Seks

Witam Zwracam się do Pani z prośbą o pomoc, ponieważ mój chłopak dowiedział się, że nie jest moim pierwszym partnerem seksualnym a trzecim. Chłopak twierdzi, że cały czas o tym myśli i nie potrafi tego zaakceptować. Obydwoje bardzo to wszystko teraz przeżywamy i nie wiemy, co robić. Cierpię ponieważ bardzo żałuję, że straciłam już cnotę i nie mogę już ofiarować jej chłopakowi. Mamy jeszcze jeden problem a mianowicie mój chłopak nie potrafi mnie zaspokoić seksualnie, bo nie miałam jeszcze orgazmu.
Mam 29 lat. Miałam w życiu 2 partnerów seksualnych. W czasie stosunków z nimi nie miałam nigdy orgazmu. Przy pierwszym stosunku nie miałam efektu zerwania błony dziewiczej (krew itd.). Nie wiem, co się dzieje. Chcemy mieć z mężem dzieci. Staramy się już od pół roku i nic. Boję się, że fakty, które podałam mogą mieć coś z tym wspólnego...
Przed tobą pierwszy raz? Zastanawiasz się, jak będzie przebiegał? Pierwszy raz chłopaka jest nieco inny niż dziewczyny, ale choć różnie odbierane, to fazy stosunku są dla obu płci takie same. Pamiętaj, że każdy stosunek płciowy mężczyzny może prowadzić do zapłodnienia, dlatego zanim zdecydujesz się na pierwszy raz, pomyśl o antykoncepcji.
Pierwszy raz chłopaka jest dla niego zwykle bardzo stresujący. Jeśli jednak przeżywa go z dziewczyną, którą darzy uczuciem,, wszystko staje się łatwiejsze. A jeśli pozna swoją fizjologię, zyska na pewności siebie. Co to jest erekcja czyli wzwód? I czy pierwszy raz chłopaka boli?
Nikt nie wie, skąd się bierze głęboka wiara kolejnych pokoleń w to, że stosunek przerywany skutecznie chroni przed zajściem w ciążę, skoro wskaźnik Pearla dla tej metody wynosi 15-28. Oznacza to, że na 100 par wybierających stosunek przerywany, 15 do 28 ryzykuje zajście w ciążę.
Mam 27 lat i jestem w związku od czterech lat. Uważam, że świetnie do siebie pasujemy i dobrze nam ze sobą. Ale czuję żal do partnera, bo chciałabym aby nasz związek dalej się rozwijał, tzn. myślę o wspólnym mieszkaniu, oświadczynach, ślubie... a mój partner choć twierdzi, że mnie kocha i też tego chce, nic nie robi w tym kierunku...
Jestem z moim chłopakiem od 1,5 roku. Od 6 miesięcy mieszkamy razem, a od ok. 3 nie mam kompletnie ochoty na seks z nim. Kiedyś mogłabym kochać się codziennie nawet po kilka razy, a teraz on dotykając mnie i pieszcząc nie sprawia mi żadnej przyjemności, nawet unikam pocałunków. Jakiś czas temu sporo się kłóciliśmy, do tego stopnia, że przez jego zachowanie zaczęłam myśleć o rozstaniu. Wcześniej patrzyłam na niego jak na mojego przyszłego męża a teraz już nie wiem co mam myśleć. Powiedziałam mu o tym, strasznie się przejął, mówi że zrobi dla mnie wszystko bylebym tylko była z nim szczęśliwa. Okazuje mi czułość, stara się jak może i ja to widzę, tylko że mi jego czułości nie sprawiają żadnej satysfakcji. Nie wiem co robić, by było tak jak dawniej.
Chciałabym zmienić swoją orientację homoseksualną na aseksualną. Nie potrafię zaakceptować tego, że jestem lesbijką i okropnie się męczę. Czy znajdę pomoc w Warszawie?
Pierwszy raz wymaga szczególnej oprawy. Warto poświęcić czas, by znaleźć idealne miejsce, dające poczucie bezpieczeństwa. A jaką pozycję wybrać na pierwszy raz?
Planujecie pierwszy raz? Nie zapomnijcie o antykoncepcji - w ciążę można zajść również w trakcie pierwszego w życiu stosunku. Jaka antykoncepcja będzie najlepsza na pierwszy raz?
Witam mam 20 lat jestem kobietą. Kiedy byłam małą dziewczynką chodziłam do szkoły podstawowej ojczym molestował mnie kiedy mama była w pracy. Dotykał mnie po piersiach. Mówił, że jak będzie dotykał, to będą szybciej rosły. Dotykał także mojego krocza wkładał mi rękę do spodni. Molestował mnie także wieczorem kiedy mama spała a on oglądał telewizję w moim pokoju ponieważ w ich nie było telewizora. Nie mogłam już tego znieść, więc chodziłam spać z mamą, a kiedy on przychodził już po telewizji spać mama budziła mnie i szłam do swojego pokoju. Mamie mówiłam, że nie mogę spać przy telewizorze i dla tego przychodzę do niej... I tak to trwało... w końcu mama kupiła telewizor do ich pokoju bo powiedziała, że ja będę mieć swój a oni swój... Wtedy mój koszmar się skończył chodziłam wtedy do gimnazjum a on na szczęście zaczął pracować. Nikt nie wie o tym co przechodziłam jakie miałam życie. Mama i tak na pewno by mi nie uwierzyła ponieważ ojczym miał dobrą opinie. Kiedy skończyłam 18 lat wyprowadziłam się z domu do rodziców mamy tutaj czuję się bezpieczna.
Choruję na depresję i chcę zajść w ciążę. Czy są jakieś przeciwskazania?