Łupież różowy Giberta: przyczyny, objawy, leczenie

2015-07-10 15:40

Łupież różowy Giberta to dziwaczna choroba skóry. Nie ma nic wspólnego z włosami, samo przechodzi, ale urody nie dodaje. Łupież różowy trwa około miesiąca i dotyka zwykle dzieci i ludzi młodych. Sprawdź jakie są przyczyny, objawy i jak przebiega leczenie łupieżu różowego Giberta.

Łupież różowy Giberta: przyczyny, objawy, leczenie
Autor: Getty Images Łupież różowy Giberta: przyczyny, objawy, leczenie

Spis treści

  1. Łupież różowy: objawy i przebieg choroby
  2. Łupież Giberta: co nasila objawy?
  3. Przyczyny łupieżu różowego
  4. Leczenie łupieżu różowego Giberta
  5. Łupież Giberta: domowe sposoby

Łupież różowy Giberta (łac. pityriasis rosea Gibert) zaczyna się zazwyczaj od różowej plamki na środku klatki piersiowej.

Ten rodzaj łupieżu jest mało uciążliwy, choć skóra wygląda nieco dziwnie, bo po 6-10 dniach zaczynają się pojawiać następne plamki na tułowiu, rękach i nogach. Łupież różowy na szczęście nigdy nie występuje na twarzy, zmiany nie pojawiają się też na owłosionej skórze głowy, dłoniach, podeszwach oraz na opalonej skórze. Owalne zmiany na błonie śluzowej jamy ustnej obserwuje się bardzo rzadko.

Najwięcej zachorowań na łupież Giberta odnotowuje się wiosną i jesienią.

Łupież różowy: objawy i przebieg choroby

Pierwsza plamka na tułowiu jest najbardziej charakterystycznym objawem i nazywa się ją blaszką macierzystą. Może się rozszerzyć do kilku centymetrów i wkrótce zaczyna się łuszczyć na brzegach. Swędzi umiarkowanie, świąd nasila się, kiedy się zgrzejesz i spocisz. Po pewnym czasie, zazwyczaj po tygodniu, pojawiają się nowe plamki. Są różowe, okrągłe lub owalne i nigdy się nie zlewają w większe plamy, tak jak zdarza się to w innych schorzeniach skóry. Bardzo często plamki układają się w kształt choinki z opadającymi gałęziami. Bywa, że plamki sugerujące łupież różowy pojawiają się tylko na nieopalonych fragmentach skóry: na pośladkach czy pod pachami.

Łupież Giberta: co nasila objawy?

Objawy łupieżu Giberta, a przede wszystkim świąd skóry nasila się przede wszystkim pod wpływem potu - dlatego należy unikać sytuacji, które powodują zwiększone jego wydzielanie (np. uprawianie sportów czy sauna). Swędzenie może stać się bardziej dokuczliwe podczas kąpieli w ciepłej wodzie, czy przy kontakcie skóry substancjami drażniącymi - zarówno ze względu na swój skład (np. kosmetyki) jak i fakturę (szorstkie materiały).

Przyczyny łupieżu różowego

Przyczyny łupieżu Giberta nie są znane. Istnieją przypuszczenia, że powodem są drobnoustroje, może wirusy. Zdaniem ekspertów, najbardziej prawdopodobnym czynnikiem jest wirus opryszczki typu 7 (HHV7). Ale pewności nikt nie ma. Wiadomo natomiast, że choroba nie jest zaraźliwa i nie ma tendencji do nawracania. Czas trwania łupieżu u różnych osób jest rozmaity - średnio choroba utrzymuje się około miesiąca, ale bywa, że po kilku tygodniach plamki pojawiają się znowu skończy - u tej samej osoby już się więcej nie pojawi.

Leczenie łupieżu różowego Giberta

Choroba nie wymaga żadnej terapii, bo mija po 4-8 tygodniach sama. Jeśli świąd jest dokuczliwy (dotyczy to około połowy chorych), podaje się doustne leki przeciwhistaminowe lub sterydy miejscowo (np. hydrokortyzon). Należy jednak pamiętać, że choć leczenie steroidami zmniejsza uczucie świądu i nasilenie wysypki, to może przyczyniać się do powstania kolejnych zmian skórnych.

Łupież Giberta: domowe sposoby

Świąd skóry, towarzyszący chorobie Giberta, można próbować łagodzić domowymi sposobami, wśród których najpopularniejsze są okłady z sody oczyszczonej, z octu jabłkowego, ze świeżych ogórków czy ziół (lawendy, rumianku). Pomocne może być smarowanie swędzących miejsc maścią z arniką lub nagietkiem lekarskim oraz stosowanie kosmetyków hipoalergicznych. Niektórym osobom pomaga naświetlanie zmian skórnych promieniami ultrafioletowymi.

Polecany artykuł:

Łupież