Bruce Willis nie pamięta już Demi Moore. Jego córka zdradza, jak aktor reaguje na wnuczkę

Bruce Willis od kilku lat cierpi na demencję czołowo-skroniową oraz afazję. Rodzina aktora otwarcie mówi o jego stanie zdrowia i walce z chorobą, podkreślając, jak bardzo zmieniło się ich życie. Willis ma coraz większe problemy z pamięcią i rozpoznawaniem najbliższych osób. Jak reaguje na wnuczkę?

Bruce Willis od kilku lat zmaga się z demencją czołowo-skroniową (FTD), która stopniowo postępuje, znacząco utrudniając mu codzienne funkcjonowanie. Aktor znany ze swojej niezwykłej energii i charyzmy dziś musi mierzyć się z coraz bardziej dotkliwymi objawami choroby.

Bruce Willis choroba: aktor zmaga się z demencją czołowo-skroniową

W 2023 roku rodzina gwiazdora potwierdziła oficjalnie jego diagnozę: „Od kiedy wiosną 2022 roku ogłosiliśmy diagnozę afazji u Bruce'a, stan się pogorszył i teraz mamy bardziej precyzyjną diagnozę: demencja czołowo-skroniowa (znana jako FTD). Niestety, problemy z komunikacją są tylko jednym z objawów choroby, z którymi zmaga się Bruce. Chociaż jest to bolesne, ulgą jest w końcu mieć jasną diagnozę” – napisali bliscy aktora w specjalnym oświadczeniu.

Bruce Willis demencja: córka aktora opowiada o jego relacji z wnuczką

Demencja czołowo-skroniowa oraz afazja wpływają znacząco na komunikację, pamięć i rozpoznawanie bliskich. Ostatnio media doniosły o tym, jak choroba aktora postępuje, gdyż miał trudności z rozpoznaniem swojej byłej żony Demi Moore. Ta sytuacja była dla niej wyjątkowo ciężkim doświadczeniem, pokazującym, jak mocno choroba wpłynęła na aktora i jego relacje z bliskimi. Teraz ich córka, Rumer Willis, w rozmowie z magazynem „People” opowiedziała o szczególnych momentach, kiedy Bruce Willis spotyka się ze swoją wnuczką Louettą.

„Nawet przy moim tacie, biorąc pod uwagę wyzwania, z jakimi się mierzy, zawsze kiedy go odwiedzamy, jego twarz po prostu się rozjaśnia. Jest taki podekscytowany i czuły wobec niej.” – zdradziła Rumer Willis magazynowi „People” w maju 2025 roku.

Życie z demencją czołowo-skroniową: jak wygląda codzienność Bruce'a Willisa?

Rodzina aktora nie ukrywa, jak trudna jest dla nich codzienność związana z opieką nad nim. Willis zmaga się z zaawansowanymi problemami komunikacyjnymi, co stanowi ogromne wyzwanie także dla najbliższych. Jednak to właśnie kontakty rodzinne, w tym przede wszystkim relacje z wnuczką Louettą, są dla niego największym wsparciem.

„Moja rodzina jest wspaniała wobec Louetty. Czuję się tak szczęśliwa, ona jest taka szczęśliwa. Wszyscy dosłownie mają na jej punkcie obsesję” – powiedziała Rumer Willis w tym samym wywiadzie.

Dla Demi Moore, byłej żony aktora, wnuczka jest również źródłem radości. Rumer ujawniła, że dziewczynka nazywa Demi „Yaya”, a babcia czasem pozwala sobie na odstępstwa od ustalonych zasad, wprowadzając filmy Disneya, które Rumer w swoim domu stara się ograniczać.

Czym jest otępienie czołowo-skroniowe?

Otępienie czołowo-skroniowe (FTD) to grupa chorób neurodegeneracyjnych charakteryzujących się postępującym zanikiem neuronów w płatach czołowych i skroniowych mózgu, co prowadzi do zmian w zachowaniu, osobowości oraz zdolnościach językowych. Choroba ta często występuje u osób poniżej 65. roku życia i może być mylona z innymi schorzeniami, takimi jak choroba Alzheimera czy zaburzenia psychiczne. Objawy FTD obejmują apatię, impulsywność, utratę zahamowań społecznych, trudności w mówieniu i rozumieniu mowy oraz zaburzenia ruchowe. Obecnie nie istnieje leczenie przyczynowe FTD; terapia skupia się na łagodzeniu objawów i poprawie jakości życia pacjenta poprzez farmakoterapię oraz wsparcie psychologiczne i terapię zajęciową.

Co to jest afazja i jak się ja leczy?

Afazja to zaburzenie funkcji językowych wynikające z uszkodzenia struktur mózgowych odpowiedzialnych za mowę i jej rozumienie, najczęściej zlokalizowanych w lewej półkuli mózgu. Do najczęstszych przyczyn afazji należą udary mózgu, urazy czaszkowo-mózgowe, guzy mózgu oraz choroby neurodegeneracyjne, takie jak choroba Alzheimera czy otępienie czołowo-skroniowe. Objawy afazji mogą obejmować trudności w mówieniu, rozumieniu mowy, czytaniu i pisaniu, a ich nasilenie zależy od lokalizacji i rozległości uszkodzenia mózgu. Leczenie afazji opiera się głównie na terapii logopedycznej, która ma na celu przywrócenie utraconych funkcji językowych poprzez ćwiczenia dostosowane do indywidualnych potrzeb pacjenta. W niektórych przypadkach konieczne jest również wsparcie psychologiczne oraz rehabilitacja neurologiczna.

Romana Makówka