Bruce Willis zmaga się z demencją. Emma Heming ujawnia jak wyglądały pierwsze objawy choroby

Emma Heming Willis, żona Bruce’a Willisa, w nowej książce The Unexpected Journey ujawnia kulisy diagnozy męża. Początkowo sądziła, że problemy z komunikacją to efekt utraty słuchu po planie „Szklana pułapka”, lecz później okazało się, że aktor zmaga się z demencją czołowo-skroniową (FTD).

Bruce Willis, ikona kina akcji i gwiazda serii „Szklana pułapka”, od kilku lat zmaga się z poważnymi problemami zdrowotnymi. W 2022 roku rodzina poinformowała, że aktor cierpi na afazję, utrudniającą komunikację. Wkrótce diagnoza została doprecyzowana – frontotemporalna demencja (FTD), choroba neurodegeneracyjna powodująca zmiany w zachowaniu, utratę języka i zdolności poznawczych.

Emma Heming Willis o pierwszych symptomach demencji

Emma Heming Willis, żona aktora, w rozmowie z Fox News Digital opowiedziała, że pierwsze oznaki choroby były mylące. Gdy zauważyła, że Bruce gorzej rozumie rozmowy, przypisała to jego dawnej utracie słuchu po pracy na planie „Szklanej pułapki”. „Podczas zdjęć do pierwszej części Bruce strzelał wielokrotnie z pistoletu pod stołem, bez ochrony uszu. To trwale uszkodziło jego słuch” – wspomina żona gwiazdora. Przez lata rodzina sądziła, że trudności w komunikacji wynikają z częściowej głuchoty gwiazdy kina. Nawet córki aktora, Rumer i Tallulah, mówiły w wywiadach, że ojciec wydaje się czasem „nieobecny”, co tłumaczyły problemami ze słuchem. W rzeczywistości była to jednak wczesna manifestacja demencji czołowo-skroniowej.

Afazja i demencja frontotemporalna – czym się różnią?

Początkowo Willisowi zdiagnozowano afazję, która polega na zaburzeniach mowy i rozumienia języka. W miarę postępów badań lekarze potwierdzili jednak FTD – chorobę neurologiczną dotykającą płatów czołowych i skroniowych. Objawia się ona zmianami osobowości, spadkiem empatii, trudnościami językowymi i pogłębiającą się utratą kontaktu z otoczeniem.

Demencja czołowo-skroniowa (FTD) to jedna z najczęstszych form otępienia u osób w średnim wieku, pojawiająca się zazwyczaj między 45. a 65. rokiem życia. W przeciwieństwie do choroby Alzheimera, która na początku dotyka głównie pamięci, FTD w pierwszej kolejności zaburza zachowanie, osobowość i mowę. Pacjenci mogą tracić empatię, mieć problemy z komunikacją i rozumieniem języka, a ich reakcje emocjonalne stają się coraz bardziej spłycone. Choroba jest postępująca i obecnie nie istnieje skuteczne leczenie

„Nasz związek stał się inny” – wyznanie Emmy Heming Willis

Emma Heming Willis przyznała, że jednym z sygnałów, który ją zaniepokoił, był powrót dawnego jąkania się u męża. „Bruce jako dziecko miał poważną wadę wymowy, którą później opanował. Gdy stary problem wrócił, wiedziałam, że coś się dzieje” – mówi. Podkreśla, że ich codzienne rozmowy „stały się inne”, a więź – mniej naturalna. Dopiero diagnoza wyjaśniła przyczynę.

W przypadku FTD objawy narastają stopniowo – od subtelnych zmian w zachowaniu, przez problemy z mową, aż po utratę samodzielności. W miarę rozwoju choroby pacjenci wymagają coraz większego wsparcia w codziennym życiu, co jest ogromnym obciążeniem dla rodziny. Eksperci podkreślają, że kluczowe jest wczesne rozpoznanie oraz dostęp do pomocy psychologicznej i organizacyjnej dla opiekunów, którzy mierzą się nie tylko z postępującą chorobą bliskiej osoby, ale także z własnym poczuciem straty.

Romana Makówka