp insulinowych
- wprowadzenie ujednoliconej edukacji pacjentów
Raport "Potrzeby i rekomendacje edukacyjne w diabetologii" Stowarzyszenia Edukacji Diabetologicznej
Porady eksperta