Kryzys wieku średniego u mężczyzn: ile trwa i jak się objawia? [WIDEO]

Męski kryzys wieku średniego wyłania się zza horyzontu jak niebezpieczna rafa wtedy, kiedy dorastające dzieci już tak nie absorbują, pozycja zawodowa jest stabilna i powinno wydawać się, że będzie już tylko lepiej. Czy kryzys wieku średniego to częste zjawisko? Jak długo trwa i jakie objawy przynosi kryzys wieku średniego u mężczyzny po 40.?

Spis treści

1. Jak się objawia kryzys wieku średniego?
2. Symptomy kryzysu wieku średniego
3. Na czym polega kryzys wieku średniego?
4. Kryzys wieku średniego u mężczyzn - kiedy jest najbardziej prawdopodobny?
5. Czy kryzys wieku średniego u mężczyzny to częsty problem?
6. Jak poradzić sobie z kryzysem wieku średniego?

Kryzys wieku średniego pojawia się, gdy uświadamiamy sobie, że nieograniczony, wydawałoby się dawniej, zakres czasu, z którym można zrobić wszystko, na co się ma ochotę, jednak zdążył się skrócić. Gdy połowa życia przemija, ta perspektywa się zmienia. Powoli zdajemy sobie sprawę z tego, że nie wszystko już uda się osiągnąć. Zamiast pytania: "Co jeszcze mogę w życiu zrobić?", pojawia się: "Co jeszcze zdążę zrobić?".

Jak się objawia kryzys wieku średniego?

Kryzys wieku średniego u mężczyzny może zacząć się niewinnie - od zmiany subiektywnego odczuwania czasu – rok, który dla dziecka jest niewyobrażalnie długi, dorosłemu wydaje się o wiele krótszy. Pojawiają się inne priorytety. Zadaniem rozwojowym nastolatków jest stworzenie spójnego poczucia tożsamości i przynależenie do grupy rówieśniczej. U młodych dorosłych (do 25 lat) jest to stworzenie bliskich więzi z innymi ludźmi, założenie rodziny. Później na plan pierwszy wysuwają się potrzeby dbania o innych ludzi, nie tylko o siebie. A na półmetku człowiek staje przed dylematem: "Co mam dalej w życiu robić? Czym się zająć? Czy przyjemnościami i zabawą, troszczyć się tylko o siebie i żyć tak, aby mnie było najwygodniej? Czy przeznaczyć swój czas i wysiłki na zrobienie czegoś więcej?". Jeśli przeważa szala egoizmu, to prędzej czy później życie wchodzi w fazę stagnacji i pustki i pojawia się właśnie kryzys wieku średniego.

Skupienie się na sobie sprawia, że mężczyzna przestaje dbać o bliskich ludzi, żyje tak, jakby mu już na nikim nie zależało prócz siebie samego. Wygoda, czasem lenistwo, niezdolność do poświęcenia się czy wysiłku stają na pierwszym planie. Ponieważ życie tylko dla przyjemności prowadzi prędzej czy później do uczucia pustki, mogą na tym tle rozwijać się nałogi i dolegliwości psychiczne.

Czasem kryzys wieku średniego objawia się tym, że ten, znudzony ustabilizowanym życiem znajduje niezwykłe hobby (bungee, szybki motor) albo rusza szukać "prawdziwego życia". Bywa, że rewolucja życiowa polega na związaniu się z o wiele młodszą kobietą, po to, aby jeszcze raz zacząć wszystko od początku.

Symptomy kryzysu wieku średniego

Amerykański psycholog Homer R. Figler dokonał nawet podziału symptomów wskazujących na nadchodzący kryzys wieku średniego. Jest ich 10:

1. Ogólny stan niezadowolenia.

2. Utrata poczucia bezpieczeństwa (np. w związku z pracą, kondycją swojego małżeństwa).

3. Mniejsza satysfakcja z wykonywanej pracy.

4. Niepokój, że wkrótce czeka nas coś strasznego.

5. Ciągłe niezdecydowanie.

6. Uczucie konfliktu pomiędzy tym, kim obecnie jesteśmy, a kim planowaliśmy, że będziemy - przekonanie o niezrealizowaniu dawnych celów, marzeń i świadomość, że czasu na tę realizację jest mniej niż wcześniej.

7. Z powyższego punktu może nawet wyniknąć depresja.

8. Brak cierpliwości, nadwrażliwość, ciągła irytacja.

9. Trudności w koncentracji, skupieniu się na jednym zadaniu.

10. Obawa przed chorobą, śmiercią.

Na czym polega kryzys wieku średniego?

"Kryzys jest momentem, który w konsekwencji prowadzi nas do zmiany, rozwoju" - zobacz, co o kryzysie wieku średniego  u mężczyzn mówi psychoterapeuta Marcin Poćwiardowski!

Źródło: x-news.pl

Kryzys wieku średniego u mężczyzn - kiedy jest najbardziej prawdopodobny?

Czy jest jakaś grupa mężczyzn szczególnie narażona na wybranie takiego życia? Psycholodzy są tu zgodni: ciąży na nas przeszłość. Jeśli komuś nie udało się stworzyć w okresie dojrzewania spójnego poczucia tożsamości, ciągle nie wie, kim jest i nie akceptuje własnej osoby, a potem fiasko poniosły próby nawiązania naprawdę głębokich i satysfakcjonujących więzi z drugą osobą, to ryzyko koncentracji tylko na sobie znacznie rośnie.

Czy kryzys wieku średniego u mężczyzny to częsty problem?

Termin "kryzys wieku średniego" sformułował po raz pierwszy kanadyjski psycholog Elliott Jacques w latach 60. XX wieku. Czy często mężczyźni przechodzą kryzys wieku średniego? Możemy to zweryfikować i np. zapytać, czy przeżywają niepokoje wewnętrzne, brak satysfakcji w pracy lub małżeństwie, czy mają poczucie utraty sił lub przemiany poczucia wartości itp. Gdyby okazało się, że ok. czterdziestki takie zjawiska pojawiają się częściej niż kiedy indziej, mogłoby to wskazywać na istnienie powszechnie występującego kryzysu. Można też sprawdzić, czy w wieku średnim wzrasta liczba rozwodów, przypadków alkoholizmu, depresji.

Otóż wszystkie badania pokazują, że u mężczyzn "na półmetku" nie dzieje się nic nadzwyczajnego. Wygląda więc na to, że przemiana charakterologiczna po 40. roku życia owszem, może się pojawić, ale zdecydowanie nie u wszystkich mężczyzn. W rzeczywistości kryzys wieku średniego dotyczy jedynie ok. 5 proc. mężczyzn, i to głównie tych z wyższym wykształceniem. Ci mężczyźni między 40. a 49. rokiem życia mają więcej problemów alkoholowych, zażywają więcej tabletek nasennych i leków uspokajających niż wcześniej i później. Częściej też mówią o apatii, a rzadziej o entuzjazmie życiowym. Takich jest jednak zdecydowana mniejszość.

Jak poradzić sobie z kryzysem wieku średniego?

1. Pamiętaj, że nadal masz przed sobą cele - możesz zrealizować te, których spełnienie zaplanowałeś sobie w młodości - przecież jeszcze nic straconego - możesz też określić zupełnie nowe zamierzenia do spełnienia. Wiek średni to przecież dopiero połowa twojego życia.

2. Spróbuj zaakceptować swój wiek - bycie w średnim wieku wcale nie musi się wiązać wyłącznie z negatywnymi odczuciami. Przecież teraz jesteś człowiekiem o wiele bardziej doświadczonym niż kiedyś, nie podejmujesz już decyzji tak pochopnie, cieszysz się lepszą sytuacją finansową i szacunkiem niż gdy miałeś 20 lat.

3. Zamiast skupiać się na negatywach, myśl o tym, co udało ci się osiągnąć - zamiast myśleć o tym, że do 45. nie udało ci się zostać pilotem, a szanse na to z wiekiem maleją, pomyśl o pozytywach: o tym, czy masz udany związek, szczęśliwe i mądre dzieci, ustabilizowaną pozycję w pracy. Odpowiedz sobie na pytanie, czy warto w tym wypracowanym przez lata stanie wprowadzać nagłe i pochopne zmiany.

Źródło: Artykuł opracowany na podstawie tekstu Marcina Florkowskiego, dr. psychologii z Uniwersytetu Zielonogórskiego, który ukazał się w miesięczniku "Zdrowie"

miesięcznik "Zdrowie"

Anna Sierant